arkadaşlar ilk konumu belki hatırlayanlar vardır.eşimi başka bir şehre taşınmaya ikna edemiyordum (iş ve maddi sıkıntılardan dolayı)isteyen tekrar okuyabilir.durumda bi değişiklik olmadı biz hala aynı sıkıntılarla yaşamaya devam ediyoruz.ama aramıza artık soğukluk girmeye başladı.zaten adamın yüzünü birbirimizi günde bi kaç saat ancak görüyoruz.o eve geldiğinde biz uyuyo oluyoruz (küçük bebeğim var)kalkıyo kahvaltı yapıyo çıkıyo 1 enfazla 2 saat oturuyo bizimle.ozamanlardada nette takılıyo.ne bi sohbet ne muhabbet. bişey sorarsan cevap verir okadar.zaten çocukla evden çıktığım yok arkadaşım yok hiç.bende bigün yine tel.elindeyken aldın yine eline yüzümüze baktığın yok falan dedim.bi sürü laf saydı ne istiyosun sen benden ne yapmamı bekliyosun ne güzel oturuyoruz işte.falan filan işte. doğru dürüst izini bile yok birbirimizden uzaklaşıyoruz ama o farkında değil sanırım.nasıl davranıyım ne yapayım.bu arda ilk konumuda okursanız belki durumu tam olarak anlaşılır.yorumlarınızı bekliyorum.