önünü göremiyorsan kesinlikle işten çıkma , gün gelir senin ve evladının can simidi olur o iş.
bence çocuk bakımı yerine ilk önce eşinle ilişkinin düzelmesi için uğraş olmuyorsada boşan , her yönden tedirginsin anladığım kadarı ile boşanmak sana hiçbişi kaybettirmez.
eş eş değil , kaynana zebani.
sanada yazık, sen iyi olmazsan cocugun hiç iyi olamaz.
eşinle konuş, bi terapiste felan gidin.
çoook istedim terapiste gitmeyi hatta bir kere ben gittim . Gidelim dediğim zaman sen sorunlusun gidersen sen git ben gitmem diyor.Ben psikologa gittiğimde hamileydim ,hamile olmasan boşan dicem ama idare et belki düzelir demişti....Doğumdan sonra tekrar ayrıntılı konuşalım dedi..Ama ben bana bir daha boşan dicek diye gidipte konusamıyorum.O gücü kendimde bulamıyorum.
Zaten hep ikiyüzlü davranıyor.Kaç kere ailemi kovmaktan beter etti.Annem kızkardeşim kaç kere ağlayarak evlerine gitti.Ama oğlunun yanında o kadar iyi davranıyor ki dünürüm diye..Aklınız şaşar... Ve birilerinin yanında bana tabi..Bana sana yemek falan veriyorsam hayrıma veriyorum dedi (ara sıra onda yiyorduk) misafirler olduğu zaman filancam aç kalma yemek var yemek ye diyor...bebeğinle ilgili şeyleri öğrenmek senin hakkın..sonuçta günün bilmem kaç saati ayrısınız ve ne yaptı ne yedi,kaçta uyudu uyandı öğrenmelisin.bunları bile sormaya korkuyorsan hiç düşünme kendin bak çocuguna..oyunlara bak..senin yanında azarlıyor oğlunun yanında iyi davranıyor..iyiyüzlülük bu yaptıgı resmen...
Peki bu psikolojiyle senin halin ne olacak sekerim? Cocuguna istedigin gibi bir anne olabilecek misin? Her seyden once ona iyi bir rol modeli sunabilecek misin, boyle bir baba varken, ihtiyaci olan guclu, ayaklari yere basan , dik duran insan modelini ona senin sunman gerekiyor.
Severek mi evlendiniz? Sizi seven tarafi hala icindedir belki de.. Esini iliski terapistine ikna etmelisin bence. Guzel guzel bir keresorsan, cocugumuz icin desen ? Cocuguna deger vermeyen adami da anca cirkefleserek , kavga dovusle yola getirirsin. Iyice yorulduysan, savasmaya halin kalmadiysa da yapacak 2 secenek kaliyor, esyalarini toplayip gitmek ve icinde bu adamin olmadigi bir hayata yelken acmak ya da ezilmeye devam etmek.
güçlü olmaya çalısıyorum.Ben zaten eşim yok gibi düşünüyorum.Ondan ilgi şefkat hiçbir beklenti olmamasına gayret ediyorum ama oğlum babasız büyümesin istiyorum ..Kötü bir koca ama iyi bir baba...Savaşmaya gerçekten halim kalmadı .Sözcükler boğazıma diziliyo....Beynim donuyo