yaa tamam anladık ok ama sen neden bu kadar abartıyorsun ben onu anlamadım o seni aldatmış yalancılığım alasını yapmış sen de büyük hata yapıp yalan söylemişsin, o da yalancı sen de yalancı da sen neden bu kadar üzülüyorsun çok komik geliyor bana 'o önlüğü hak etmiyorum ' felan olayı nereye bağlamışsın yaa valla çok komik boş ver ne doktorlar var sen de mezun olursun hahahahahah( bende böylle bağlayayım olay hep tıp fakültesine bağlamış ya konu sahibi)
Yok olayı hep okuduğum bölüme baglamak gibi bi niyetim yoktu gerçekten bugün o ablayla kardesini görünce allah benı kahretsin dedim kendi kendime üstümdeki onlukten utandım belki onun getirdiği duygusallikla size öyle yansıtmış olabilirim
Bi konum vardı belki okumuşsunuzdur. Beni aldatan sevgilime ayrı olduğumuz dönemde dalga geçmek için kardeşim vefat etti demiştim sonrasında barışmıştık. Herşey çok güzel gidiyordu ki ben vicdan azabı duymaya başladım inanılmaz acı çekiyordum ve ona direkt söylemek yerine binbir yalanla kardeşim yaşıyor'a getirdim konuyu. Lütfen üstüme üstüme gelmeyin hâlim berbat ben bende değilim. Doğruyu söylemek cesaretinde bulunamadım aptal gibi yalanlara sığındım. Konuşurken ben anlatırken bana inanmıyor gibi oldu bunu kaldıramam ayrılalım dedim itiraz etmedi aklım almıyor dedi. Acayip canım yanıyor. Onun da şu an çok üzgün olduğunu biliyorum. Tıp fakültesinde okuyorum bugün hastanede hasta kardeşinin başında bekleyen bi ablayı görünce ağlama krizine girdim vicdan azabından ölüyorum kardeşimin yüzüne bakamıyorum. Sevgilimin yüzüne hiç bakamıyordum. Ama bitti ve ben ömrüm boyunca onu unutamayacakmışım gibi geliyor. Ne o beyaz önlüğü o çok isteyerek girdiğim fakülteyi ne de sevgilimin saf sevgisini hak etmiyorum. Hayatta hiçbir şeyi hak etmiyorum. Ama bi yandan küçük de olsa umudum var hayata dönmek istiyorum. Gerçekten ne halt edicem bilmiyorum ağlamaktan helak oldum gozlerimi kısarak bakıyorum herşeye. Yardım edin..
Bi konum vardı belki okumuşsunuzdur. Beni aldatan sevgilime ayrı olduğumuz dönemde dalga geçmek için kardeşim vefat etti demiştim sonrasında barışmıştık. Herşey çok güzel gidiyordu ki ben vicdan azabı duymaya başladım inanılmaz acı çekiyordum ve ona direkt söylemek yerine binbir yalanla kardeşim yaşıyor'a getirdim konuyu. Lütfen üstüme üstüme gelmeyin hâlim berbat ben bende değilim. Doğruyu söylemek cesaretinde bulunamadım aptal gibi yalanlara sığındım. Konuşurken ben anlatırken bana inanmıyor gibi oldu bunu kaldıramam ayrılalım dedim itiraz etmedi aklım almıyor dedi. Acayip canım yanıyor. Onun da şu an çok üzgün olduğunu biliyorum. Tıp fakültesinde okuyorum bugün hastanede hasta kardeşinin başında bekleyen bi ablayı görünce ağlama krizine girdim vicdan azabından ölüyorum kardeşimin yüzüne bakamıyorum. Sevgilimin yüzüne hiç bakamıyordum. Ama bitti ve ben ömrüm boyunca onu unutamayacakmışım gibi geliyor. Ne o beyaz önlüğü o çok isteyerek girdiğim fakülteyi ne de sevgilimin saf sevgisini hak etmiyorum. Hayatta hiçbir şeyi hak etmiyorum. Ama bi yandan küçük de olsa umudum var hayata dönmek istiyorum. Gerçekten ne halt edicem bilmiyorum ağlamaktan helak oldum gozlerimi kısarak bakıyorum herşeye. Yardım edin..
amaç ne merak etti sana acımasını istemişsin belli de neden bi insan bunu ister hemde seni aldatan kişiden....
Hata yaptığının farkındasın daha hayatının baharındasın söylediğin yalanın kardeşine bir zararı olmadı.Neden kendini helak ediyorsun.Şu an seni anlayabiliyorum o göğüs kafesindeki boşluk hissini ama sen benim zamanında söylediğim yalanları bir bilsen şimdi o kadar gülüyorum ki :)) Böyle böyle büyüyoruz işte.Ne güzel tecrübe olmuş bir daha yalan söylemezsin.Her şey geçer,her şey düzelir bak ne kadar hassas bir kızsın beyaz önlüğe layık olamayacağını düşünüp üzülüyorsun.Kimler neler yapıyor da umurlarında olmuyor.Üzme kendini biraz zaman geçsin sevgilinle de konuşursun.İnsanlar konuşurlar,insanlar kınarlar,kendi mükemmelliklerinden örnek verirler.Öyle değiller.Vicdan azabı çekecek bir şey yok çok mutsuzsan kardeşini sevindirecek bir şey yap :) Kendine de çok iyi bak
Bütün yorumlar için teşekkür ederim ama bu yorum için ayrıca teşekkür ederim
Bi konum vardı belki okumuşsunuzdur. Beni aldatan sevgilime ayrı olduğumuz dönemde dalga geçmek için kardeşim vefat etti demiştim sonrasında barışmıştık. Herşey çok güzel gidiyordu ki ben vicdan azabı duymaya başladım inanılmaz acı çekiyordum ve ona direkt söylemek yerine binbir yalanla kardeşim yaşıyor'a getirdim konuyu. Lütfen üstüme üstüme gelmeyin hâlim berbat ben bende değilim. Doğruyu söylemek cesaretinde bulunamadım aptal gibi yalanlara sığındım. Konuşurken ben anlatırken bana inanmıyor gibi oldu bunu kaldıramam ayrılalım dedim itiraz etmedi aklım almıyor dedi. Acayip canım yanıyor. Onun da şu an çok üzgün olduğunu biliyorum. Tıp fakültesinde okuyorum bugün hastanede hasta kardeşinin başında bekleyen bi ablayı görünce ağlama krizine girdim vicdan azabından ölüyorum kardeşimin yüzüne bakamıyorum. Sevgilimin yüzüne hiç bakamıyordum. Ama bitti ve ben ömrüm boyunca onu unutamayacakmışım gibi geliyor. Ne o beyaz önlüğü o çok isteyerek girdiğim fakülteyi ne de sevgilimin saf sevgisini hak etmiyorum. Hayatta hiçbir şeyi hak etmiyorum. Ama bi yandan küçük de olsa umudum var hayata dönmek istiyorum. Gerçekten ne halt edicem bilmiyorum ağlamaktan helak oldum gozlerimi kısarak bakıyorum herşeye. Yardım edin..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?