ya Allah aşkına geçin bunları ya. baksın diye çocuk mu yapılır? benim annemle babam da ayrı, babam birkaç sene önce 2. eşinden de boşandı, annem şu an bekar, evlenir mi bilmiyorum. neyse ikisi de çalışıyor ama sosyal güvenceleri falan yok, hele babamın hiç yok. ne emeklilik ne birşey. yaşlılığını düşünüyor, ne yapacağım ben falan diyor. ara ara bana laf sokuyor işte anneye babaya bakılır falan filan diye. bir dönem kendi ev işlerini falan benden bekliyordu neyse ki üniversite için başka şehre gittim 4 sene, o da başının çaresine bakmayı öğrendi. hala daha bazen gel temizlik yap, yemek yap falan der ama evi çok uzak, benim ona gidebilmem için 3 tane araç değiştirmem lazım. sağlıkları yerinde olduğu sürece bence çalışabilirler ve kendi başlarının çaresine bakabilirler. elbette ihtiyaç durumunda evlat olarak yardımcı oluruz, ben şu an sadece kendimi geçindirebilecek kadar çalışıyorum mesela, geçenlerde bişey oldu anneme elimdeki son parayı verdim. sadece 60 liraydı ve hepsini verdim. insan yapabiliyorsa ya da yapabilmeye çalışıyorsa zaten yapar kimsenin sen bana bak, bana ev aç demesine gerek yok. durumu olan insan zaten yapar. ama özellikle ailelerin kız evlatlardan beklentileri bi tuhaf. bu kız hiç evlenmeyecek mi? kendi hayatını kurmayacak mı? benim de anneannem buna benzer bişeyi benden istiyor mesela ileride ama 2 kızı 1 oğlu var. onlar dururken bana kalmaz zaten öyle düşünüyorum ama buna dair imalar da canımı sıkıyor. yani belki ben de evleneceğim, belki benim de planlarım var, ben mesela ileride ayrı eve çıkmak istiyorum, tek başıma olmak istiyorum ama bu nedense kimsenin aklına gelmiyor. herkesin kendine göre masrafı vardır ve zaten Türk toplumunda gerçekten vicdansız değilseniz zor durumda olan ailenize yardımcı olursunuz imkanınız varsa.