Bıktım artık gerçekten bıktım. Eşimi çok seviyorum ama tahammül edemiyorum... ERkek egemenliğinden, annelerin oğullarını padişahmış gibi yetiştirmelerinden bıktımmmm.... Nerden başlayacağımı ne yazacağımı bile bilmiyorum. Bir kaç saat önce tartıştık sinirlenip çıktım evden..
Ben memurum eşim öğretmen. Haliyle ben çalışıyorum o tatilde... Sabah erkenden işe gittim eşim klima açık serin serin uyuyor, evim yakın diye öğle arası eve geldim adam hala yatıyor. Bu sürekli böyle ben işten geliyorum beyimiz hala yatakta. Pencereleri açtım evi havalandırdım. Kalktı lavaboya gitti. Bende üstümü değiştim mutfağa girdim. Dün akşamdan sırtım ağrıyordu mutfağı toplayamamıştım, makinada daha temiz bulaşıklar var, masanın üstünde akşam yemeğinden kalan tabaklar.... Hızlı hızlı makinayı boşaltıyorum. Elini yüzünü yıkadı gitti salona geçti tv karşısına... O an bütün enerjim gitti sanki, gittim karşısına oturdum. Niye uzandın yemek yemeyecek misin dedim. Biraz midem rahatsız şimdi yemeyeceğim dedi. Peki beni hiç düşünmüyor musun? İşten geldim ve yarım saat sonra gideceğim hızlı hızlı bişeyler yapmaya çalışıyorum dedim. "Hadi seni götüreyim yakında bir yer var orda yersin uğraşma dedi". benim derdim yemek değil ki senin sorumsuzluğun, cebimde param var. Evimi, seni düşünmeseydim bende dışarda yemek yemeyi biliyorum dedim. Sonra sinirlendim kendime hakim olamadım bağırmaya başladım. Heryer darma dağın hiç bir şeyi vazife almıyorsun kendine, her şey bana bakıyor hangi birisine yetişeyim dedim. ' Yapmıyor muyum! Bundan böyle hiç yapmayacağım o zaman dedi.' Yapmaya mecbursun.. Benim zorumla iki şeyin ucundan tutuyorsun evde iş kalmadı sanıyorsun. Başka bir şey demedi vurdu başka odaya gitti. Bende giyindim çıktım işe geldim.
Şimdi sorunum şu eşim ben zorlamayana kadar hiç bir şey yapmıyor. RAhatına çok düşkün. Ailesi öyle alıştırmış, evinde annesi babasına öyle hizmet ediyor ki şaşıyorum artık. Ev hanımı, elinden de geliyor gocunmadan yapıyor ama ben yapamıyorum ve eşimde aynı şeyleri benden bekliyor. Çamaşır birikir bulaşık birikir 5 gün kalsa sofra mutfakta elini atmaz otel gibi eve gidip geliyor.
Evlendiğimizden beri aynı şeyler yüzünden kavga ediyoruz.....
Ben memurum eşim öğretmen. Haliyle ben çalışıyorum o tatilde... Sabah erkenden işe gittim eşim klima açık serin serin uyuyor, evim yakın diye öğle arası eve geldim adam hala yatıyor. Bu sürekli böyle ben işten geliyorum beyimiz hala yatakta. Pencereleri açtım evi havalandırdım. Kalktı lavaboya gitti. Bende üstümü değiştim mutfağa girdim. Dün akşamdan sırtım ağrıyordu mutfağı toplayamamıştım, makinada daha temiz bulaşıklar var, masanın üstünde akşam yemeğinden kalan tabaklar.... Hızlı hızlı makinayı boşaltıyorum. Elini yüzünü yıkadı gitti salona geçti tv karşısına... O an bütün enerjim gitti sanki, gittim karşısına oturdum. Niye uzandın yemek yemeyecek misin dedim. Biraz midem rahatsız şimdi yemeyeceğim dedi. Peki beni hiç düşünmüyor musun? İşten geldim ve yarım saat sonra gideceğim hızlı hızlı bişeyler yapmaya çalışıyorum dedim. "Hadi seni götüreyim yakında bir yer var orda yersin uğraşma dedi". benim derdim yemek değil ki senin sorumsuzluğun, cebimde param var. Evimi, seni düşünmeseydim bende dışarda yemek yemeyi biliyorum dedim. Sonra sinirlendim kendime hakim olamadım bağırmaya başladım. Heryer darma dağın hiç bir şeyi vazife almıyorsun kendine, her şey bana bakıyor hangi birisine yetişeyim dedim. ' Yapmıyor muyum! Bundan böyle hiç yapmayacağım o zaman dedi.' Yapmaya mecbursun.. Benim zorumla iki şeyin ucundan tutuyorsun evde iş kalmadı sanıyorsun. Başka bir şey demedi vurdu başka odaya gitti. Bende giyindim çıktım işe geldim.
Şimdi sorunum şu eşim ben zorlamayana kadar hiç bir şey yapmıyor. RAhatına çok düşkün. Ailesi öyle alıştırmış, evinde annesi babasına öyle hizmet ediyor ki şaşıyorum artık. Ev hanımı, elinden de geliyor gocunmadan yapıyor ama ben yapamıyorum ve eşimde aynı şeyleri benden bekliyor. Çamaşır birikir bulaşık birikir 5 gün kalsa sofra mutfakta elini atmaz otel gibi eve gidip geliyor.
Evlendiğimizden beri aynı şeyler yüzünden kavga ediyoruz.....
