Kendimde asla potansiyeli görmüyorum.Valla ben kedi sahiplenerek aştım bu korkumu. Restoran kafe fark etmez her yerde kedi geldiği an çığlık çığlığa koştururdum oradan oraya. Kapının önünde kedi var diye okula gitmemiştim üniversite döneminde, çıkamadım çünkü :)) arkadaşım bi kedi var veterinerde yeni ameliyat olmuş diye bi fotoğraf atmıştı, gittim aldım çok ani bi kararla. İlk 2-3 ay kediye asla çıplak elle dokunamadım, kış ayıydı kazağımın kolunu uzata uzata severdim falan. Alıştım sonra. Ha önerir miyim böyle bi şey hayır, alışamazsanız olan kediye olur ama biraz vakit geçirme şansınız varsa güzel olur
Kendimde asla potansiyeli görmüyorum.
Kediye dokunabilecegimi hayal dahi edemiyorum.
O yuzden sahiplenemem ama korkumu yenmeyi çok istiyorum
Yavru kedi alirsaniz belki alismaniz daha kolay olur.hee daha ciddi boyuttaysa o zaman tedavi gormeniz gerekir.Malesef bu korkular kolay kolay gecmiyor.Bende seviyorum ama uzaktan.Ozellikle sokak kedileri cok hareketli olduklari ve birden hareket ettikleri icin bende gidip sevemem ama fobi gibi gibi degil.benim kizimda tam tersi nerde kedi gorse pesine duserKendimde asla potansiyeli görmüyorum.
Kediye dokunabilecegimi hayal dahi edemiyorum.
O yuzden sahiplenemem ama korkumu yenmeyi çok istiyorum
Civciv mız vardı ...Yavru kedi alirsaniz belki alismaniz daha kolay olur
Benim annem de böyleydi, ben sokakta buldugum bir yavruyu getirdim ilk 3-4 ay eldivenle dokundu. Yavrucak benim 2 odam arasında gezdi sadece ama su an 1 yıl olmak üzere ve beraber uyuyorlar :')) Annem "bunca yıl kedilerden kacarak neleri kaybetmisim" diye üzülüyor hatta :')İlk 2-3 ay kediye asla çıplak elle dokunamadım, kış ayıydı kazağımın kolunu uzata uzata severdim falan.
Kesinlikle .dikkat ettim ve gördüm ki Kedileri düzenli olarak besledigim dönemler işim gücüm çok rast gidiyor .Bunun için yapılan çalışmalar var aslında.
Bence dokunmak zorunda değilsiniz. Ben de sizin gibiydim. Ta ki, bu siteye taşınana kadar. Kedi sitesiymiş meğer. Şu an 20 ye yakın kediye bakıyorum.
Dokunamıyorum ama onlar bacaklarıma sarıldığında korkmuyorum. Aşama aşama oldu bunlar tabi. Hepsinin ayrı karakteri var. Çocuklarımı okul servisi için sitenin kapısına bırakırken kedi ordusu da bize eşlik ediyor ve sonra onlar beni evimin kapısına kadar bırakıyor. Sevilmemesi mümkün değil. Kediler ruhsal varlıklardır, her şeyi net olarak görür ve tedavi etmeye çalışırlar. Korkmak için neden yok gerçekten.
acaba küçükken yaşadığınız bir korkunuz mu var zihnınızın derinlerinde travma olarakKizlar ben kediden çok korkuyorum..
Çok şükür kızımı kendim gibi yapmadım o sever okşar besler.Hep anlattım ona .
Ben hoşlanmıyorum ama sen sev vs.
Neyse gittiğimiz her mekanda kedi olmasından benim kedi gorunce aslan görmüş gibi korkmamdan usandım.
Kızıma kötü örnek biliyorum ama aslan kaplan gordem bu kadar korkmam heralde.
7 yaşındaki kızım beni teselli ediyor.
Korkma annecim falan diye.
Bunun bir yolu varmı.
Eşimde çok sever benim korkum olmasa eve alicaklar o derece.
Bu korkumu nasıl Yenerim
Bir yerde okumuştum kedi korkusunun sebebi aslında anne kaynaklı oluyormuşKedi korkunuzun sebebi nedir?
Terapiye gidin bence. En temizi o.
Sebebine göre farklı bir yol önereceklerdir.
Benim bildiğim EMDR terapi var.
Bir araştırın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?