1.5 yıllık uzun ve güzel bir ilişkim vardı. Ben hayatımı yaşamak istiyorum ciddi ilişkiden bunaldım (karıya kıza gideceğim yani) diyen sevgilim benden ayrıldı. Benden 2 gün sonra da başka bir kızla birlikte olmuş, cidden tam 2 gün. Kız bana yapmadık şey bırakmadı, kavga etmeye çalışmalar mı evimi basmalar mı durup dururken bizi rahat bırak diye mesaj atmalar mı.. Ve bunlar olurken o sevgilim olacak adam hiçbir şey yapmadı. Hatta kendi eliyle benim kapıma getirdi onu. Onun köpeği oldu. Halbuki ben hiçbir şey yapmıyordum yemin ederim ayrıldıktan sonra tek kelime bir şey etmedim ne sevgilime ne o kıza. Herkes şaşkınlık içerisindeydi. Sevgilimin arkadaşları, çevresi hepsi benim arkamda oldu. En yakın arkadaşı bana çok destek çıktı. Sevdiğim insanı kaybetmek bir yana sevdiğim insanın hayatında başka biri olması ve bu kızın çirkefin teki olması üstüne üstlük onun karşısında beni ezdirmesi beni resmen bir bunalıma sürükledi. Aynı zamanda kanser olma riskimin 2 yıl içinde %99 olduğunu öğrendikten sonra her şey iyice karıştı. Şimdi biz ayrılalı 6 ay geçti mayıstan beri de bir olay yaşamıyorum çok şükür, tedavim sonuç veriyor kanser için. Ancak eski sevgilime karşı duyduğum acı geçmiyor hergün onları düşünerek uyanıyorum ve bu kadar kötülük yapan bir kızın nasıl bu kadar mutlu olabildiğine ne kadar mutlu olduklarına şaşıyorum. Benim suçum neydi. Bu kadar şeyden sonra hala sevebilir miyim o karaktersizi? Aynı zamanda en yakın arkadaşı ile geçirdiğim vakitlerde ondan hoşlandığımı anladım birazcık. Eski sevgilimin acısını yaşamadığım tek zaman onunla geçirdiğim zaman. Benden 5 yaş büyük ve olgun hal hareketleri hoşuma gidiyor. Ancak dönüp bana asla o gözle bakmaz aynı zamanda kimseyle ciddi ilişki yaşamayan yıllar önce kazık yemiş ve ilişkiden elini eteğini çekmiş biri. Bir de böyle hissettiğim için kendimden nefret eder oldum. Ona nasıl o gözle bakabilirim ben o kadar mı midesizim diye. Şimdi ben ne hissediyorum hangisine bir şey hissediyorum ne yapmalıyım?