Herkes kavga edince üzülür, morali bozulur ama hayatının akışını tamamen birine endekslemek sıkıntılı bir durum. Ben de erkek arkadaşımla kavga edince çok sinirliysem gece uyuyamam, bazen ağlarım, bazen birbirimize bağırırız ama hiç saygıyı yitirecek noktaya gelmedik. Sanırım işini ve eşini ayrı noktalara koyabilmen gerekiyor. Su akar yolunu bulur mantığıyla olaya bakarsan bir şekilde çözülüyor.
Daha yeni yılbaşında bir arada olamadığımız için kavga ettik mesela, üzüldüm mü, evet çok. Ama dedim Astoria sakin ol, ne olacaksa olsun sen durumuna bak dedim. Telefondan çok aradı açmadım, çünkü açarsam çok kırıcı sözler sarf edeceğimi ve geri dönüşü olmayacağını biliyordum. Ha noldu dersen güzel bir kolye almış yeni yıl hediyesi niyetine, hatasını kabul ettiğini, özür dilediğini söyleyerek geldi evime barıştık. Barışmayabilirdik de. O zaman da üzülecektim ama işime gitmeye, çalışmaya devam edecektim. Okul/İş hayatın ve romantik ilişkin su ve yağ gibi ikisini birbirine karıştırmaya çalışırsan uğraştığınla kalırsın.
