8 aydır birlikyetdik.aynı işyerindeydik, sonra ilşkimiz öğrenildi ve ben işten çıkarıldım.bunu bile atlatmak çok zor geldi.ona olan sevgim yüzünden 9 aylık işimden oldum.ben çıktım o kaldı.olsun dedim sevdiğim en azından yanımda,iyiydik seviyorduk birbirimizi. küçük tartışmalarımız olsada ayrılamıyorduk.onu öyle çok sevdimki hiç kıyamadım ona.oda biliyordu bunu.son zamanlara dogru tartışmalarımız oldu ama çok sorun yoktu aramızda. en son tartışmamız şöyle oldu 1 ay önce bunu akşama kadar aradım açmadı telefonunu. çok merak etmiştim. çünkü günde elli sefer mesajlaşır bir kaç sefer sesimizi duyardık mutlaka. öldüm meraktan. akşam bana mesaj yazdı telefonumu evde unutmuşum diye. Ama ben telefonunu unutmadıgını yanında oldugunu bi şekilde öğrendim. ona telefonunu evde unutmadığını söyledim, kabul etmedi tabi,biz mesajla tartışıyoruz yalnız konuşmadan, ona derdin ayrılmakmı senin bi kaç zamandır böyle soguksun dedim.derdim ayrılmak falan değil, unuttum diyorum sana, kendine gelince ararsın ben yatıyorum dedi, ertesi gün buluşacaktık.sabah kalktım mesaj yazdım ne zaman buluşacağız diye cevap yok, aradım açmadı, evini aradım evde değil iş arkadaşını aradım işyetmiş, defalarca aradım mesaj yazdım ne oluyor bilmediğim birşeymi var diye hiç umursamadı. yapma bitirme böyle bizi diye mesaj attım. hiç ses yok sonrada anlaşılan sen çoktan bitirdin beni, yoksa iki gündür o telefon hiçmi açılmazdı, oyunmu oynuyorsun benimle, tamam istediğin gibi olsun, bende istemiyorum artık bu saatten sonra seni kesinlikle arama beni dedim. Aradan tam bir ay geçti, bitti bile demedi hiç ses yok kötüye dair bile olsa. içim içimi yedi neden vedasız gitti, bitti demek bu kadar zormuydu, beni cevapsız sorular içinde bıraktı, onun için yaptıklarım vazgeçtiklerim,fedakarlıklar verdiğim onca sevgi bir bitti kelimesini haketmedimi.öyle büyük bi tartışma bile değildi. aklıma geldikçe yedim bitirdim kendimi, tükendim.Rüyalarımda sürekli,sürekli sarılıyorum öpüyorum onu, bir aydır gözümün yaşıda kurumadı. uykularımda haram. sekiz ay böyle hiçbirşey demeden, bitti demeden nasıl biter bi türlü aklım almıyor.Artık hiçbir cevap istemiyorum ondan ama sadece içimi boşaltmak bu vicdansızlığını, bu vefasızlığını yüzüne vurmak istiyorum. ararsa sorarsa yaparım demiştim ama bi aydır hiç ses yok. nasıl olduğuna dair en ufak bi fikrim bile yok çünkü hiç ortak tanıdığımız yok.face yok msnsi yok. ulaşacagım bi yer yok telefonu dışında.hepsi içimde kaldı, sesini duymakta istemiyorum buna gücümde yok ama bi mesaj yazıp içimdekileri dökmek istiyorum, bir yandan yapma sevmiyor işte seni ezdi geçti diyorum, bir yandan işte bunun hesabını sor sadece diyorum, ama içimde kalan cevapsız sorularla hayatıma devam edemiyorum, Ne yapmalıyım. lütfen fikir verin banaa