- 3 Mart 2020
- 81
- 10
- 88
28 genc bir yas ayrica calisiyorsunuz da28 yaşındayım. 8 yıla yakın oldu atanalı, çalışıyorum. Şimdiye kadar doğru düzgün kimse çıkmadı karşıma. Arkadaş yönlendirmeleri ile birkaç kişi ile görüştüğüm oldu ama karşılıklı olarak ikinci kez hiç görüşülmedi. Büyük bir sağlık problemi atlattım. Bu sebeple görüştüğüm kişilere öncelikle bunu söylüyorum. Yapı olarak kaygılı ve hassas bir insanım. Çoğu zaman evlilik sorumluluğu bana çok korkutucu geliyor. Evliliği yürütebilecek beden ve zihin gücünü bulamıyorum kendimde. Yalnız bir ömür yaşamaya ılımlı bakıyorum. Ancak bazen arkadaşlarıma bakıyorum evlenmişler bebek bekliyorlar hatta bazıları ikinci çocuklarını kucaklarına almışlar. Acaba gerçekten iyi bir insan denk gelir mi bu saatten sonra diye düşünüyorum. Annelik duygusunu hayal bile edemiyorum ne şahane bir duygudur ancak sağlık sorunumdan dolayı evlensem bile bir çocuk yapabilecek ya da onu büyütecek kadar güçlü olduğumu düşünmüyorum, sanki bir çocuk sahibi olsam onu doğuramadan, büyütemeden göçüp giderim gibi geliyor. Bazılarınıza çok saçma gelecek belki bu düşüncelerim ama insanlar çok acımasız. Yarın kendi başlarına ne geleceğini bilmeden başkalarının başına gelenleri kınayıp acımasızca konuşup davranıyorlar. Yalnızlığı sevmeye devam edebilecek miyim ya da artık birini sevmeye, birinin sevgisine ihtiyaç duyup mu geçireceğim ömrümü?
Her birinize ne kadar teşekkür etsem azdır. Gerçekten o kadar hafifledim kiBence yapı olarak karamsar bir insansın. İnstagram ve YouTubedan pozitif enerji saçan binlerce insan var onları takip ederek işe başlamalısın. Meditasyon iyi gelebilir. Aslında sorun olarak gördüklerin o kadar basit şeyler ki. Ben 25 yaşındayım daha 9 aylık evliyim ama evlenmek ve evi idare edebilmek aman aman bir iş değil. Üniversitede aparta kaldığım için az da olsa yemek yapmayı öğrendim. Öğrendim dediğim patates yemeği, pilav vs gibi basit yemeklerdi. Hala her yemek yaptığımda yemek tarifi uygulamasını açıp bakıyorum. İnsan zamanla her şeye alışıyor. Yapamam dediğin ne varsa yapıyorsun. Henüz çocuğum yok ama doğurmam ölürüm gibi düşünmüyorum bence sende düşünme eskiden anneannelerimiz 16 17 yaşında doğum yapıyormuş günümüzde bile 18 yaşında evlenen binlerce kız var. Hiçbir şeyi gözünde büyütme. İnsan neyi bilmezse ondan korkar. Mesela doğumdan korkuyorsan doğum hakkında yazılar oku, animasyon videolarını izle. Korktuğun her neyse onun hakkında o kadar bilgi sahibi ol ki korkulacak bir yanı olmadığını gör
Sadece hayırlısı olsun istiyorum28 genc bir yas ayrica calisiyorsunuz da ☺ Gec degil bundan sonra tam vaktinde olur hatta bence :)
Yardım aldığınız için tebrik ederim. Daha önce danışmadıysanız veya ikinci görüş olarak yetişkin ruh sağlığı doktoru ile görüşebilirsiniz. Özellikle kaygı bozukluğu konusunda yardımcı olacaktır.Anksiyete (Kaygı) bozukluğum var bununla ilgili uzmana da göründüm. Aslında hastalığım konusunda hiç üzüntü duymazdım yani neden benim başıma böyle bir şey geldi, beni kimse istemez, yalnız kalacağım, mutlu olamayacağım şeklinde düşüncelerim olmamıştı. Bu karamsarlığım kısa bir süre önce bir arkadaşımın benimle ilgili yaptığı değerlendirmeyi duymamdan sonra başladı. Üzüldüm ancak yine neden benim başıma geldi demedim. İnsanlar demek ki böyle düşünüyorlar dedim ve sonra ipin ucu kaçtı.
Kendinizi çok güzel ifade ediyorsunuz. Eminim kaygılarınızdan kurtulursanız yeni arkadaşlıklar kurmakta zorluk yaşamayacaksınız. Dediğim gibi gezi tur programlarına katılın. Çok güzel arkadaşlıklar kurulabiliyor. SevgilerUmut oldu sözlerinizBana yolun yarısını geçmişim gibi geliyor Aslında çok sosyal bir insan da değilim. İşten eve, evden işe. Arkadaş ortamım hep bayanlardan oluşuyor. Yeni sosyal çevreler edinme konusunda da çok başarılı değilim sanırım. Hep aynı kişiler ve onların etrafındakiler hayatımda.
Sayfaları okumamıştım, hoyratça yazmışım ilk mesajımı. Rahatsızlığınız için üzgünüm, belki tekrar tedavi süreci gerekiyordur. Herşey geçer gider biz bizimle başbaşa kalırız günün sonunda, işte bu yüzden önce kendi başımıza mutlu olmalıyız. Tekrar geçmiş olsun.Anksiyete (Kaygı) bozukluğum var bununla ilgili uzmana da göründüm. Aslında hastalığım konusunda hiç üzüntü duymazdım yani neden benim başıma böyle bir şey geldi, beni kimse istemez, yalnız kalacağım, mutlu olamayacağım şeklinde düşüncelerim olmamıştı. Bu karamsarlığım kısa bir süre önce bir arkadaşımın benimle ilgili yaptığı değerlendirmeyi duymamdan sonra başladı. Üzüldüm ancak yine neden benim başıma geldi demedim. İnsanlar demek ki böyle düşünüyorlar dedim ve sonra ipin ucu kaçtı.
Yaklaşık bir yıldır ilaç kullanıyorum kaygı bozukluğundan dolayı. Eskiye göre çok çok iyiyim. Arada bir böyle karamsarlığım tutuyor tabii. Sürekli olmayan bir durum ancak kontrol etmeye çalışacağım bu durumu. Hep olumsuz ihtimalleri düşünmek, umutsuz olmak yoruyor insanı. Umarım atlatabilirim bu süreci de. Desteğiniz için çok teşekkür ediyorumYardım aldığınız için tebrik ederim. Daha önce danışmadıysanız veya ikinci görüş olarak yetişkin ruh sağlığı doktoru ile görüşebilirsiniz. Özellikle kaygı bozukluğu konusunda yardımcı olacaktır.
Çok teşekkür ediyorum desteğiniz için. Haklısınız gerçekten genelde ben yalnızlığı sevdiğimi düşünürüm ancak demek ki yanıldığım, yalnızlığın zor geldiği anlar da oluyor. İnşallah hep mutlu ve huzurlu olursunuzNe geçmişi ne geleceği fazla kafaya takmamak lazım. İnsan yalnızlığı sevdiğini zannediyor gerçekten sevdiği birine denk gelene kadar. Bekarken abimin yediği çekirdeğe bile kıl olurdum dayanamazdım şimdi eşimin horlaması bile beni rahatsız etmiyor. Son yıllardaki mottom hayatın kendi getirdiklerinin planladıklarımızdan daha çok mutlu ettiği. Şimdiki aklımla geçmişe gidebilseydim kesinlikle planlar yapmazdım sizde yapmayın bırakın hayat gelmek istediği gibi gelsin deneyin korkmayın çoğalmak güzel bir duygu.
Büyük ihtimalle etrafıma bu olumsuz fikirlerimi yansıttığım için şu anda yalnızımDürüst olmak gerekirse ben bir erkek olsaydım. Ve şu yazdıklarınızı okusaydım ben de sizinle sevgili olmak ya da evlenmek istemezdim. Çünkü yalnızlık sizin için daha ağır basan taraf.
Çok teşekkür ediyorum. Umarım en kısa zamanda şu ruh halimden kurtulabilirim. Sanırım içinden geçtiğimiz sıkıntılı süreç de etkiliyor. Sürekli sosyal medyada çoluk çocuğa karışmış, eşleriyle zaman geçiren arkadaşlarımı görünce yalnızlığım yüzüme çarptı. Dilerim hepsi çok mutlu olsun, aynı zamanda sizler de hep mutlu olursunuz inşallahKendinizi çok güzel ifade ediyorsunuz. Eminim kaygılarınızdan kurtulursanız yeni arkadaşlıklar kurmakta zorluk yaşamayacaksınız. Dediğim gibi gezi tur programlarına katılın. Çok güzel arkadaşlıklar kurulabiliyor. Sevgiler
Sorun değilSayfaları okumamıştım, hoyratça yazmışım ilk mesajımı. Rahatsızlığınız için üzgünüm, belki tekrar tedavi süreci gerekiyordur. Herşey geçer gider biz bizimle başbaşa kalırız günün sonunda, işte bu yüzden önce kendi başımıza mutlu olmalıyız. Tekrar geçmiş olsun.
Teşekkür ederim inşallah sizde çok çok mutlu olacağınız biriyle karşılaşırsınızÇok teşekkür ediyorum desteğiniz için. Haklısınız gerçekten genelde ben yalnızlığı sevdiğimi düşünürüm ancak demek ki yanıldığım, yalnızlığın zor geldiği anlar da oluyor. İnşallah hep mutlu ve huzurlu olursunuz
Çok çok geçmiş olsun. Yaşadığım sağlık sorununun bir sınav olduğunu düşündüm ve hiçbir zaman isyan etmedim. Etkilenmemeye çalışsam da bazı insanların düşünce tarzları etkiliyor beni bir noktadan sonra. Hangimizin başına ne geleceği elbette belli değil bazen insanlar düşünmeden konuşabiliyorlar. Olumsuz düşüncelerimden arınmaya çalışacağım. Desteğiniz için çok teşekkür ediyorum. Umarım bir ömür çok mutlu olursunuz eşinizle ve sevdiklerinizle birlikteCanım ben 33 yaşındayım 9 aylık evliyim. Eşim ile tanıştıktan 3 ay sonra evlilik kararı aldık ve çok mutluyum
Ben yaklaşık 150 derecede yandım. Kaynar çorba başımdan aşağı döküldü. Ve o sırada merdivendeydim. Tabi merdivenden de yuvarlandım.o kadar şoka girmişim ki o merdivenden beni kardeşim aldı. Bir nevi aslında ölümden döndüm. Almasa ayaklarım da yanacaktı. O zaman gözlüğüm vardı. Gözlük kırılıp gözüme batabilirdi. Ya da gözlük olmasa çorbada ki şehriyeler gözümü yakabilirdi. Merdivenler mermer kafamı çarpıp ölebilirdim ya da felçli kalabilirdim. Benim bir yerim bile kırılmadı. Sadece morluklar oldu. Kolay değil kuş besler gibi yemek yemek. Kolay değil pipetle su içmek. Dudaklarım döküldü burnumun içi bile yanmıştı. Uzun bir süre aynaya bakmadım. çorba içmedim. Çünkü Korktum kaygılandım yine aynısı olacak diye.. Ama üzerine gittim aileminde desteği ile aştım
Sen de aşacaksın. Bak o yaşadıklarım geçmişte kaldı. Şu an yüzümde iz yok. Bir göğsümde ve bir baldırımda var. Aman kalsın ölümden dönmüşüm ya o bana yeter.
Senin de yaşadıkların geçmişte kalacak. Sevdiğin sevildiğin mutlu birlikteliğin olacak
Unutma sen bu dünyaya mutlu olmaya geldin
Haklısınız28 yasinda ben de bekardim,ne isim var evlilikler der gezerdim. İyi ki de oyle yapmisim. Aha simdi yas 36 oldu,6 senedir evliyim bir de oglum var. Her seyin zamani var,oturup da bunlar uzerinde kafa yormayin keyfinize bakin bu gunleri cok ozleyeceksiniz evlenince
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?