Nasıl devam ederim ki artık ben bu hayata

yukiik

yukiik

KendimeYeniBirNedenLazım
Kayıtlı Üye
27 Kasım 2009
534
3
96
İstanbul
İlk sevgilimdi..en en masum sevgilerle sevdim onu 24 ünde ergen kız heyecanıyla .....
Hiç kimse olmamıştı ondan önce elime değil gözüme bir yabancı değmemişti...
Oda seviyor zannediyordum ..kördüm aptaldım yaptığı her hataya karşı...AFFETTİM.....
Olmayacağını anlayınca ayrıldım iki ay sonra yani yemeden kesilmeler hasta olmalar
hatasını anlamıştı benim gibi birini kaybetmenin acısı çökmüştü içine ağlamalar yalvarmalar ben istemedikçe affet diye üsteledi adımı çıkardı yaptığı saçma sapan hareketleri yüzünden rezil etti beni aleme altınken pul oldum onun ellerinde el diline söz oldum
isteyen bir kaç kişi vardı onların da ses solukları kesildi.....onlada bitti şükür ...ama bende bittim


Şimdi mi şimdi ruhu sakat bir insanım ne güven ne sevgi hiç bir şey kalmadı içimde ağlayamıyorum bile kaskatıyım acıdan herkes evlenip barklanıyor ben hiç o mutlu günlere erişemiyeceğim biliyorum her gün görüyorum onu üstelik yine hayatımda varlığını hissediyorum sanki rabbim bütün kapıları kapatmış üstüme hiç bir ümidim yok ..BOĞULUYORUM..ÇARESİZİM
 
Isyan etme canim, bende birkac ay önce aynen senin yasadiklarini yasayip ayrildim, 2 yillik bir birliktelikten sonra,
bak bende 25 olcam, ümidini kaybetme, devam etmek zorundayiz, hayat devam ediyor.
Onsuzda mutlu olabilirsin, hatta daha mutlu ve daha huzurlu olabilirsin,
ben öyleyim cünkü
Simdi acin taze, yasadiklarin daha cok yeni, atlatacaksin unutacaksin,
hepimiz unuttuk
 
Rabbim hiç bir zaman kapıların hepsini kapatmaz, ama bazen biz açık olanı göremeyiz.
Demek ki doğru insan daha karşına çıkmadı.
Keşke insanların gerçek yüzünü baktığımızda görebilme imkanımız olsa
Güvenmek, sevmek bir suç değil...
 
Hayatım boyunca hiçbir zaman böyle hissetmedim.
Evet çok zor , çekilmez geldi. Bazen delirdim de. Ama çaresiz hissetmedim. "hayata nasıl devam ederim?" hiç demedim.
Peki ben senden az mı sevdim ? Yooo... Hayır senin gibi bu şekilde olmamamın sebebi az sevmem değil.
Senin gibi olmamamın sebebi ALLAHA inanıp ona çok güvenmem. Annemi çok sevmem. Babamı çok sevmem.
Biri benim hayatımdan gittiğinde, bir de şerefsizceyse eğer, daha çok kendime geliyorum ben, daha çok diriliyorum.
Neden mi ? Hayatımızdan giden herkes, yüzümüze inen bir tokattır aslında, kimimizi kendine getiren, kimimizi aptallaştıran.
Senin hangisini seçtiğin önemli ? Onların ne şekilde gittiği değil.
Allaha güvenmiyor musun? Anneni sevmiyor musun ?

İnsanlar evlatlarını bile kaybedip yaşamaya devam ederken, sen alt tarafı bir aşk acısı ile yıkılacak kadar güçsüz müsün? Basit misin ?

Ben böyle konularda, çaresizim şöyleyim böyleyim diyenlere deliriyorum. Hayatını, nasıl anne-babadan başka bir aciz kula nasıl bağlar insanlar ?
O mu vardı şimdiye dek te, bundan sonra o yok diye yaşayamayacaksın ?
 
Canım '' Altın yere düşme ile pul olmaz''... Tabiki çaresiz ve güçsüz değilsin ama öyle hissetmek istiyorsun.

Belki bir süre bu his devam edecektir. Belkide daha ağır bir hal alacaktır. Bilmen gereken tek şey ''ben çaresiz isem yine çaresi benim''...

Hadi bak bizlerde buradayız ver ellerini sapsağlam ayağa kaldırırız seni evelALLAH...
 
Canım bunu sakın kendine yapma.. Bir başkası sen istemedikçe seni üzemez, senin gururunu kıramaz, direncini kıramaz, özgüvenini zedeleyemez.. Ancak sen kendini değersiz görürsen karşıdaki bunları başarmış olur.. Sakın ona bu hazzı yaşatma.. Özgüvenini kaybetmiş hissetsen bile belli etme, başın dik yürü düşmanlarını sevindirme.. Ama bunları düşmanlarına nispet olsun diye değil önce kendin için yap..Unutma sen bu dünyadaki en değerli insansın..
Bende sevgi emek ister fedakarlık ister dedim kendimden ödün vererek affetmem dediğim şeyleri affettim ama değer gördüm mü? Hayır.. Karşıdaki insan için ne kadar değer yargılarımızdan ödün verirsek o kadar tepemize çıkıyorlar.. Şimdi biraz pişmanım neden prensiplerimden vazgeçtim diye.. Ama çokta derin bir yara almadığımdan bunada şükür deyip geçmeyi başardım.. Yani kısaca; diğer herkesi boşver önemli olan sensin, mutlu olmayı hakeden sensin.. Herşey senin kafanda biter diğer çeneler konuşur durur susmayı hiç bilmezler.. Sen kendin için çabala, pes etme asla..
 
Çevremiz ayrılmayı beceremeyen,haksızlığa gelemeyen,suçluyken haklıymış gibi görünen insanlarla dolu

Seni haksız,suçsuz ve kişiliğine çamur attığı için hatasını geçte olsa telafi etmiş diyemiyorum bile

Bu tarz insanları Allah'a havale etmek gerek

Allah ıslah etsin
 
Tabiki de devam ediceksin...Hem de çok güzel bi şekilde...
Ama hayatına yanlış zamanda giren , yanlış insanları unutman lazım önce....
Ne diye üzülüyorsunki nişanlanıp ya da evlenip de ayrılsaydın daha mı iyi olurdu sence,bir düşün lütfen...2 aylık sevgili olmuşsunuz sonuçta...
Bu yaşadıklarını sadece bir tecrübe olarak gör ve bir daha bu yanlışı yapmayağına emin ol.....Yani SeViLdİğİNi AnLAmAdan SevMe....Yoksa yine üzülürsün...
24 yaşında hiç bi kız bekar kalmaz korkma.....Gençsin çok,,,sana değer verip kalbini açan çoook kişi olur boşuna üzülme...........
 
24 yaş pek ergen bi yaş değil yani benm bildğm en geç 20de son bulur ergenlik:)
kendini toparlayıp çekidüzen verip hayata tutunman gerek yoksa gençliğinin baharında yazık olur geçen ömrüne
 
hayatında yaşadığın ilk ilişkin ve ilk ayrılık acısıyla karşılaştın ileride bugünlerini hatırlayıp ne kadar saçma düşüncelere kapılmışım diyeceksin,iyiki bitmiş diyeceksin buna emin ol. hatta iyiki bitmişki hayatıma şuanki erkek arkadaşım girmiş diyeceksin,kendine zaman ver,,,
 
bu sana acı bır tecrube oldu sadece hayattan okadarda ümidi kesme bundan sonra hiç kimseyı hayatının merkezını oturtmaa hayatına kaldığın yerden dvm et ve kendıne acımaktan vazgeç hayat bu tür kötü insanlarla dolu ama ıyı ınsanalrda varr bu kötü tecrubeden sonra belki daha seçici olarak daha az yara alıcaksın bıde böyle düşün
 
Nelere alışmıyor ki insan

Birinci dereceden yakınının ölümüne bile alışılıyorsa, herşeye alışılır..
 
şimdi çok yeni ayrıldığın için bu kadar üzülmen haksızlıklara gelememen.allah herkesi bir yerde sınıyor seninde imtihanın buydu belkide isyan etme.rabbim kaldıramıcağı yükü hiçbir kuluna vermez kimseye kapılarını kapatmaz.şimdi acı çekiyorsun ne söylesek belki boş belki anlamsız gelicek sana.ama gün gelicek diyeceksin ben bu adam için mi üzüldüm ağladım yıpratıım kendimi diyeceksin ve gülüp geçiceksin emin ol.zaman herşeyin ilacı..
 
sevgilisinden ayrılan ve aşk acısı çeken ne ilk insansın ne de son olucaksın.insanların kendini bu kadar bırakıp umutsuzluğa düşmesine sinir oluyorum ya.insanlar anasının babasının ölüm acısını unutup tekrar hayata bağlanıyor, bu yaşta ne bu vaziyet yazık.
 
Aşk acıtır biliyorum ama o kadar gençsin ki

Yaşım 35 güzel kardeşim, koskoca bir hayatı yıktım ve yerine yenisini yaptım. Aldatıldım, arkamdan vuruldum, en sevdiklerimi kaybettim, insanlar gezmeye gider, ben evden çıkıp mezarlığa gittim, sevdiğim adamın beni aldattığı kızla evlenişi izledim. Neler yaşandı neler ....

Allah'a inandım, acım için ondan güç ve teselli istedim. O beni hiç yalnız bırakmadı, seni de bırakmaz

Bırak insanlar evlensin barklansın, hayat akıp gitsin sen bunların üzerinde düşünme. Ruhunu onarmak için çalış. Gerekirse uzun zaman yalnız kal. Öyle bir zaman geliyor ki ; hiç bir şeyin yıkamayacağı bir ruhun olacak, bunun için gayret etmelisin. Umutsuzluk insanın bittiği yer, umudunu hep canlı tutmaya çalış. Aşk bir gün yine gelir. Dünya da en kolay bulunan duygudur kendisi. Ama sen kendini harcadıktan sonra hiç bir şeyin anlamı yok. Duadan vazgeçme, Allah'a ve varsa ailene sarıl, çalış kendine bir hayat kur. Sen olmadan aşk zaten olmaz.

Dünya imtihan dünyası lafı çok doğrudur, bizden kat be kat büyük acılar yaşayan ne insanlar var, onları düşün. Hayata sarılmak için hep bir sebep var. Vazgeçmeyeceksin, sende imtihanını vereceksin,sabırla, kendine inanarak.
 
canım benim yakın arkadaşımda karşı komşusunun oğluyla 4-5yıl bi ilişki yaşadılar.evlenmeyi düşünüolardı.hatta ortak hesaba para biriktiriyorlardı.çok ciddilerdi.neyse kızı çocuğun annesi pek istemedi.çocukta arkadaşımı bıraktı hatta kısa bi süre sonra onun gözü önünde davullu zurnalı düğün yaptı.tabi benim arkadaım resmen bitti eridi.herkeste ilişkiyi biliyordu. dedikodular havada uçtu.ama bi zaman sonra benim arkadaşımda evlendi ve çocuğu bile var.oda o zaman 27yaşında falandı yani düşün..ama hayat hergün heran yeni bi kapı hatta daha iii bir kapı açablilir.arkadaşım şimdi o günleri hatırlamıyor bile.çok mutlu.umarım sende böyle olursun.karamsarlığa kapılma.herşeyin hayırlısı.
 
34 yaşımda şu foruma niye giriyorum biliyor musun?yıllardır mücadele ettiğim çeşitli sorunlarımı biraz olsun unutup insanları gözlemlemek,bazen de fikir verebilmek için...ve dün kendimi keşke yirmili yaşlarıma geri dönebilsem diye düşünürken buldum.yirmili yaşlarımda çok mu mesuttum?hayır aynı senin gibi aşk acısı çekiyordum o zamanlarda da...ve belki de bazı hatalarımı yaşıyordum.ama şu anda hala daha mücadele etmekteyim her insan gibi hayatın sınavlarıyla...bu kadar erken pes etme bence...şu anda içinde bulunduğun yaşının kıymetini bil ve daha da umutla sarıl hayata..yarın belki daha kötü ya da belki çok daha iyi olacak.bilemezsin.sadece her yaşadığın olaydan minimum zararla çıkıp derslerini almayı dene.Allaha sığın ve senden daha çok acı çekmekte olan insanlar olabileceğini de hatırla.insanların evlenip çoluğa çocuğa karıştığını düşünmek seni sadece isyankarlığa sürükler.onların ne yaşayacağını,kimin başına neler gelebileceğini bilebilir misin?şu anki yaşlarında hayata tutunmak için benden çok daha öndesin.her geçen yıl ömrümüzden eksilip giderken,zaman kavramının acımasızlığı ortaya çıkıyor.ama herşeye rağmen umut ve inanç insanı mücadelesinde destekliyor.merak etme.
 
Bırak isteyen istediğini konuşsun.. Kimsenin yaptığı yanına kalmaz.
Rabbim nice kapılar açar da şaşıp kalırsın. Sen kendini koyverme.
Umudunu asla yitirme (bu sözü kendime sık sık söylerim ben de)
Yaşadığın sıkıntıları Allah biliyor. Hayırlısı için dua et hep.

Düşünme geçmişi, olanlar için yapabileceğin birşey yok. Kendine odaklan, kariyerine odaklan, mutlu olacağın şeyler yapmaya çalış..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X