- 3 Ekim 2013
- 227
- 155
Evlendigimizden beri annesi ve çevresindeki kadınlar gibi olmamı bekliyor. Dışarda çalış eve gel her ise yetiş sus dediğimde sus dirdir etme. Bırak beni bilgisayarda oyun oynayayim onu bırakıp telefonu alayim bide televizyona bi film açayım sen ister izle ister izleme. Kimsin ki sen itiraz edince de sinirlenir sus konuşma der. Artık öyle biktirdiki kendinden evlendigime pişman olmak bi taraftan nerde hata yapıyorum diye düşünmek bi taraftan. Hayat boyle mi olmak zorunda böyle yaşanmasi zor. Herşey kadının sırtında. Sorsam biz zayıf varliklariz onlar güçlü peki neden durum böyleyken bi çok şeyi biz yapmak zorunda kalıyoruz. Bıktım vallahi bıktım...