- 17 Mart 2019
- 25
- 9
- 1
- 33
- Konu Sahibi Basicblack
-
- #1
Ah ah bu mecburiyet :')Mecburiyetten :)
Al benden de o kadarYok ki
Siz nie karaları bagladınız yaw =) =)Yok ki
Beni ayakta tutan şey,benim duygularımı,bilincimi kişiliğimi görmeyen ve bana zarar veren tiplerden arkama bakmadan kaçtım nolursa olsun. Sonra herşey kendiliğinden geldi. Gelecek kariyer planları,hobiler,çevre vs oldu şimdi mutluyum.Gerçekten birkaç yıldır o kadar çok yıprandım ki... İnsan bir anda bırakmamalı yaşamayı ama geleceği düşündüğümde bir hiç için yaşayacağım aklıma geliyor. Aile yönünde şanslı değilim kendi saygınlıkları için beni satacak bir ailem var. Eşim ise bazen, yaptığım hoş şeyleri unutan daha sonra konusu açılınca ben bana öyle davranılmasını seviyorum diyen bir insan. Ben zaten sana öyle davranıyorum diyorum hatırlamıyormuş duymuyormuş falan filan.Evliliğimizin son aylarında ise geleneksel bir aile kurmak istediğini fark edip egemenlik kurma delisi oldu. Bir şey dedi ve canım sıkıldığından onu mu uyardım, kabul etmiyor benim ondan özür dilememi bekliyor çünkü kavga etmeye bayılıyormuşum.Kavga çıkartacak şeyler arıyormuşum. O hiç can sıkan birşey değilmiş.
Napmalıyım? Aranızda çok tecrübeli insanlar var bana ne nasihat verebilirsiniz?
Benim için o kadar zor ki ama kızıyorum kendime neden zor sana acı çektiriyorlarsa devam etmeye çalışmak. Çok kızıyorum inanın ama bir yararı yok bir faaliyet yok. Ne oldu ben bunlara bağımlı mı oldum bilmiyorum.Beni ayakta tutan şey,benim duygularımı,bilincimi kişiliğimi görmeyen ve bana zarar veren tiplerden arkama bakmadan kaçtım nolursa olsun. Sonra herşey kendiliğinden geldi. Gelecek kariyer planları,hobiler,çevre vs oldu şimdi mutluyum.
Çizginin diğer tarafına geçmeye korku ve enerji düşüklüğünden dolayı geçemiyosun. Çocuğun olsa da ayrılıktan korkmamalısın. Yaşadığım şeyi söyliim. Geçen cumartesi sevgilim ailesinin evine götürdü beni. Herşey çok güzeldi sanki orda kız evlatları gibi hissettim. Çok tatlı insanlardı. Aa ne var bunda diceksin. Ben çocukluğumdan beri şiddetle büyüdüm. Her türlü pisliği gördüm şahit oldum. Her kendi evime gidişimde ağlayarak tekrar okuluma dönmek istedim. Zamanla annem,babam ve kardeşlerime yabancı oldum. Hala da birşey hissetmem. Eksikliğini sevgilimin ailesini görene kadar hissetmedim. Ama o sarıp sarmalanma hissi,güvenlik hissi,birilerinin seni dinlemesi,evin içindeki o tatlı hareketlilik bilmiyorum kötü oldum ben. Çocuğuna bunları yaşatma varsaBenim için o kadar zor ki ama kızıyorum kendime neden zor sana acı çektiriyorlarsa devam etmeye çalışmak. Çok kızıyorum inanın ama bir yararı yok bir faaliyet yok. Ne oldu ben bunlara bağımlı mı oldum bilmiyorum.
Çok mutlu oldum sizin adına nice yıllarınız bu mutluluğun artmasıyla daha da güzelleşir inşallah. Galiba dediğiniz gibi korkağım.Ailem tarafından yalnız bırakılınca etrafta tek eşimi gördüm ve ona sarıldım ama böyle değişeceği aklıma gelmezdi. Aile gerçekten tam bir şans değil mi? Ya negatifler hayatında ya pozitifler.Çocuğum yok ve gerçekten hergün çocuğum olmadığı için mutlulukla uyanıyorum. Onu böyle bir dünyada böyle bir aile içinde büyütmek istemezdim.Ki aslında en çok kendimden korkuyorum birgün kötü bir anne olur muyum diye. ÇOK teşekkürler cevabınız için.Çizginin diğer tarafına geçmeye korku ve enerji düşüklüğünden dolayı geçemiyosun. Çocuğun olsa da ayrılıktan korkmamalısın. Yaşadığım şeyi söyliim. Geçen cumartesi sevgilim ailesinin evine götürdü beni. Herşey çok güzeldi sanki orda kız evlatları gibi hissettim. Çok tatlı insanlardı. Aa ne var bunda diceksin. Ben çocukluğumdan beri şiddetle büyüdüm. Her türlü pisliği gördüm şahit oldum. Her kendi evime gidişimde ağlayarak tekrar okuluma dönmek istedim. Zamanla annem,babam ve kardeşlerime yabancı oldum. Hala da birşey hissetmem. Eksikliğini sevgilimin ailesini görene kadar hissetmedim. Ama o sarıp sarmalanma hissi,güvenlik hissi,birilerinin seni dinlemesi,evin içindeki o tatlı hareketlilik bilmiyorum kötü oldum ben. Çocuğuna bunları yaşatma varsa
O kadar haklı bir cümle ki hiç bu açıdan düşünmemiştim. Bazen izimi kaybettirmek istediğim oluyor düşünün böyle saçma şeyler aklıma geliyor.Senin yaşama isteğin cevrene gore şekilleniyor,tabi ki böyle istek falan kalmaz...
Bazen umursamayabiliyorum ama farkettim ki kalbimde çok yara açıyorlar. Bu kadar duygusal bir insan olmak istemezdim.Umursama
Azcik sev deger ver kendini onemse...farki görO kadar haklı bir cümle ki hiç bu açıdan düşünmemiştim. Bazen izimi kaybettirmek istediğim oluyor düşünün böyle saçma şeyler aklıma geliyor.
Seni suçlamıyorum. Sen eşin dediğin gereksize yalnız kalmama korkusuyla bağlanmışsın. Onu terkedersen yalnız kalacağını,ayakta durmayacağını düşünüyosun. Çünkü özgüvenin kırıldı. Kimse seni teşvik etmedi,yaparsın demedi anca bazılarının iğrenç davranış deneylerinin deneme tahtası oldun. Herşey elinde. Ömrünün sonuna kadar bir gereksizin kötü davranışları için deneme tahtası olmak ister misin?Çok mutlu oldum sizin adına nice yıllarınız bu mutluluğun artmasıyla daha da güzelleşir inşallah. Galiba dediğiniz gibi korkağım.Ailem tarafından yalnız bırakılınca etrafta tek eşimi gördüm ve ona sarıldım ama böyle değişeceği aklıma gelmezdi. Aile gerçekten tam bir şans değil mi? Ya negatifler hayatında ya pozitifler.Çocuğum yok ve gerçekten hergün çocuğum olmadığı için mutlulukla uyanıyorum. Onu böyle bir dünyada böyle bir aile içinde büyütmek istemezdim.Ki aslında en çok kendimden korkuyorum birgün kötü bir anne olur muyum diye. ÇOK teşekkürler cevabınız için.
Kendime yaptığım en büyük kötülük kendimi sevmemek ama gerçekten bunu yapacağım yılsam bile. Bu kadar geç başlamak bile kötüydü kendini sevmeye başlamaya.Azcik sev deger ver kendini onemse...farki gör
İstemiyorum cidden hayatımın geri kalanına baktığımda ya ben naptım onca yıllarıma demek istemiyorum. Bazen birşeyler güzelleşecek gibi oluyor fakat bundan daha kötü bozuluyor herşey.Seni suçlamıyorum. Sen eşin dediğin gereksize yalnız kalmama korkusuyla bağlanmışsın. Onu terkedersen yalnız kalacağını,ayakta durmayacağını düşünüyosun. Çünkü özgüvenin kırıldı. Kimse seni teşvik etmedi,yaparsın demedi anca bazılarının iğrenç davranış deneylerinin deneme tahtası oldun. Herşey elinde. Ömrünün sonuna kadar bir gereksizin kötü davranışları için deneme tahtası olmak ister misin?
Aile sadece kara delik başka bişey değil bence. Eş dediğinse aslında kendisine özgüveni olmayan ondan kopama diye enerjini düşüren bi mahlukat. Senin sorunun insanları memnun etmeye çalışmak. Onlar da istediklerini yaptırmak için bunu kullanıyo. Sen bu döngüyü bitirmelisinİstemiyorum cidden hayatımın geri kalanına baktığımda ya ben naptım onca yıllarıma demek istemiyorum. Bazen birşeyler güzelleşecek gibi oluyor fakat bundan daha kötü bozuluyor herşey.
Ben konuşmak istiyorum kendimi açıklamak istiyorum kendimi açıklayan kadar denemek istiyorum tüm kelimeleri ama ne ailem ne eşim bunu çok gördü bana. Hiç onların standartlarında olamadım ya kötü kız oldum ya da kötü eş. Bazen düşünüyorum ben hatalıysam bu kadar hatalı olabilir miyim?Bakın yaptığım hatalar cidden var ama bu kadar hatalı olmak?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?