Sizlerden fikir almak istiyorum.Direk konuya giricem.Yaklaşık 6,5 aylık evliyiz eşimi eşimde beni çok seviyor bunu gerçekten hissediyorum.Eşim evde dışarda her istediğimi yapar yardım eder bana Allah razı olsun kendisinden.Eşim işinden memnun değildi şartları ağırdı.Kendi Babamda eşime sana dükkan açalım dedi babamın işyerine yakın biyerde babam eşime dükkan açtı 1 yıllık peşin kirasını ödedi içini herşeyini eksiksiz doldurdu.Dükkanımız istanbul'da babam içine malzemeleri kendi arabasıyla gidip kütahyadan denizliden mallar alıp getirdi koydu.Babamın annemin hakkını asla ödeyemem.Zor günümde bir onlar vardı her anlamda.Dükkan açılana kadar tadilat işleri filan vardı eşim yaklaşık 2,5 ay kadar işssizdi.Ben çalışıyorum memurum.Bazen benimle gelirdi bazen babamla gelirdi işine.İşim işsiz kaldığı sürece kendiside söylüyor bunu ailem bir kere bile usulende olsa oğlum işssizsin bir ihtiyacın var mı diye sormadı.Babası dükkana bir kere geldi oda babamın zoruyla hiç mi oğlunun dükkanını merak etmiyorsun dedi öyle dedikten 1 hafta sonra gitti.Kayınvalideme demiş işte dükkan küçük iş yapıcak mı her yerde aynı şeyler var diyip durdular.Bir annesi geliyor bunları söylüyor bir geliyor babası bunları söylüyor.Babamda eşim üzülmesin diye ailesine dükkanı kendi açtığını söylemedi.Kendi oğulları yaptı bilsin diye.Yani herşeyi eşimde farkında şimdi dükkanı açtık 8-9'a kadar dükkanda duruyor birşeyler yapmaya çabalıyor ama ailesi hiçbir şekilde yanında olmuyor.Bende üzülüyorum+kızıyorum sonuçta oğulları el adamı değil usulende olsa oğlum ne yiyorsun ne içiyorsun dese ne olur zaten ben çalışıyorum sağolsun annemin babamın elleri hep üstümüzde ama insanoğlu onlardanda bir adım bekliyor ama yok yok...Ne yapmalı nasıl davranmalı yada ne söylemeliyiz ki anlasınlar oğullarını ?