Böcüğüm, sevindim mi desem üzüldüm mü desem..bilemedim.
Ama sana nacizane bir abla tavsiyesi.
Eğer canının yanmasını istemiyorsan bir daha görüşme. Bırak bu güzellikte ve burada kalsın.
Bir insanı yüreğinden, beyninde atmanın tek yolu budur. Hayatından tamamen çıkartmak zorundasın.
Çünkü her görüşmende, her konuşmanda başa sararsın, kendi hayatını çok zora sokarsın.
Evet biliyorum saygılı başladı ve saygılı bitti ama eski sevgiliden dost olmaz bunu unutma.
O şimdi hayatına devam edecek, elbette sen de öyle.
İleride yeni sevgililer edinecek ve sana olan duyguları zaten zayıf olduğu için belki de "nasılsa arkadaşız" mantığıyla sana bunu anlatmakta hiçbir beis görmeyecek.
İşte o anı yaşamanı hiç istemem, çok zordur. O ana katlanabilmek için onu her anlamda hayatından, aklından, kalbinden, beyninden çıkartmış olman lazım. O halde bile içi cız eder insanın doğal olarak.
Ve bunu başarabilmen için de uzunca bir süre her türlü irtibatı kesmelisin.
Öylesini de, böylesini de, şöylesini de denemiş bir aşk mağduru :) olarak birini unutmanın tek yolunun bu olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Allah seninle olsun.
üüzldüm boşverrr değmezmiş
