- Konu Sahibi passionness
- #1
Merhabalar.
Sizlerin problemlerine kıyasla çok büyük bir sorun sayılmasa da fikirlerinize,yol göstermelerinize ihtiyacım var.Öncelikle merak ettiğim cevap bulmak istediğim soru;eşlerinizle,sevgililerinizle tartıştığınızda nasıl bir ruh haline girdiğiniz.Konuya çok takılmayıp hayatından keyif almaya devam eden cool kadın konumunda mısınız yoksa iyi hissetmeniz,değerli hissetmeniz tamamen ilişki yaşadığınız insana mı bağlı?
Ben bu noktaya nasıl geldim o süreçten bahsedeyim.Yaklaşık 2 yıldır çok güzel giden çok mutlu olduğum ve mutlu ettiğim bir ilişkim var.Yani uzun vadede vardı son zamanlarda kendi açımdan biraz şüpheliyim.Yalnızca beni ilgilendiren bir konu.İlk aylarda yani en azından ilk 1 yılda rahat ve hayattan,ilişkiden keyif almaya odaklı eğlenceli pozitif bir insandım.Ama bağımlı bir insana dönüştüm.Aramızda bir gerginlik olduğunda,telefon soğuk kapatıldığında inanılmaz depresifleşiyorum ve konuşmadığımız süre zarfımda mütemadiyen bu sorunu düşünüyorum.Haklı olduğum durumlarda çok düşünmenin etkisiyle hata payının bende de olduğuna kanaat getiriyorum.Tabi aramıyorum,o arayana kadar.Adım atmıyorum kendimden ödün vermiyorum sözde ama onunla aram iyi değilken yaşadığım hayat geçirdiğim vakit son derece kalitesiz ve saçma sapan geçiyor.Kızacaksınız buna ama örnek vermem gerekirse makine mühendisliği okuyorum derslerim ağır ama final haftasında derslere bile odaklanamıyorum.Sanki bana yaşam enerjisini veren bi şeyler yapabilmek için gereken tek şey oymuş gibi.Yani kimine göre bu çok romantik bi olay ama benim için artık tehlikeli ve dramatik saçma bi durum.Bağımlı biri olarak devam etmek istemiyorum.
Ayrıca genelde buraya yazılanın aksine sert eleştiri ve yargılama yapmamanızı rica etmeyeceğim.Görüşlerinizi ve bana yararı olabilecek her türlü fikirlerinizi yazabilirsiniz.Şimdiden teşekkürler.
Sizlerin problemlerine kıyasla çok büyük bir sorun sayılmasa da fikirlerinize,yol göstermelerinize ihtiyacım var.Öncelikle merak ettiğim cevap bulmak istediğim soru;eşlerinizle,sevgililerinizle tartıştığınızda nasıl bir ruh haline girdiğiniz.Konuya çok takılmayıp hayatından keyif almaya devam eden cool kadın konumunda mısınız yoksa iyi hissetmeniz,değerli hissetmeniz tamamen ilişki yaşadığınız insana mı bağlı?
Ben bu noktaya nasıl geldim o süreçten bahsedeyim.Yaklaşık 2 yıldır çok güzel giden çok mutlu olduğum ve mutlu ettiğim bir ilişkim var.Yani uzun vadede vardı son zamanlarda kendi açımdan biraz şüpheliyim.Yalnızca beni ilgilendiren bir konu.İlk aylarda yani en azından ilk 1 yılda rahat ve hayattan,ilişkiden keyif almaya odaklı eğlenceli pozitif bir insandım.Ama bağımlı bir insana dönüştüm.Aramızda bir gerginlik olduğunda,telefon soğuk kapatıldığında inanılmaz depresifleşiyorum ve konuşmadığımız süre zarfımda mütemadiyen bu sorunu düşünüyorum.Haklı olduğum durumlarda çok düşünmenin etkisiyle hata payının bende de olduğuna kanaat getiriyorum.Tabi aramıyorum,o arayana kadar.Adım atmıyorum kendimden ödün vermiyorum sözde ama onunla aram iyi değilken yaşadığım hayat geçirdiğim vakit son derece kalitesiz ve saçma sapan geçiyor.Kızacaksınız buna ama örnek vermem gerekirse makine mühendisliği okuyorum derslerim ağır ama final haftasında derslere bile odaklanamıyorum.Sanki bana yaşam enerjisini veren bi şeyler yapabilmek için gereken tek şey oymuş gibi.Yani kimine göre bu çok romantik bi olay ama benim için artık tehlikeli ve dramatik saçma bi durum.Bağımlı biri olarak devam etmek istemiyorum.
Ayrıca genelde buraya yazılanın aksine sert eleştiri ve yargılama yapmamanızı rica etmeyeceğim.Görüşlerinizi ve bana yararı olabilecek her türlü fikirlerinizi yazabilirsiniz.Şimdiden teşekkürler.
