- 17 Temmuz 2013
- 10.974
- 17.800
- 298
- Konu Sahibi tiyatral_34
- #21
Benimde böyle bir dönem yaşamışlığım var. 1 yıl iş bulamadım. Kendimi hasta etmemek adına işten istifa ettim. İhbar sürecinde iş buldum. Cumartesi işten çıktım pazartesi şuan olduğum yere girdim. Maaş vs 2 katıydı şartlar güzel. Sonra anladım hayırlısı buymuş demekki. Umarım sizin içinde güzel gelişmeler olur :)Ve bitti ...3 yıldır çalıştığım şirketten pazartesi itibari ile istifamı verip ayrılıyorum. Bundan sonrası ne olur bilemiyorum .Allahtan tek dileğim bir an önce kalbime göre bir iş nasip etmesi. Dayanamıyorum arkadaşlar artık çoluk çocukla uğraşmaktan, vardiyalı saatlerden iki buçuk saate yakın yoldan ilallah geldi. Hepiniz şimdi neden iş bulmadan çıkıyorsun diyeceksiniz yalnız artık dayanacak gücüm kalmadı .Psikolojim bozuldu herkesle kavga eder oldum .Kendimden korkmaya başladım. Neden bende diğer insanlar gibi tüm donanımım olmasına rağmen iş bulamıyorum .Yani iş anlamında bir insanın bu kadar mı kapalı olur bu kadar olur işte. Yaklaşık bir yıldır arıyorum ama yok . Baktım gün geçtikçe dayanamıyorum. En sonunda çıkmaya karar verdim. Bu iş bulanlar nasıl buluyor . Nefesim daralıyor artık. Offfff...
Aslına bakarsanız ben istifamı vereceğimi söylediğimde üstüm çok üzüldü beni göndermek istemedi ama eviminde uzak olmasını bildiğinden bizim genel merkezimizden benim tecrübelerimde bir eleman istediklerini belirtti. Benim evime 15 dk lık mesafede olduğu için ben gelmişim aklına . Hemde Türkiye'nin en büyük firmalarından biri, orada çalışmış olacam.Biz burda taşeronuyuz o firmanın. Gittim görüşmeye iki kişi alacaklarmış kararlaştırp dönüş sağlayacağız dedi. Hemen dönmeleri gerekmiyor muydu? Sordum üstüme olumsuz mail de dönmemişler. Gerçi daha perşembe gittim. Olacağını düşünerek çok umutlanmıştım .Ama olmama ihtimali de beynimi tırmalıyor:s
Olmazsa olmaz ölüm yok sonunda. Allah hayırlısını versin. Büyük kurumsal yerler genelde geç döner.