NE KADAR ZORMUŞ EVLAT YETİŞTİRMEK

Bunu tartışmıyorum zaten.16 yaşında çocuğunuz olmadığı için uygulabilirliğinin değerlendirmesini yapamıyorsunuz.

Çocuk, evlat söz konusu olunca durum öyle olmuyor.Karşınızda asla vazgeçemeyeceğiniz, hayatınızın en değerli

varlığı(çoğu insan için) var.O işler öyle kolay olmuyor.Başka herkes için sizin için doğru olan tavrı koyarsınız

uymuyorsa ilişkinizi kesersiniz ya da uzaklaşırsınız v.s.Çocuğunuz olunca bunların hiçbirini yapamıyorsunuz.

Uymadı dinletemediniz ne yapacaksınız ??? Kolundan tutup sokağa mı atacaksınız? ya da siz mi evden

uzaklaşacaksınız?Yapanlar var burada okuyoruz görüyoruz.Benim bu söylediklerim yapamayanlar her türlü

çocuğundan vazgeçmeyenler içi
Çocukla ilişki falan kesilmez. Kesilmemeli. Küserek veya uzaklaşarak çocuğu cezalandırmak dünyanın en yanlış hareketi olur. Kesmeyin zaten dedim. Duygularınızı konuşmanız lazım. Hem çocuğun duyguları hem de kendi duygularınız. Ama böyle davranarak çocuk aranızdaki ilişkinin tahrip olduğunu anlamalı.
Buradaki bariz bir iletişim sorunu. Demek ki anne baba iletişimi ve aralarındaki ilişkiyi doğru kuramamışlar.

Çocuk canımız ciğerimiz ama zamani geldiğinde tedavi olsun iyilessin diye acı ilacı icirmesini biliyoruz dimi. O zaman şimdiden sorumluluk vermek ve sonuçlarina katlanacak şekilde yetiştirmek gerekiyor ki büyüyünce yatağından kalkamayan, işine vaktinde gidemeyen, kaba davranışlarlar ile işini hallettirmeye çalışan yetişkinler olmasinlar.
kendi haline bırak ergen geçer deserim başına gelmeyen anlamaz demeyecektiniz galiba. Sizin öneriniz ne onu göremedim?
 
Bende de iki oğlan var.Haklarını yiyemem iyiler.Ama o yaşlarda ben arkamı dönüp giderken arkamdan laf söylemişlikleri

var.Ama ben küçüklüklerinden beri şöyle buldum yolu.Duymamazlığa görmemezliğe gelmem ortada bir hadsizlik

terbiyesizlik varsa (çok nadir olurdu) kıyameti koparırım uzatırım büyütürüm.Öyle olunca yaptıkları da onların

Gözünde büyüyor ve bir daha tekrarlanmıyor.Şu an yok çok şükür.Sakın umursamamazlık yapmayın siz onlara

kıyamıyorsunuzda onlar size çok güzel kıyıyor.

Şu an yeni uyku krizimiz vardı.Küçük oğlum (19 ünv.öğrencisi) tatil saat 18-19 da kalkmaya başladı.

Ama ben mütemadiyen saat 12 den başlayıp kaldırmaya uğraşıyorum.Deli çıkıyorum bileklerimi kesecem.

Artık öyle pek bağır çağırda olmuyor.Akşam 19 bu kahvaltı ediyor.Korkuyorum hasta olacak falan diye.

Babasıyla konuştum.Dedim konuş parasını keseceğini söyle. O da arıyacağım 12 den sonra kalkmadıysan

para kesicem demiş.Onu da yaralayacak bir rakam söylemiş.O işi de öyle çözdük çok şükür.

12 de kalkıyor.
Niye kaldırıyorsunuz. Kaldırmayın akşam 18 - 19 da uyansın, gerekirse derse gidemezsin aç kalsın. Sonrası daha kötü olacak.

Benim bir calisanim vardı hergün ise 12-14 de geliyordu. Uyanamıyorum diyordu akşam 10-12 gibi çıkayım bitireyim işleri diyordu. Aksam 6 dan sonra başında mi bekleyelim yani. Ofiste kimse kalmayınca laylamlom yapıp saat dolduruyor oyun oynuyordu zaten. Öyle sacma iş mi olurmuş. Kovduk gitti.

Benim kendi eşim de benzer. Bu kadar değil tabi. Gece boyu çalışır sabah kalkamaz. Ya da bir ise baslayacagi zaman dogru planlayamaz, baslamasi gerektigi zaman da balsayamaz bitirmesi gerektigi zaman da bitiremez. Delirmemek mümkün değil. Ama kendi işi sorun olmuyor. Zaten böyle olduğu için bence kendi işini yapmaya çalışıyor.

Neyse sizin çocuk yetişkin artık. Bu saatten sonra sizin onu değiştirmeniz çok zor. Hadi bu cocuk evinizde. Siz kaldiriyorsunuz. Sehir disinda universite okuyor olsaydi ne olacakti. O yüzden sizin kaldırmanızın ona hiç bir faydasi yok.

Terapiye gönderin derim. Ciddi fayda sağlarsınız. Günlerini dondurmesinin gece sabahlamasinin sebepleri vardır.
 
Aslında nasıl bir anne baba olmak lazım çözemedim,biz görmedik evlatlarımız görsün diye fazlasıyla yapılan fedakarlıklar çocuklar da şımarıklığa sebep oluyor herhalde,bugün eşim iki oğlumuzu gayet güzel bir şekilde uyandırmaya çalıştı,(geçenlerde biraz üst üste hadi hadi kalkın kalkın diyerek seslendiği içinbüyük oğlum baya bi sinirli ters uyanmıştı)gayet şefkatli ses tonuyla uyandıran eşim,şakadan bugün nasıl uyandırdım sizi dedi,büyük oğlum gene ters bir şekilde b.k gibi uyandırdın dedi,aslında otoritesiz bir baba değil eşim,bende baya kızdım siz hiç kıymet bilmiyorsunuz,böyle bir babaya sahipsiniz dedim.eşim çok yumuşak huylu bir baba,büyük oğlum zor karakterli bir çocuk,hiçbirşeyi ne zorla nede yumuşaklıkla yaptıramıyoruz,kendi istediği gibi olsun istiyor herşeyi,16 yaşında ergenlik tripleri değil bence çünki hep zor bir çocuk oldu,var mı böyle çocuklarıyla sorunlar yaşayanlar??
tavur yapın, ne demek ana babaya böyle konuşmak
 
yaa valla anlamiyorum anlayis ,sevgi ,para (imkanlar olcusunde)hic birseyi mahrum etmeden yetistirmeye calisiyorz evlatlarimizi,karsiliginda duydugumuz b..gibi.evet ergenlik felan filan bizde gectik o donemlerden hadi ben kiz cocuguyum esim felan halen konusurken saygisizlik etmemek icin kirmamak icin sece sece konusur..cocukluk ve ergenlik donemleride oyle gecmis, gel gorki babadanda hic ilgi gormemis..korkudan mi saygi duymus?iste burda tikaniyorum.nerde hata yapiyoruz aceba?diye benimde iki oglum var insallh hep onlari nekadar sevdigimizi deger verdigimizi hissederek hemde bize ayni saygiyi gosterek buyurler..gecici bir donemdir eminim cok fazla uzulmeyin ustune gitmeyin kusura bakmayin ben bu konuda biraz hassasimda cevremdeki bazi insanlardan otüru.
tepkinizi soğuk davranarak koyun ve çocuk da sınırlarını bilsin, dersimi aldımdesin ve sonrakonuşun ilk önce üzüldüğünüzü anlamadı gerek
 
ben banli oldugum icin gec kaldim tabi bu konuya.. olmaz mi arkadasim ben varim.. bu tarz degilde bizde daha cok kucumseme sorunu var, sigara icmeye basladi. heraey cok sacma ona gore. kurallar, duygular, insan iliskileri hersey.. inan delirmeme ramak kaldi.. bu ay sonu 15 tami tamina.. birde kardesi var oda 13.. yakinda huniyi geciririm kafama
 
Yorumlarınızı okudum arkadaşlar,hepinize çok teşekkür ederim.çevremizdeki ailelerin çocukları ile yaşadıkları problemleri görünce,bizim çocuklar kötünün iyisi diyerek biraz şımartmışız,aslında büyük oğlumun bebekliği ve çocukluğunda yaşadığımız ailevi(kayınvalide kayınpeder)sorunlarından,ona daha iyi ilgi alaka sevgi gösteremediğimin düşüncesi ile de oğluma o açıklarımı kapatmak için normalinden fazla fedakarlık yapıyorum herhalde.birde ailemden görmediğim sevginin boşluğunu 35 yaşında olmama rağmen, hâlâ içimde yara olarak kalmasına sebepte,çocuklarıma şımartmama sebep oldu zannedersem.bu zaman öyle bir zamanki az ilgi alaka çocukları kötü arkadaşa kötü alışkanlıklara itiyor.fazlası da şımartıyor...çok otoriter bir baba ilgisiz bi anneden de benim gibi özgüven eksikliği olan birisi oluyor,yani işimiz zor arkadaşlar....
 
Aslında nasıl bir anne baba olmak lazım çözemedim,biz görmedik evlatlarımız görsün diye fazlasıyla yapılan fedakarlıklar çocuklar da şımarıklığa sebep oluyor herhalde,bugün eşim iki oğlumuzu gayet güzel bir şekilde uyandırmaya çalıştı,(geçenlerde biraz üst üste hadi hadi kalkın kalkın diyerek seslendiği içinbüyük oğlum baya bi sinirli ters uyanmıştı)gayet şefkatli ses tonuyla uyandıran eşim,şakadan bugün nasıl uyandırdım sizi dedi,büyük oğlum gene ters bir şekilde b.k gibi uyandırdın dedi,aslında otoritesiz bir baba değil eşim,bende baya kızdım siz hiç kıymet bilmiyorsunuz,böyle bir babaya sahipsiniz dedim.eşim çok yumuşak huylu bir baba,büyük oğlum zor karakterli bir çocuk,hiçbirşeyi ne zorla nede yumuşaklıkla yaptıramıyoruz,kendi istediği gibi olsun istiyor herşeyi,16 yaşında ergenlik tripleri değil bence çünki hep zor bir çocuk oldu,var mı böyle çocuklarıyla sorunlar yaşayanlar??
o lafo söylediği an birsekilde pişman olmalıyfı evet eren isyanlarda ama sınırınınbilmeli yoksa daha devam eder
 
Hırçın ve agresif bir nesil geliyor kendinizi buna hazırlayın.kendi öğrencilerimden de gözlemlediğim bu...evde babasına böyle konuşabiliyorsa öğretmeni ne de ters cevap veriyordur...hapşuran öğretmenine "geber" diyen öğrencim gibi...
 
kızımdan ergenlikte çektiğimi bir allah biliyor ama şimdi çok ağır başlı ve ergenlerden gıcık kapıyor sende öyleydin deyince inanası gelmiyor
 
çok göz yaşı döktüm
 
Back
X