ne yapıcağımı bilemiyorum

eşin hep mi böyleydi...yani iki yabancı gibiyiz demişsin ya....yoksa annesi geldikten sonra mı böyle mi oldu?

nişanlıyken çok iyiydik.Ama evlendikten sonra tamamen değişti. Tamamen yabancı gibi oldu.Hiç konuşmasam konusmaz .kesinlikle bişey anlatmaz.Derdimi paylaşmaz
biraz sinirlensin bıktım diye bas bas bağırır.işi boşanmaya kadar götürür.... Biz kayınvalidemle altlı üstlü oturuyoruz :S

kendi annen aynı şehirde değil snaırım :50:

valla hiç olmadı çık işten. bu ne anacım kendini ne zannediyor ki sen ona korkarak çocuğunu bile soramıyorsun.

eşin çalışssın baksın evine madem annesine toz kondurmuyor, sonucada katlanır sen işten çıkınca.. kayınvalidene de muhtaç olmamış olursun.

çok çalışman gerekiyorsa bul bi çocuk evinde hem çocuk bak hem kendi çocuğuna bakarsın. olmaz mı?

Aslında maddi olarak çok çalışmama gerek yok.Ama eşimle çok anlaşamıyoruz.İpin ucundayız.İpi ben tutuyorum.Bilmiyorum ne kadar daha sabredicem ama evladım için bekliyorum.Oyüzden de çıkmak istemiyorum . Kendi annem aynı şehirde ama bize çok uzak ve hasta.Zaten kayınvalidem aşağıdayken ona baktırmaz eşim
 
zaten bu şartlarda çocukta psikolojik olarak çok sağlıklı olmaz diye düşünüyorum,ben senin yerinde olsam çünkü söz konusu çocuğuğum kv bana da aynı tepkiyi gösterdi bir kaç gün ses çıkarmadım.biz kaç tane büyüttük demeye başladı inatla aradım sordum o beni sinir edeceğine kendi sinir olsun,pes ettiriceksin yani bakamam dedirticeksin.seni çok iyi anlıyorum yarının olmadığı için işinide bırakamıyorsun çok haklısın,eşinle aran iyi olsa çık işten derdim ama bu durumda kendine güveninin olması için çalışman şart.bu adam sürekli seni kovuyorsa birdaha aynısını yapacak illaki.o çocuk herşekilde büyüyecek ya sonra önemli olan sonrası zaten.
 
nişanlıyken çok iyiydik.Ama evlendikten sonra tamamen değişti. Tamamen yabancı gibi oldu.Hiç konuşmasam konusmaz .kesinlikle bişey anlatmaz.Derdimi paylaşmaz
biraz sinirlensin bıktım diye bas bas bağırır.işi boşanmaya kadar götürür.... Biz kayınvalidemle altlı üstlü oturuyoruz :S



Aslında maddi olarak çok çalışmama gerek yok.Ama eşimle çok anlaşamıyoruz.İpin ucundayız.İpi ben tutuyorum.Bilmiyorum ne kadar daha sabredicem ama evladım için bekliyorum.Oyüzden de çıkmak istemiyorum . Kendi annem aynı şehirde ama bize çok uzak ve hasta.Zaten kayınvalidem aşağıdayken ona baktırmaz eşim

senin sıkıntın kayınvaliden değil eşin :50:
 
arkadaşlar arıyorum ama o kadar kötü davranıyo ki ve sordugum sorulara cevap vermiyo.Anne yemek yedimi diye soruyorum yemedi yemedi açlıktan ölüyo çocuk diyo ..ondan sonra da hıhhh filancam sende.... diyip beni kötülüyor..Bİrilerinin yanında da mutlaka konusuyor.ewet benim sorunum aslında eşim onunla iyi olsam bir dakika durmam çıkarım işten ..ama geleceğim belli değil ki .Oğluma çok üzülüyorum bir yandan :(((
 
arkadaşlar gerçekten çok çaresiz hissediyorum kendimi nolur bana fikir verin...Ben çalışan bir kadınım 10 aylık bir bebeğim var . KAyınvalidem bakıyor çocuğuma .Ama hep bir tavır içinde .benim yaptığım yemekleri yedirmiyor , birşey söylemeye kalksam tersliyor. Yüzü zaten hep asık. Sanki kendi çok iyi bakıyormuş da ben bakamıyormusum gibi konuşuyor,söyleniyor.Çok gücüme gidiyor.Birşey sormaya korkuyorum,arayıp bebeğimi bile soramıyorum .Eşime hiç bişey anlatamıyorum.Zaten çok iyi bir ilişkimiz yok.Konuşmaz,hal hatır sormaz ,yabancı gibiyiz...Tam anneci.Bişey desem bile hemen annesini savunur. Biraz önce yine aradım.Bebekle ilgili yemin ederim yalvara yakara birşey rica edicem dedim.Telefonu kapattım zannetti.Bana talimat veriyo diye kaynatamı dolduruyo...Ne yapıcam gerçekten yoruldum sıkıldım ....

canım aynı şeyleri ben de yaşadım hem de annemle.maalesef başka sorunları varmış, antidepresan başlandı ama çok geç kalmışız.sonra yine strese bağlı baska hastalıkları çıktı ve şu an durumu iyi değil.

senle ilgili olmaya bilir.yaşla ve birikmişlerle.
 
Oncelikle allah yardimcin olasun sekerim, okurken resmen ben daraldim.

Madem kocanla aran iyi degil, bence bu konuda bastir ve agirligini koy, ya bakici tut ya da annen bir sureligine sizinle yasamaya gelsin. Annene kotu durumda oldugunu soylersen bence bir sureligine kabul eder.

Senin yerinde olsam bu cocugun annesi benim, bakimi da benim istedigim gibi olacak diye yeri gogu ve kaynanayi inletirim :) Sessiz sakin, ilimli, hanimefendi davranirsan tabi ki kaynanan da bildigini okur.

Kocanla konusurken de sakin sinik durma. Ille de benim dedigim olacak, ben bu cocugun annesiyim de. Kavga cikarsa da hic geri adim atma, zaten araniz kotuymus, kaybedecek neyin var? Bosanma tehdidi savurursa da savursun, sakin geri adim atma. "Biktim, bosanalim" derse yine, sen de "Peki keyfin bilir, inceldigi yerden kopsun o zaman, ben senin nazini yeterince cektim " dersin. Evliliginizi zaten gozden cikarmissa surda soylenecek hicbir sey yok. Boyle devam ederse bu adamdan zaten ikinize de hayir gelmez, elindeki tek sey olan cocugunun egitime ve bakimina kimseyi karistirtma.
 
yani arkadaşın dediği gibi bu evlilik senin sayende ayakta duruyorsa durmasın,maddi imkanın nasıl bilmiyorum ama zaten mecbur nafaka vermeye,çocuğuna da bakarsın,kendinede,işinden de çıkmazsın,biraz işin ciddiyetini hissetir her ikisinede bu zamana kadar kimseye boşanma konusunda destek vermemiştim ama seni sonuna kadar destekliyorum.bu ne ya çocuğuma ne yediğini bile soramıyorsam,evimde eşimle huzurum yoksa kendimede güvenim varsa 1 dk düşünmem valla,otursun anasının dizinin dibinde beyefendi.
 
Son düzenleme:
aslında hepiniz haklısınız .Yapmam gerekenleri yapmıyorum susuyorum .Fıtratımda yok .Artık beni çok yordular.8 .5 aylık hamileyken bile kovuldum .Ama evladım için dedim .Eşimin beni kaybetme korkusu yok zaten.Sevdiğini de düşünmüyorum.Üzülmem ,kırılmam darılmam umurunda değil. Ben ise boşanmaktan deli gibi korkuyorum. Elim ayağım kırılcakmış gibi .Evladım babasız kalınca çok mutsuz olucak gibi geliyor. O yüzden de hep susuyorum hep içime atıyorum.
 
aslında hepiniz haklısınız .Yapmam gerekenleri yapmıyorum susuyorum .Fıtratımda yok .Artık beni çok yordular.8 .5 aylık hamileyken bile kovuldum .Ama evladım için dedim .Eşimin beni kaybetme korkusu yok zaten.Sevdiğini de düşünmüyorum.Üzülmem ,kırılmam darılmam umurunda değil. Ben ise boşanmaktan deli gibi korkuyorum. Elim ayağım kırılcakmış gibi .Evladım babasız kalınca çok mutsuz olucak gibi geliyor. O yüzden de hep susuyorum hep içime atıyorum.

adama bak sanki sadece senin çocuğun babalıktan nasibini almamış, arkadaşım bir çözüm yolu bulman şart artık gözünümü korkutursun ayda karşına alıp konuşunca anlıycak bir insan mı bilmiyorum ama senin düşündüğünün yarısı kadar eşin düşünse keşke çocuğunu bu kadın çocuğumun anası eziyet etmiyim dese keşke ama senin zorlamalarınla da pek bi yere gideceği yok gibi görünüyor , defalarca konuşmuşsundur ama ne diyor sorunlarını anlattığında
 
arkadaşlar arıyorum ama o kadar kötü davranıyo ki ve sordugum sorulara cevap vermiyo.Anne yemek yedimi diye soruyorum yemedi yemedi açlıktan ölüyo çocuk diyo ..ondan sonra da hıhhh filancam sende.... diyip beni kötülüyor..Bİrilerinin yanında da mutlaka konusuyor.ewet benim sorunum aslında eşim onunla iyi olsam bir dakika durmam çıkarım işten ..ama geleceğim belli değil ki .Oğluma çok üzülüyorum bir yandan :(((

canım bide şöyle dene ozaman.benimde oğluma kayınvalidem bakıyor.
açıkçası çoğu zaman oğlum için yaptığım çorbalar çöpe gidiyor.hergün aynı yemeği yediğide oluyor.
ben hiç ses etmiyorum.oğlum çok iştahsız bir çocuk.ne yerse ne yedirirse kardır diye düşünüyorum.
hatta arayıpta anne yemek yedimi diye bile sormuyorum.sen sorduğundada kayınvaliden tepki göstermiş.
arka arkaya tarhana yedirme pişik oluyor anne demişsin.ondanda rahatsız olmuş.kayınvalidende sanki ben de çocuk büyüttüm,
bana güvenemiyor,çocuğu aç bırakacağımı,iyi bakamayacağımı düşünüyor şeklinde bir düşünce oluştuğunu düşündüm yazdıklarından.
bence sen kayınvalidene müdahale etme.rahatsız oluyor anladığım kadarıyla.bende rahatsız olmasından çekindiğim için eşimi aratıp sordururum genelde.
yada yemesini istediğim bişey varsa eşime söylerim sen söyle,ben söylersem belki farklı algılar diye.
özetle kayınvalidenle arandaki ilişkiyi belki bu şekilde bir düzene sokabilirsin ama bence senin eşinle ilgili daha büyük sorunların var.
her sıkıntınızı annesine anlatması,özelinizin olmaması sıkıntılı bir durum.inşallah eşinizle aranız düzelir.eşinizin aklı başına gelir.
 
aslında hepiniz haklısınız .Yapmam gerekenleri yapmıyorum susuyorum .Fıtratımda yok .Artık beni çok yordular.8 .5 aylık hamileyken bile kovuldum .Ama evladım için dedim .Eşimin beni kaybetme korkusu yok zaten.Sevdiğini de düşünmüyorum.Üzülmem ,kırılmam darılmam umurunda değil. Ben ise boşanmaktan deli gibi korkuyorum. Elim ayağım kırılcakmış gibi .Evladım babasız kalınca çok mutsuz olucak gibi geliyor. O yüzden de hep susuyorum hep içime atıyorum.

allah allah o seni kovduğunda çocuğuna üzülmüyormu,evde ki huzursuzluk çocuğu nasıl etkiler zamanla görüceksin daha çok küçük çünkü.çalışmasan bu yazdıklarını anlarım ama şuan anlayamıyorum gerçekten çok gerildim.hır gür içinde çocuk büyütmektense arda sırada babasını görmesi ve sakin bir ortamda yetişmesi daha iyidir.k v nasıl olsa bana muhtaçlar havasından kurtarmalısın.yinede ayrılamam diyorsan bezmiyeceksin bezdiriceksin
 
Son düzenleme:
Babasız kalınca belki üzülür ama kavga-huzursuzluk içinde daha çok üzülür çocuğunuz bence.
 
aslında hepiniz haklısınız .Yapmam gerekenleri yapmıyorum susuyorum .Fıtratımda yok .Artık beni çok yordular.8 .5 aylık hamileyken bile kovuldum .Ama evladım için dedim .Eşimin beni kaybetme korkusu yok zaten.Sevdiğini de düşünmüyorum.Üzülmem ,kırılmam darılmam umurunda değil. Ben ise boşanmaktan deli gibi korkuyorum. Elim ayağım kırılcakmış gibi .Evladım babasız kalınca çok mutsuz olucak gibi geliyor. O yüzden de hep susuyorum hep içime atıyorum.

Peki bu psikolojiyle senin halin ne olacak sekerim? Cocuguna istedigin gibi bir anne olabilecek misin? Her seyden once ona iyi bir rol modeli sunabilecek misin, boyle bir baba varken, ihtiyaci olan guclu, ayaklari yere basan , dik duran insan modelini ona senin sunman gerekiyor.

Severek mi evlendiniz? Sizi seven tarafi hala icindedir belki de.. Esini iliski terapistine ikna etmelisin bence. Guzel guzel bir keresorsan, cocugumuz icin desen ? Cocuguna deger vermeyen adami da anca cirkefleserek , kavga dovusle yola getirirsin. Iyice yorulduysan, savasmaya halin kalmadiysa da yapacak 2 secenek kaliyor, esyalarini toplayip gitmek ve icinde bu adamin olmadigi bir hayata yelken acmak ya da ezilmeye devam etmek.
 
çaresizlikten evindeki huzursuzluklara katlananaları anlayabiliyorum ama okumuş çalışan bayanların kendisini ezdirmelerine gerçekten anlam veremiyorum ,

hiç çocuğum için demeyin siz mutlu olmalısınız ki mutlu,sağlıklı,huzurlu çocukları yetiştirebilesiniz...

burda kaçtane bayanın yazzısını okudum diyorlardı ki keşke annem babam çok önceden boşansalardı da bu kadar mutsuz bir evde büyümeseydim, bu kadar sorunlu takıntılarım olmasaydı, geleceğe bu kadar karamsar bakmasaydım...

siz iyi olun ki bebeğiniz de iyi olsun...
 
bak güzelim zaten sallantıda olan bir evliliğin varsa,ne için emek sarf ediyosun..öyle bir zamanda eşin seni terkederki şaşar kalırsın...ne sana nede evladınıza zerre kadar acımaz.ALLAH BÜYÜK.İŞİN VAR,BİRDE MİNİK BİR PAŞAN VAR.topla kendini çıkar hayatından seni insan yerine koymayanları.bir ömür nası çekilir.senin ikinci bir şansın daha olmayacak yaşaman için...Allah yolunu açık etsin.
 
bebeğinle ilgili şeyleri öğrenmek senin hakkın..sonuçta günün bilmem kaç saati ayrısınız ve ne yaptı ne yedi,kaçta uyudu uyandı öğrenmelisin.bunları bile sormaya korkuyorsan hiç düşünme kendin bak çocuguna..oyunlara bak..senin yanında azarlıyor oğlunun yanında iyi davranıyor..iyiyüzlülük bu yaptıgı resmen...
 
önünü göremiyorsan kesinlikle işten çıkma , gün gelir senin ve evladının can simidi olur o iş.
bence çocuk bakımı yerine ilk önce eşinle ilişkinin düzelmesi için uğraş olmuyorsada boşan , her yönden tedirginsin anladığım kadarı ile boşanmak sana hiçbişi kaybettirmez.
eş eş değil , kaynana zebani.
sanada yazık, sen iyi olmazsan cocugun hiç iyi olamaz.
eşinle konuş, bi terapiste felan gidin.
 
adama bak sanki sadece senin çocuğun babalıktan nasibini almamış, arkadaşım bir çözüm yolu bulman şart artık gözünümü korkutursun ayda karşına alıp konuşunca anlıycak bir insan mı bilmiyorum ama senin düşündüğünün yarısı kadar eşin düşünse keşke çocuğunu bu kadın çocuğumun anası eziyet etmiyim dese keşke ama senin zorlamalarınla da pek bi yere gideceği yok gibi görünüyor , defalarca konuşmuşsundur ama ne diyor sorunlarını anlattığında
annesine toz kondurmuyor.Zaten lafı ağzıma tıkıyor. Bende anlatmak istediğimi anlatamıyorum bir türlü.Hemen savunmaya geçip sanki ben fesatmışım gibi davranıyor....

canım bide şöyle dene ozaman.benimde oğluma kayınvalidem bakıyor.
açıkçası çoğu zaman oğlum için yaptığım çorbalar çöpe gidiyor.hergün aynı yemeği yediğide oluyor.
ben hiç ses etmiyorum.oğlum çok iştahsız bir çocuk.ne yerse ne yedirirse kardır diye düşünüyorum.
hatta arayıpta anne yemek yedimi diye bile sormuyorum.sen sorduğundada kayınvaliden tepki göstermiş.
arka arkaya tarhana yedirme pişik oluyor anne demişsin.ondanda rahatsız olmuş.kayınvalidende sanki ben de çocuk büyüttüm,
bana güvenemiyor,çocuğu aç bırakacağımı,iyi bakamayacağımı düşünüyor şeklinde bir düşünce oluştuğunu düşündüm yazdıklarından.
bence sen kayınvalidene müdahale etme.rahatsız oluyor anladığım kadarıyla.bende rahatsız olmasından çekindiğim için eşimi aratıp sordururum genelde.
yada yemesini istediğim bişey varsa eşime söylerim sen söyle,ben söylersem belki farklı algılar diye.
özetle kayınvalidenle arandaki ilişkiyi belki bu şekilde bir düzene sokabilirsin ama bence senin eşinle ilgili daha büyük sorunların var.
her sıkıntınızı annesine anlatması,özelinizin olmaması sıkıntılı bir durum.inşallah eşinizle aranız düzelir.eşinizin aklı başına gelir.
Ben yemin ederim müdahale etmek için aramıyorum.Sadece merakımdan.Bunu kaç kere ona da söyledim.Annem baktığı zaman onu da kaç kere arayıp soruyorum.Kendi bile şahit oldu kaç defa ??? Eşim hayatta girmez araya o kdar nemrut ki ..Bişey desem o da bilir saçmalama diyor...

allah allah o seni kovduğunda çocuğuna üzülmüyormu,evde ki huzursuzluk çocuğu nasıl etkiler zamanla görüceksin daha çok küçük çünkü.çalışmasan bu yazdıklarını anlarım ama şuan anlayamıyorum gerçekten çok gerildim.hır gür içinde çocuk büyütmektense arda sırada babasını görmesi ve sakin bir ortamda yetişmesi daha iyidir.k v nasıl olsa bana muhtaçlar havasından kurtarmalısın.yinede ayrılamam diyorsan bezmiyeceksin bezdiriceksin
Zaten artık ben hep susuyorum.Çünkü bebeğim bağırdığımız zaman çoook ağlıyo ..Bende içime atıyorum herşeyi.Ve onunla oyunlar oynamaya çalısıyorum.Belli etmemeye çalışıyorum...

bak güzelim zaten sallantıda olan bir evliliğin varsa,ne için emek sarf ediyosun..öyle bir zamanda eşin seni terkederki şaşar kalırsın...ne sana nede evladınıza zerre kadar acımaz.ALLAH BÜYÜK.İŞİN VAR,BİRDE MİNİK BİR PAŞAN VAR.topla kendini çıkar hayatından seni insan yerine koymayanları.bir ömür nası çekilir.senin ikinci bir şansın daha olmayacak yaşaman için...Allah yolunu açık etsin.
Bende en çok bundan korkuyorum.Aslında hissediyorum hiç ummadığım bir anda biticek bu ilişkii..Ama benim kendi bitirmem için gücüm yok.Çok yorgunum...O kadar çok yordular ki beni ...
 
Kendi anneniz uzakta mı ? Anneniz baksa..

Ya da bakıcı tutsanız ?

Kayınvalideniz de bakmam demediği müddetçe eşiniz bu seçeneklere de ne gerek var diyebilir gerçi
 
Back
X