Nasil bukadar mutlular???

Benim o :)
Sana şu son 2 haftami gün gün ozetlicem:
Son iki haftadir Bir festivale hazirlaniyorduk ve çok yoğun calistik .
Persembe işten 7de ciktim,arkadasimla Taksim'e eğlenmeye gittik, 12de sarhoş halde eve geldim,sabah 8de kalkıp işe gittim
Cuma 7ye kadar çalıştım, iş çıkışı arkadaşlarla kırk dk ötedeki kuaföre gidip kirpik taktırdım, sonra 1 saat uzaklıktaki kuzenimin çocuklarına bakmaya gittim,özel geceleri var diye. İkiye kadar çocuklarla azittim, oyunlar oynadım, hopladım zipladim...sabah orası evime uzak diye 7de kalktım ise gittim.
Cumartesi Bütün gün çalıştım, 8de eve gelip hızlıca duş alıp otobüse bindim 8 saat uzaklıktaki bir şehre gittim. Gece boyu otobüste ne kadar uyunursa o kadar uyudum.
pazars abah indik bütün gün tuR ile ile şehri gezdik, kilonetrelerce yürümekten ayağım su topladı. İstanbul'a indiğimde saat 5ti, eve geldim yattım, iki saat sonra alarm çaldı.
Pazartesi ise gittim, mesaiye kaldım, 10da çıktım
Salı -carsamba ise gittim
Perşembe gecesi iş çıkışı bizim düzenlediğimiz konsere kaldım, bir güzel eglendim
Cuma işten erken çıktim evime gittim
Cumartesi sabah işe gidip gece bir arkadaşımı da çağırıp konsere kaldım,
Pazar bizi işe çağırdılar , akşam 10a kadar durmadan çalıştım. Bu arada iş gereği devamlı iki km ötedeki sorumlu olduğum alana gidip gidip gelmem gerekiyordu, ayağım su topladı,şişti ve kanadı.
Pazartesi ise bisikletimi getirmeye karar verdim. Bir saatten fazla yolda bisiklete bindim, işlerim inanılmaz yoğundu, telefonlarim bir saniye susmadi, insanları gezdirmem, mailler atmam gerekiyordu...her saniye koşturdum, 11de eve gittim
Salı günü sabahtan ise gittim, bir yandan yarınki festival için standını gezmek isteyeni gezdirdim, bir yandan ustalarima talimatlar verdim, bir yandan tüm katılımcılardan isim TC istedim, bir yandan o tcleri maille atmam gerekiyor...yemeğimi bile 8de yedim, ise devam ettim...yağmurdan dolayı sorumlu olduğum alanda değişiklikler yapildi son gün, yeni eklenenlerle uğraştım,el birliğiyle birşey Itene çekene yardım ettim, saat 12 olmuşken şehir dışından Stand sahipleri geldi. Onların depodaki mallarını getir,eksikleri belirle, ustaların başında dur... Gece iki buçuğa kadar oyalandim. iki buçukta tam çikacagim , usta yanlış yere raf takmış! Daha doğrusu ben o yoğunluktan o standın rafini yan duvara isteğini soylemeyi unutmuşum.
O saatte rafci usta bulamadım, ama içim de el vermedi oyle bırakmaya çünkü adamlar duvara birşeyler yapıştıracakti. Birinden şarjlı matkap bulup, birinden de yardım rica Edip eski rafı söktüm,kendi kafama göre istediğim yere taktim :)
Gece is yerim sağolsun otel ayarlamış... Yattım
Çarşamba 8de kalktım, koşa koşa alana geldim ki ilk gün...
Sandalyeler eksik, lambalar problemli, telefonlar susmuyor, adresi bulamayan bile beni arıyor. Birine temizlikçi lazım birine başka birşey, derken elektrik kesildi, herşeyi geç içeride dondurmaci da var, aman ustam, hadi ustam diyeee diyee akşam oldu, her yeri kapattım. Derken biri otele giden arabaya binememis, kaybolmuş, onu aradım bindirdim. O kadar stresli bir gündü ki eve gitmeden kafamı dağıtmak istedim, bir arkadaşımla Taksim'de buluşup her mekanda birşeyler içe içe geceyi bitirdim, evime geldim, laptopu açıp mail atarken sizmisim.
Bu sabah 6da kalkıp maili attım, ise gittim, kostum kostum kostum, herşeyi yoluna koydum..

En son alanı boşaltıp bisikletimle çıkarken güvenlikçi beni durdurdu 'yaa yanlış anlamayın ama biz size hayranız. Karınca gibi kosturuyorsun, hiç mi yorulmuyorsun? Ne zaman baksam gulumsuyorsun, bize de enerji geliyor' dedi :halay:
Ki bunu diyen tek insan değil :) cidden ortamlarda o kadar neşe doluyum ki. Gece 2de Standını beğenmeyen bir kadın çul isteyince bisikletimle çikip 'dam üstünde çul serer,loylu da yar,leyli de yar,loy loy loy' diye diye çul aгadim :KK49:
Onca olaya nesemi hiç kaybetmedim, gergin insanların gazını aldim.. Herkes beni o kadar sevdi ki, Stand sahipleri hediye verip durdular, 'lütfen bir sey seç, bizi hatırla' diye :KK200:
İş çıkışı da ata bindim bi guzel :rapci:
Şu an saat 3.23
Duş alıp uyucam ve sabah 7de tekrar uyanacam.
Yarin yorucu bir gün beni bekliyor :)
Ama benim tabiatım böyle.
Nesemi birşeyin bozmasina izin vermiyorum.
Helal olsun!!:deli:
 
Ben hep soyle dusunuyorum. Gecmis gun gecti, gelecek gun var mi bilmiyoruz. Gece gozlerimizi kapadigimizda ertesi gun acacak miyiz bilmiyoruz. Olumlu canlilariz, yasadigimiz tek gercek an bu an. Bugun. Elimizde olan, mutlu olabilecegimiz, kontrol edebildigimiz tek an bu an. Tekrarini yasayip yasamayacagimizi bilmeden, neden bu animi mahvedeyim? Elimdeki an' a sıkı sıkı sariliyorum, sadece istediklerimi yapiyorum, mutlu ve huzurlu olma odakli yasiyorum :) Baskasinin hayatini yasamayin, siz yalnizca esinizin karisi, cocugunuzun annesi degilsiniz. Siz bir kadinsiniz, bireysiniz. Calismak istiyorsaniz calisin ki esiniz de kusura bakmasin, krese guvenmiyorsa okula nasil birakacakmis? Ne farki var kresle ilkokulun, hatta deyin ki devlet ilkokulu kreslerden daha guvensiz.
Bu arada sosyal medyayi ciddiye almayin. Aglarken fotograf cekmek kimin aklina gelir tabii ki hep mutlu fotograflar yuklenecek :)
 
ay keşke doktorum lgbt olsa hayatıma renk gelirdi, çok severim değişik oluyorlar deli dolu :)

İyi niyetle söylediniz farkındayım yanlış anlamayın ama işte yine bir mizah karakteri gibi görüyorsunuz. Oysa çoğunluğu böyle "deli dolu" dediğiniz stilde anılmak istemiyorlar ya da ne bileyim gaylerin hepsi feminen olmuyor. Bu da bir ön yargı aslında farkında olmasak da. Onlar da senin benim gibi anılmak isteyebiliyorlar.
 
Instada youtube da olan insanlarin mutluluguna bakma sen. Onlar like alsin ve izlenilsin diye yapiyorlar sonucta öylelikle para kazaniyorlar.

Kan degerline baktirabilirsin bazen vitaminsizlikten de yorgun hissedebilirsin kendini. Ve birseyi yapmak istedigin zaman erteleme. Suan disari mi cikmak istiyorsun hazirlan cik. Temizlik mi yapmak istedi canin kalk yap. Erteleyince insan daha cok tambellesiyor bence. (Ben hep böyke yaparim)
 
Ya ben onlara özenmiyorum da sadece hatta bukadar zorluklar icinde nasil boyle mutlular onu merak ediyorum ben mesela cok sukur hic derdim yok hayallerime kavusamama haric ama onlar gibi hic gulmedim hayatimda mesela selinin falan seveni cok bej normalim sevenim cok azdir:)

Cevabı zaten yazımda vermişim ama yine söyleyeyim. Kimse sosyal medyada "bir çıkarı olmadıkça" kendi mutsuzluğunu yansıtmaz. Buna Kerimcan da dahil, ben de dahilim, X kişi de dahil. İnsanlar Instagram'a ağlarken fotoğraflarını atmaz, depresif bir halde kalktığı hallerini paylaşmaz. Sizin sıkıntınız bambaşka yani, destek almanız lazım. Sosyal medyadaki kişilerle kendinizi bu kadar kıyaslamak sağlıklı değil. Ergenlerin yaptığı şeyleri yapıyorsunuz yetişkin bir kadın olmanıza rağmen.
 
Benim o :)
Sana şu son 2 haftami gün gün ozetlicem:
Son iki haftadir Bir festivale hazirlaniyorduk ve çok yoğun calistik .
Persembe işten 7de ciktim,arkadasimla Taksim'e eğlenmeye gittik, 12de sarhoş halde eve geldim,sabah 8de kalkıp işe gittim
Cuma 7ye kadar çalıştım, iş çıkışı arkadaşlarla kırk dk ötedeki kuaföre gidip kirpik taktırdım, sonra 1 saat uzaklıktaki kuzenimin çocuklarına bakmaya gittim,özel geceleri var diye. İkiye kadar çocuklarla azittim, oyunlar oynadım, hopladım zipladim...sabah orası evime uzak diye 7de kalktım ise gittim.
Cumartesi Bütün gün çalıştım, 8de eve gelip hızlıca duş alıp otobüse bindim 8 saat uzaklıktaki bir şehre gittim. Gece boyu otobüste ne kadar uyunursa o kadar uyudum.
pazars abah indik bütün gün tuR ile ile şehri gezdik, kilonetrelerce yürümekten ayağım su topladı. İstanbul'a indiğimde saat 5ti, eve geldim yattım, iki saat sonra alarm çaldı.
Pazartesi ise gittim, mesaiye kaldım, 10da çıktım
Salı -carsamba ise gittim
Perşembe gecesi iş çıkışı bizim düzenlediğimiz konsere kaldım, bir güzel eglendim
Cuma işten erken çıktim evime gittim
Cumartesi sabah işe gidip gece bir arkadaşımı da çağırıp konsere kaldım,
Pazar bizi işe çağırdılar , akşam 10a kadar durmadan çalıştım. Bu arada iş gereği devamlı iki km ötedeki sorumlu olduğum alana gidip gidip gelmem gerekiyordu, ayağım su topladı,şişti ve kanadı.
Pazartesi ise bisikletimi getirmeye karar verdim. Bir saatten fazla yolda bisiklete bindim, işlerim inanılmaz yoğundu, telefonlarim bir saniye susmadi, insanları gezdirmem, mailler atmam gerekiyordu...her saniye koşturdum, 11de eve gittim
Salı günü sabahtan ise gittim, bir yandan yarınki festival için standını gezmek isteyeni gezdirdim, bir yandan ustalarima talimatlar verdim, bir yandan tüm katılımcılardan isim TC istedim, bir yandan o tcleri maille atmam gerekiyor...yemeğimi bile 8de yedim, ise devam ettim...yağmurdan dolayı sorumlu olduğum alanda değişiklikler yapildi son gün, yeni eklenenlerle uğraştım,el birliğiyle birşey Itene çekene yardım ettim, saat 12 olmuşken şehir dışından Stand sahipleri geldi. Onların depodaki mallarını getir,eksikleri belirle, ustaların başında dur... Gece iki buçuğa kadar oyalandim. iki buçukta tam çikacagim , usta yanlış yere raf takmış! Daha doğrusu ben o yoğunluktan o standın rafini yan duvara isteğini soylemeyi unutmuşum.
O saatte rafci usta bulamadım, ama içim de el vermedi oyle bırakmaya çünkü adamlar duvara birşeyler yapıştıracakti. Birinden şarjlı matkap bulup, birinden de yardım rica Edip eski rafı söktüm,kendi kafama göre istediğim yere taktim :)
Gece is yerim sağolsun otel ayarlamış... Yattım
Çarşamba 8de kalktım, koşa koşa alana geldim ki ilk gün...
Sandalyeler eksik, lambalar problemli, telefonlar susmuyor, adresi bulamayan bile beni arıyor. Birine temizlikçi lazım birine başka birşey, derken elektrik kesildi, herşeyi geç içeride dondurmaci da var, aman ustam, hadi ustam diyeee diyee akşam oldu, her yeri kapattım. Derken biri otele giden arabaya binememis, kaybolmuş, onu aradım bindirdim. O kadar stresli bir gündü ki eve gitmeden kafamı dağıtmak istedim, bir arkadaşımla Taksim'de buluşup her mekanda birşeyler içe içe geceyi bitirdim, evime geldim, laptopu açıp mail atarken sizmisim.
Bu sabah 6da kalkıp maili attım, ise gittim, kostum kostum kostum, herşeyi yoluna koydum..

En son alanı boşaltıp bisikletimle çıkarken güvenlikçi beni durdurdu 'yaa yanlış anlamayın ama biz size hayranız. Karınca gibi kosturuyorsun, hiç mi yorulmuyorsun? Ne zaman baksam gulumsuyorsun, bize de enerji geliyor' dedi :halay:
Ki bunu diyen tek insan değil :) cidden ortamlarda o kadar neşe doluyum ki. Gece 2de Standını beğenmeyen bir kadın çul isteyince bisikletimle çikip 'dam üstünde çul serer,loylu da yar,leyli de yar,loy loy loy' diye diye çul aгadim :KK49:
Onca olaya nesemi hiç kaybetmedim, gergin insanların gazını aldim.. Herkes beni o kadar sevdi ki, Stand sahipleri hediye verip durdular, 'lütfen bir sey seç, bizi hatırla' diye :KK200:
İş çıkışı da ata bindim bi guzel :rapci:
Şu an saat 3.23
Duş alıp uyucam ve sabah 7de tekrar uyanacam.
Yarin yorucu bir gün beni bekliyor :)
Ama benim tabiatım böyle.
Nesemi birşeyin bozmasina izin vermiyorum.
2 .bir selin cigerci oldunuz gozumde nese hareket bakimindan :))) masalah diyorum
Sanirim.bunlara etken olan calisma hayatiniz...ve bekarsiniz sanirim...evli cocuklu ve calisamiyor olsaydiniz bu dediklerinizi yuzde 80 yapamazdiniz belkide ama istisna tabiki...peki hif olum.korkunuz yokmu hic anneme babama hastalik gelirse naparim diye dusunceler falan
 
üzülmeyi gereksiz buluyorum durduk yerde. ne yapayım ki yani üzülünce düzelen hiçbir şey görmedim şu zamana kadar.

4-5 gün önce beyin zarımda kist olduğunu öğrendim. çevrem perişan oldu. hiçbir şey yokmuş gibi devam ediyorum ben. çünkü üzülmek beni iyileştirmeyecek. en azından şu anı düzgünce yaşayayım isterim.

benim de enerjim asla bitmiyor. okul için başka bir ülkedeyim okul çok renkli mesela burada şuan saat 04.18 ama ben eve yarım saat önce geldim şuan yemek yiyorum duş alıp yatacağım en erken 5'te yatabilirim. 8 de dersim var belki gitmem ama 10'daki derse kesin gitmem gerek. yarın yine sanki hiç yorulmamışım gibi devam edeceğim. çünkü 1 günü dolu dolu geçirip 2 gün onun yorgunluğunu atmaya çalışırsam hayattan bana bir şey kalmaz. biraz hayatı kaçırmadan yaşamaya çalışın.
 
En çok sosyal medyadan keyif aldığınızı belirtiyorsunuz ve neşesizlikten yakiniyorsunuz. Sosyal medya insanları tam tersi sizin gibi asosyal yapıyor.
Instagrami vs kapatsaniz aslında sorununuz kısmen çözülecek.
Kendinizi maneviyata dine yöneltmenizi şiddetle tavsiye ederim. Bu şekilde çok vahim, hayatınız pasif bir şekilde başkalarının vitrinlik hayatlarını izlemekle heba oluyor. Yazık gençliğinize
 
Evet bi sorunun olur buda yorgunluk halsizlik yaşama sevincini alır bazen içinde bi sıkkınlık olur yada canın sıkılır ama kendini kapatırsan tabiki hayattan zevk alamazsın
 
Ya ben çarşamba sabah yola çıktım dört saat arabadan sonra Zagrep’te bir gece kaldım
Ertesi sabah 7de uyanıp havalimanına gittim
Saat 1de istanbuldaydım,2de Kıbrıs uçağına bindim
Gecikmeyle 4:30 da indim kıbrısa
Eve geldim bavulları yerleştirdim
Gece 2:30 gibi zorla uyudum
Sabah 7de kirpik taktırmaya gittim 12 de bitti işim
Geldim eve birşeyler atıştırdım
Şimdi bavul hazırlamam gerekiyor akşam 6:30 da Türkiye’ye gidecem Ablamın bu akşam kınası yarın düğünü var
Ama benim bir gram halim Yok
En az üç gün yatsam belki kendime gelirim
Hiç ne gidesim var ne moralim var
İnsanlar nerden buluyor enerjiyi
Sürüne sürüne geldim eve gözümde büyüyor kına düğün
 
En çok sosyal medyadan keyif aldığınızı belirtiyorsunuz ve neşesizlikten yakiniyorsunuz. Sosyal medya insanları tam tersi sizin gibi asosyal yapıyor.
Instagrami vs kapatsaniz aslında sorununuz kısmen çözülecek.
Kendinizi maneviyata dine yöneltmenizi şiddetle tavsiye ederim. Bu şekilde çok vahim, hayatınız pasif bir şekilde başkalarının vitrinlik hayatlarını izlemekle heba oluyor. Yazık gençliğinize

Aynen katiliyorum
Insanlar sosyal medyada baskalarini izlemekten ne zevk aliyor zaten anlayamadim gitti
Benim sadece FB var onda da akrabalarimin gonderdigi seyleri falan begeniyorum yoksa aliniyorlar:olamaz:
Millet bu sosyal medya isine neden bu kadar cok anlam yukler benim icin muamma
Ustelik insanlari gercek hayattan kopariyor
 
Ya ben çarşamba sabah yola çıktım dört saat arabadan sonra Zagrep’te bir gece kaldım
Ertesi sabah 7de uyanıp havalimanına gittim
Saat 1de istanbuldaydım,2de Kıbrıs uçağına bindim
Gecikmeyle 4:30 da indim kıbrısa
Eve geldim bavulları yerleştirdim
Gece 2:30 gibi zorla uyudum
Sabah 7de kirpik taktırmaya gittim 12 de bitti işim
Geldim eve birşeyler atıştırdım
Şimdi bavul hazırlamam gerekiyor akşam 6:30 da Türkiye’ye gidecem Ablamın bu akşam kınası yarın düğünü var
Ama benim bir gram halim Yok
En az üç gün yatsam belki kendime gelirim
Hiç ne gidesim var ne moralim var
İnsanlar nerden buluyor enerjiyi
Sürüne sürüne geldim eve gözümde büyüyor kına düğün

Zagrepte takilayim Kibrista gezeyim sonra of Allahim tukendim hayat sana guzel panpaaaaaaaaaaaaaaaaa:21:
 
Mezuniyet kınası mı? Öyle bir şey de mi uydurulmuş???
Uydurulmuş valla mezun olan kızlar bir araya gelip kına yakıyolar, eğleniyorlar kına gecesi gibi :D Bana da saçma geliyo böyle şeyler ama bi yandan da yaşanması şart mı insanın hayatında bi eksiklik teşkil eder mi bilemiyorum:110:
 
Ya bazi insanlarda nasil.bukadar hayat enerjisi var nasil.bukadar mutlular neden bukadar cok guluyorlar hayati cok mu seviyorlar anlamiyorum...bugunlerde hayattan oyle zevk almiyotum ki yemek yemek ve uyumak haric hersey sacma geliyor...gezmek birileriyle gorusmek bazi aktiviteler spor kalabalik ortamlardaki o koşuşturmacalar...bunlarin hicbirini yapacak dermanim.yok son 1 aydir ozellikle...bos bos bakiyorum bazen mahalledeki kadinlara nasil.mutlular vidi vidi bir suru konuscak laf buluyorlar ve herseye kahkahalar atiyorlar...ben o kahkalari en son nezaman attimi hatirlamiyorum uzun zaman.oldu...mesela internet fenomani var selin cigerci , kerimcan tarzi kisiler....allahim bu nasil bir mutluluktur...bu nasil.bir pozitifliktir...ordab oraya kostur hic mi miskin miskin yatmazlar bu enerji nerden geliyor inanamiyorum...hikayelerinde suan suraya gidiyorum.aksam.surdayim falan diyorlar sahne yormuyormu bunlari..ben sabah markete gittim uzak ve yokustu aradan saatler gecti hala pertim...bendr onlar gibi neseli olmak istiyorum yaa onlarin kafasini yasamak istiyotum hatta :s varmi bu konuda bilgisi ve tahminleri.olan


Tükenmişlik sendromu yaşıyorsun bence.Bazen bana da oluyor ama genel anlamda yukarıda anlattığın gibi biriyim 7/24 güler eğlenirim :) Bütün mesele hayatta ne için var olduğunu bilmek, kendini olduğun gibi kabul edip sevmek ve hayata güzel taraflarından bakmak canım.. :) Sen hiç bir çiçeği kokladığında nefes almak işte bu diyor musun ? Bir köye gittiğinde tezek kokusu duyunca derince içine içine çekiyor musun ? Koyunların hayvanların boynuna takılan çanlar var hani o ses seni mutlu ediyor mu ? Kırlara uzanmak, toprağa basmak seni rahatlatıyor mu ? Ah kuş sesleri dinlediğin en güzel şarkıyla yarışıyor mu ? Türkü seviyor musun ? Kitap okuyor, çay içiyor musun ? Yürümeyi seviyor musun ? Dalından kopardığın meyvenın tadını bilir misin ? Daha da sayamayacağım çok şey varken insan nasıl mutlu olmaz nasıl kahkaha atmaz nasıl heycanlanmaz ?
 
Sosyal medyayı sevmiyorum hadi hadi insaflı olayım instagramı sevmiyorum. Onun dışında bu kadar mutlu görünmek için kendini parçaladıkları platform var mı bilemiyorum, kullanmıyorum.
Bir arkadaşım var kendisini 9 senedir tanıyorum. Üniversitedeki sevgilisiyle okul biter bitmez evlendiler. Ailesi hiç istemedi çocuk hap kullanıyormuş o zamanlar. Profiline baktığında adam güllü mumlu masalar hazırlar falan filan bir görün ama gel görki arkadaşım eşi işten gelince ayaklarını yıkar salonun ortasında. O yüzden hiç oralarla vakit kaybetmemek lazım. Bol bol kitap okumak insana aktiveler için de enerji aşılıyor. Tavsiye ederim.
 
İnsanlar ne kadar mutlu deyip de kerimcani ornek vermek:KK70:olmamis bence konu sahibi
Gercek bir insan olduguna bile inanmiyorum ben o internet fenomenlerinin. Hic takip etmisligim de yoktur. Bence siz kendi icinizdeki mutlulugu bulun acilen. Hayat gercekten cok guzel. Hayatta olmak bile basli basina mutluluk sebebi bana gore
 
Uzun bir suredir bende de mevcut.Sosyal medyada cok aktif degildim olanlari da kapattim.Buradayim genelde..Iyi geliyor cogu zaman.Bazen de daralip telefonu komple kapatip sadece muzik dinleyip ruhumu dinlendiriyorum.Aslinda enerjik,pozitif bir insanim rutin sporumu yapiyorum ama bir cok seye ara verdim bu aralar..Gecici depresyon diyip rahatlatiyorum kendimi umarim öyledir..
Hersey bos,gereksiz,sacma geliyor sizde de oldugu gibi.Kitap,roman okumak iyi gelirken suan zihnimi yordugunu farkediyorum mesela.Farkli yerler iyi geliyor ama bir sure sonra moralim bozulacak bisey buluyor.Dönemseldir umarim..
Mutlu olmak icin cok sebep var deneyerek kendimize iyi gelecek seyleri bulmak gerekiyor sanirim mesela saclarimda köklü bir degisiklik yapmayi deneyecegim umarim kiyim yapip depresyonunun dibine vurmama sebep olmazlar :))
Bazi seylere,insanlara,olaylara gereginden fazla deger vermekten anlam yüklemekten oluyor sanirim.Ya da insanlar mutsuzluklarini güzel maskeliyorlar ama enerjilerini disavurumlari cok abartili oluyor..Neden bu kadar iyi gözlemciyim neden nedenn? :) Neden hep hakli cikiyorum? Neden yanilmiyorum! Yanlis bir zaman diliminde dünyaya gelmis gibi hissediyorum kendimi.Kusura bakmayin size iyi gelecek seyler yazmak yerine sizi kendimle bogdum..
Ama yalniz degilsiniz..Enerjiniz umarim istediginiz seviyelere gelir.Daha samimi mutluluklar,mutlu insanlar görebilmeyi umut ediyorum,diliyorum..
 
Tükenmişlik sendromu yaşıyorsun bence.Bazen bana da oluyor ama genel anlamda yukarıda anlattığın gibi biriyim 7/24 güler eğlenirim :) Bütün mesele hayatta ne için var olduğunu bilmek, kendini olduğun gibi kabul edip sevmek ve hayata güzel taraflarından bakmak canım.. :) Sen hiç bir çiçeği kokladığında nefes almak işte bu diyor musun ? Bir köye gittiğinde tezek kokusu duyunca derince içine içine çekiyor musun ? Koyunların hayvanların boynuna takılan çanlar var hani o ses seni mutlu ediyor mu ? Kırlara uzanmak, toprağa basmak seni rahatlatıyor mu ? Ah kuş sesleri dinlediğin en güzel şarkıyla yarışıyor mu ? Türkü seviyor musun ? Kitap okuyor, çay içiyor musun ? Yürümeyi seviyor musun ? Dalından kopardığın meyvenın tadını bilir misin ? Daha da sayamayacağım çok şey varken insan nasıl mutlu olmaz nasıl kahkaha atmaz nasıl heycanlanmaz ?
Canim o dediklerinin hepsini cok seviyorum ama mesela koydeyimr o am gecici bir mutluluk ama en fazla 1 saat surer sonra nasilsa eve donucem ayni rutin devam diye durgunlasiyorm
 
Back
X