Çocukla ilişki falan kesilmez. Kesilmemeli. Küserek veya uzaklaşarak çocuğu cezalandırmak dünyanın en yanlış hareketi olur. Kesmeyin zaten dedim. Duygularınızı konuşmanız lazım. Hem çocuğun duyguları hem de kendi duygularınız. Ama böyle davranarak çocuk aranızdaki ilişkinin tahrip olduğunu anlamalı.Bunu tartışmıyorum zaten.16 yaşında çocuğunuz olmadığı için uygulabilirliğinin değerlendirmesini yapamıyorsunuz.
Çocuk, evlat söz konusu olunca durum öyle olmuyor.Karşınızda asla vazgeçemeyeceğiniz, hayatınızın en değerli
varlığı(çoğu insan için) var.O işler öyle kolay olmuyor.Başka herkes için sizin için doğru olan tavrı koyarsınız
uymuyorsa ilişkinizi kesersiniz ya da uzaklaşırsınız v.s.Çocuğunuz olunca bunların hiçbirini yapamıyorsunuz.
Uymadı dinletemediniz ne yapacaksınız ??? Kolundan tutup sokağa mı atacaksınız? ya da siz mi evden
uzaklaşacaksınız?Yapanlar var burada okuyoruz görüyoruz.Benim bu söylediklerim yapamayanlar her türlü
çocuğundan vazgeçmeyenler içi
Buradaki bariz bir iletişim sorunu. Demek ki anne baba iletişimi ve aralarındaki ilişkiyi doğru kuramamışlar.
Çocuk canımız ciğerimiz ama zamani geldiğinde tedavi olsun iyilessin diye acı ilacı icirmesini biliyoruz dimi. O zaman şimdiden sorumluluk vermek ve sonuçlarina katlanacak şekilde yetiştirmek gerekiyor ki büyüyünce yatağından kalkamayan, işine vaktinde gidemeyen, kaba davranışlarlar ile işini hallettirmeye çalışan yetişkinler olmasinlar.
kendi haline bırak ergen geçer deserim başına gelmeyen anlamaz demeyecektiniz galiba. Sizin öneriniz ne onu göremedim?