Ne yapmaliyim? - Sevgilim dogru kisi mi?

Ben sevgilimle 2 yildir beraberim. Kendisini - lütfen bunu kücümsemeyin- internette tanidim. Yaklasik 5 yildir taniyoruz birbirimizi, cok iyi arkadastik sonradan böyle bir durum oldu iste
Ben yurtdisinda yasiyordum daha yeni Türkiye'ye yerlestim, kendisi burda yasiyor.
Bir insanin neden sevgilisi olur? Onunla gelecegini sekillendirmek istedigi icin.. Bu onda cok belli. Sürekli evlilikten bahsediyor, evlenmemizi istiyor - en yakin zamanda. Hatta bana "bu yaz ev bakalim beraber, ailem alir, bi süre orda kiracimiz olur sonra biz yasariz" dedi. Yani arkadaslarim bana "genelinde böyle seyleri kizlar ister, cok sanslisin" falan diyorlar..

Ikimizde muhafazakar ailelerden geliyoruz, evlilik öncesi bir birliktelik/beraber yasama bizim icin mümkün degil. Sevgilimde sürekli uzak kaldigimiz icin cok özledigini ve dayanamadigini söylüyor. Evlenme istegi de bundan zaten. Ikimizde cok genciz cünkü, ben 20 yasindayim üniversite okuyorum ve suan evlilik falan elbette düsünmüyorum.. O da benden 3 yas daha büyük..

Ben söyle sorunlar görüyorum:

Ben okuyorum - o acik ögretim okuyor ayni zamanda devlet memuru, garantili bir isi var yani

Askere gitmedi

Bana cok kizinca rahat rahat küfredebiliyor, bana küfretmese bile konusurken küfrediyor iste, mesela "bilmem ne ederim bu isi" bu beni asiri rahatsiz ediyor.

Asiri maco, kafasinda belirledigi bir erkek/kadin modeli var - ben Avrupada büyüdüm, burda tamamen farkli gördüm, farkli yetistim, her türlü destegini beklerim sahsen..

Yasadigi sehirden kesinlikle ve kesinlikle ayrilmak istemiyor, yasadigi yerde istanbula, ankaraya tamamen uzak bi yer. Suan büyük bir sehirde yasadigim icin oraya gidince rahat edebilcegimi düsünmüyorum mesela...

Ailesi benden haberdar..


Aslinda iyi biri. Beni gercekten cok seviyor. Hep iyiligimi istiyor ve uzak olmamiza ragmen benimle her dakika ilgilenebiliyor. Yurtdisinda yasamam ragmen her gün beni ariyordu ve maasinin 1/3 telefon faturasina gidiyordu resmen :44: Benim mutlulugum icin herseyi yapabilen biri. Görüsmesini istemedigim kisiler vardi, onlarla görüsmeyi bile kesti. Cok kiskanc olmama ragmen tahammül edebiliyor buna. Benimle gercekten evlenmek istedigini bana her sekilde gösteriyor. Sevgisinden cok eminim.
Biz arkadasken cok haylaz biriydi mesela. Simdi olgunlasti, bu benim cok hosuma gidiyor. Ben onda bir sevgiliden öte anne-baba sefkatini de görüyorum.

Ben cok yalniz bir insandim o yüzden onun sevgisine her zaman muhtac biriydim. Insanin biriyle birseylerini paylasabilmesi cok önemli. Bendede bu kisi o kisi oldu.
Ben ailemde cok kötü seyler yasadim bu son yilda. Cok büyük felaketler oldu, aile hayatimiz kalmadi. Her zaman o yanimdaydi "uzak olmasina ragmen". O na gercekten minnettarim.

Ben ona cok büyük haksizliklar yaptim, cok kötü durumlara düsürdüm, sirf simarikligimdan yengesine bile ne laflar ettim. O herseye ragmen yine bana döndü, yine beni affetti ve o konularin hicbirini bi daha acmadi.

Ben ondan sebepsiz ayrildigimda ( ki maalesef bunu 2-3 kez yaptim) ne kadar agladigini ben biliyorum..


Ama yinede böyle bir sorunum var:

Ben onu seviyorum, ama bu sevgi "ask" degil sanirim. Emin degilimBen onu daha cok bir dost veya ailem gibi gördügüm icin cok seviyorum. Böyle olmasina ragmen devam ettirmelimiyim?

Cok farkli yetistik, ben ondan daha rahat bir insanim. Böyle olunca evlilik yürürmü?
Ben onun yasadigi sehire yerlesipte bunalmaktan, sIkilmaktan cok korkuyorum.. Böyle olunca ne benim ne de evliligimin huzuru olmaz.. Mesela ben okumama ragmen "özel sektörde calisamazsin, devlet icin olursa izin verebilirim" diyor. Cok kuralci, cok ciddi herseyde. Bende laylaylom biri degilim ama cogu zaman gururumu oksuyor.

Ne yapmaliyim?

(Kusura bakmayin cok uzun bi yazi oldu)

sevdiğinin doğru kişi olup olmadığını en iyi sen bilirsin.daha okulun,işin vs.önünde ortalama 5 yılın var evlilik için.o zamana kadar fikrin değişebilir...ama sana şimdiden ahkam kesmesine izin verme.benim kanaatım sen alttan aldıkça ilişkiniz yürür..ama ödün veren sen olursun,ödün verdikçe de mutsuz olurrsun ben den söylemesiii

Öncelikle yaşın çok genç,kesinlikle acele karar vermemeni öneririm.5 yıldır tanıyormuşsun,15 yaşında tanışmışsınız demek.Çok yalnız biriydim diyorsun,sanırım bu internet arkadaşlığına haddinden fazla bağlanmışsın.
Uzaktan arkadaşlık yürütmek,kaç yıl olursa olsun karşıdaki kişiyi tanımaya engel oluyor.Önemli olan,o kişiyi kendi arkadaş ve aile ortamında görüp tanımak.Telefonla,mesajla,nadir buluşmalarla fikir edinmek çok zor.O kişinin hayatı ve yaşayışı hakkında yeterli fikir vermiyor.
Endişelerinde haklısın,yetişme farkı evlilik için kocaman bir eksi puandır.Yurtdışında yetişmişsin,şimdiyse sanırım büyük bir şehirde yaşıyorsun.Evlenip küçük şehre gidersen ve iş konusunda kısıtlanırsan mutlu olmazsın gibi geliyor.
Aşık değilmişsin.O zaman bir anlamda mantık evliliği olacak.Ama mantık evliliği için de şartlar uygun değil.
Evlenmeyi düşünmüyorsan bu arkadaşlığı bitirmen gerekecek.Arkadaşın küçük şehirde ve büyük ihtimalle dar bir çevrede yaşıyor.Sen bitirmeden,onun bitireceğini hiç sanmıyorum.

Dogru kisi degil. Bunun sende farkindasin. Yurt disinda yalnizlik cektiginde konusabilecek biri oldugu icin ve saniyorum ki bulundugun yerde cok fazla bir alternatifin de olmadigindan dolayi onunla sevgili olmussun. Ama sizin aranizdaki muhabbet arkadasliktan oteye gittiginde ikinize de zarar verir. Senin ayrilmalarin "sebepsiz" degildi bence - iyi dusun. Daha sevgiliyken kufrediyorsa bu zaman gectikce daha da beter hale gelir ve sen bundan rahatsiz oluyorsan tahammul edemezsin. Buyuk sehir insaniyla daha mutevazi daha kucuk yerde yasayan insan farkli olur. Ben kendimden de biliyorum bunu. Nerde yasadigini soylememissin ama sana sunu soyleyim daha asik oldugundan bile emin olmadigin bir adamin hatrina cok sevdigin sehir yasamini birakip daha az aktiviteleri olan bi sehire yerlestiginde uyum sorunu cekersin. Belki hic bir zaman alisamazsin. Bence iyi dusun. Karsindakini bir arkadas olarak sevmissin ama bir erkekten bekledigin ozellikleri onda bulabiliyor musun? Sence siz birbiriniz icin mi yaratilmissiniz?

Simdi ben derdini anlamadim?
Sordugun sorunun cevabini zaten kendin vermissin anlattiklarindan.
"ikimizde cok genciz, ben 20 yasimdayim, üniversite okuyorum ve elbette evlenmeyi düsünmüyorum " demissin. Evet aynen öyle daha cok gencsiniz, okulunuz daha bitmemis ve tabikide evlenmeyi düsünmeniz icin cok erken.
Daha dur bakalim ne kismetleriniz olacak zamanla.
Ilk tanistigin erkekle evleneceksin diye bir kuralda yok bu hayatta.
Olgunlastikca yaptigin evlilikler mutluluga götürür seni, ne kadar erken evlenirsen pismanliklarinda o kadar cok olur.
Cünkü evlilik evcilik oyunu degilki...

pyeso .!.:

ama sana şimdiden ahkam kesmesine izin verme.benim kanaatım sen alttan aldıkça ilişkiniz yürür..ama ödün veren sen olursun,ödün verdikçe de mutsuz olurrsun ben den söylemesiii

Genişletmek için tıkla...

Bu konuda cok haklisiniz, sürekli "benim istedigim olcak" diyen biri. Elbette kötülügümü istemiyor ama ben bir cok seyi ondan farkli görüyorum ve farkli istiyorum..

hayal43 .!.:

Uzaktan arkadaşlık yürütmek,kaç yıl olursa olsun karşıdaki kişiyi tanımaya engel oluyor.Önemli olan,o kişiyi kendi arkadaş ve aile ortamında görüp tanımak.Telefonla,mesajla,nadir buluşmalarla fikir edinmek çok zor.O kişinin hayatı ve yaşayışı hakkında yeterli fikir vermiyor.
Endişelerinde haklısın,yetişme farkı evlilik için kocaman bir eksi puandır..

Genişletmek için tıkla...

Evet bende böyle düsünüyorum, ama iste iki yil kadar uzun bir süre var. Yani ben ona "seni tanimiyorum tam olarak" diyemem mesela..

tomvejerry .!.:

Dogru kisi degil. Bunun sende farkindasin. Yurt disinda yalnizlik cektiginde konusabilecek biri oldugu icin ve saniyorum ki bulundugun yerde cok fazla bir alternatifin de olmadigindan dolayi onunla sevgili olmussun. Ama sizin aranizdaki muhabbet arkadasliktan oteye gittiginde ikinize de zarar verir. Senin ayrilmalarin "sebepsiz" degildi bence - iyi dusun. Daha sevgiliyken kufrediyorsa bu zaman gectikce daha da beter hale gelir ve sen bundan rahatsiz oluyorsan tahammul edemezsin. Buyuk sehir insaniyla daha mutevazi daha kucuk yerde yasayan insan farkli olur. Ben kendimden de biliyorum bunu. Nerde yasadigini soylememissin ama sana sunu soyleyim daha asik oldugundan bile emin olmadigin bir adamin hatrina cok sevdigin sehir yasamini birakip daha az aktiviteleri olan bi sehire yerlestiginde uyum sorunu cekersin. Belki hic bir zaman alisamazsin. Bence iyi dusun. Karsindakini bir arkadas olarak sevmissin ama bir erkekten bekledigin ozellikleri onda bulabiliyor musun? Sence siz birbiriniz icin mi yaratilmissiniz?

Genişletmek için tıkla...

Bazi özelliklerini seviyorum, aile yapisini mesela. Ama bazi seyleri de bana tamamen ters. Bende muhafazakar bir ailede büyüdüm, ama benim ailem bana hicbir zaman baski yapmamistir mesela. Veya birseye zorlamamistir. Onda bu biraz farkli, yani beni bazi seylere zorlamak istiyor, ama ben ondan birsey isteyince "yapcam etcem" diyor ama bi gelisme göremiyorum..

MyDoNoSe .!.:

Bir insana 'doğru kişi değil' diyebilmek için o insanın çok farklı olması gerek.

Sevgiliniz öyle ipsiz sapsız birine benzemiyor anlattığınız kadarıyla.

İlgisini üstünüzden eksik etmiyor,sizin kıskançlıklarınızı hoş görüyor.

Tek kusuru sinirlenince küfür etmesi ee oda çoğu kadının dert yandığını bir konu.


Sevgi olduktan sonra belki ilerde aşkıda yakalarsınız.

Aslında kendi içinizden geçenler pozitif değilse gerçekten sağlıklı aşk üzerine bir evlilik kurmanızda pek mümkün değil gibi.

Şuanda bile ayrılmak istiyorsunuz sevgiliniz ağlıyor falan.

İçinizden gelmiyorsa kimsenin vaktini almayın derim.

Genişletmek için tıkla...

Zaten benim asil sorunum da burda. O kesinlikle kötü bir insan degil ve bana cok düskün. Iki farkli kisiyiz, farkli yetismisiz, ama bu ne beni ne de onu kötü yapar.
Benim sorunum birazda böyle: Mesela ben ayrilirken ona ne diyebilirim? Iki yil birlikteydim ve beni gercekten cok cok cok seviyor. Ahini almaktan cok korkuyorum, birde onun hayatini mahvetmekten tabiki. Size mesela bos laflar olarak gelebilir ama beni bu kadar cok severken, baskasiyla olup, onunla kurdugu hayalleri gerceklestirebilcegini sanmiyorum. Hayati tamamen benim üzerime kurulu suan. Ama benim hayatim öyle degil iste. Benim her zaman baska önceliklerim vardi egitim vs gibi.

Aslinda sorunum bu yani

"Benim sorunum birazda böyle: Mesela ben ayrilirken ona ne diyebilirim? Iki yil birlikteydim ve beni gercekten cok cok cok seviyor. Ahini almaktan cok korkuyorum, birde onun hayatini mahvetmekten tabiki. Size mesela bos laflar olarak gelebilir ama beni bu kadar cok severken, baskasiyla olup, onunla kurdugu hayalleri gerceklestirebilcegini sanmiyorum. Hayati tamamen benim üzerime kurulu suan. Ama benim hayatim öyle degil iste. Benim her zaman baska önceliklerim vardi egitim vs gibi."

Ahını almak,hayatını mahvetmek filan çok iddialı ve büyük kelimeler.
Bir kız bir erkeğin hayatını nasıl mahveder ? Eğitimine mi engel oldun ? Hapse düşmesine mi sebep oldun ? İşinden mi ettin ? Ailesinden mi kopardın ? Alkole mi başladı senin yüzünden ? Yooo,o halde...Anlamıyorum yani neden mahvolsun ayrılmakla ?

Beni çok çok çok seviyor diyorsun.Onu çok çok çok seviyorum diyemiyorsun veya birbirimizi seviyoruz yazmamışsın.Bence ona daha fazla ümit verme,bırak kendi yolunu çizsin,sana umut bağlamasın.Emin olmadığın halde onu bekletmekle daha fazla haksızlık ediyorsun.

Doğrusuna kendin karar vermelisin.Küfür edebilmesi rahatça hoş değil.Niyeti ciddiyse o huyunu törpülerse belki.

ebrucum profiline bakarken açtığın başlıkları görüntüledim ve bu çıktı karşıma.
öncelikle şunu belirtmeliyim ki yaşın çok küçük. ha bu yaş yuva kurmaya engel midir? hayır, doğru kişiyi bulduğuna gerçekten inanıyorsan. senin sorunun senin de bahsettiğin gibi bazı çekincelerinin olması. hiçbir insan yüzde yüz birbirine uyum gösteremez, beklentilerini karşılayamaz. ama eğer ömrünün geri kalan kısmını birlikte geçirmeyi planlıyorsan bazı temel hayat görüşlerinizin de uyumlu olması gerekir.
muhafazakar bir ailede yetiştiğini söylemişsin.buna rağmen ailenden baskı görmediğini söylemişsin. aynen ben de öyle yetiştim. ailem de muhafazakardı üstelik. ama buna rağmen kendi sınırlarımı hep bildim. üniversiteyi ailemden uzak bir şehirde ankarada okudum. dansa da gittim arkadaşlarımla da gezdim fakat ailemin ve benim yapıma ters düşecek hiçbir şey yapmadım çok şükür. alnım daima açık, vicdanım rahat.anladığım kadarıyla sen de yanlışa sürüklenmemişsin, tebrik ediyorum canım. bu devirde insanın kendini muhafaza etmesi gerçekten çok zor. sürekli şeytanla uğraşıyorsun. şu an evliyim,görücü usulüyle mantık evliliği yaptım allahım da çok şükür sevgisini verdi zaten. eşim aşırı kıskanç. birbirimizi gerçekten çok seviyoruz ama seninle benim aramda bir fark var: ben de onu çok seviyorum. kıskançlık çok yıpratıcı bir durum. sevmediğin müddetçe hayat sana çekilmez olur.
bana göre seninki yılların verdiği bir alışkanlık canım. en zor zmanlarında senin yanında olmuş,elini tutmuş. hele de ailenin destek olmadığı bir dönemde.bu yüzden sen ona minnet borçlusun.bazı uyumsuzlukları görüp bırakmak da zor geliyor haliyle.
bir kere erkeğin bazı konularda kadından üstün en azından kadına denk olması gerektiğini düşünüyorum.örnek olarak eğitim durumu ve maaş mesela..eğer erkek bu konularda senden üstün değilse üstüne bir de ezik ve zayıf bir karakterse ilerde kompleks yapıp hayatı sana zehir etmesi çok büyük bir olasılık.çevremde de gördüğüm kadarıyla bu hep böyle olmuştur. eğitim konusunu iyice düşünmen lazım canım. 23 yaş da bir erkek için çok küüçük bir yaş evlenmeye.ha kadınlar erken olgunlaşıyor. senin 20 yaşın problem olmayabilir ama bir erkek ennn azz 25i bulmalı bence.hele de günümüzde...askerlik şu bu o kadar da büyük problemler değil aslında. sorun çıkaracak olursan o kadar çok şey bulursun ki...
benim kabul edemediğim sana kızdığında sana küfrediyor olması.ağzı bozuk bir erkeği özelikle de eğitimli hiçbir kadının çekebileceğini düşünmüyorum. bak bu büyük bir sorun işte. uzakta çok fazla anlamayabilrisin ama bu adamla aynı evi paylaşacağını düşün... evlilik flört gibi olmuyor canım. şimdiden seni kırmakta incitmekte bir sakınca görmüyorsa allah korusun evlilikte daha farklı şeyler yapabilir. bu arada hakaret de bir şiddet türüdür bunu unutma ebrucum.
erkek arkadaşın çok iyi bir insan olabilir, onu tanıyan sensin,sen bilirsin. ama sana ters gelen bir kaç alışkanlığı ya da davranışı senin ondan soğumana neden olabilir.
mesela bana göre eşimin içki içmemesi önemli bir kriterdi.eğer içiyor olsaydı bu benim temel görüşlerime aykırı olacaktı ve böyle biriyle evlenseydim mutsuz olup ayrılığa kadar gidebilirdim.ama bu sana göre gayet doğal olabilir.sen o insanla çok mutlu bir hayat sürdürebilirsin.demek istediğim iyi ve kötü yanların kişiden kişiye değişebiliyor olması.
hepimizin iyi ve kötü yanları var. onun kötü yanları senin hayat felsefene aykırıysa ne yapman gerktiği konusunda iyi düşünmelisin canım.hakaret etmesi bize göre kabul edilemez bişeyken başkasına göre idare edilebilir olabilir. önemli olan senin bu konuda ne düşündüğün. özgürlüğünün bir çok yönden kısıtlanacağını düşünüyorsan ve bu senin hayatını anlamsızlaştıracaksa evlenmeniz için büyük bir engel daha..
canım benim sakın yanlış anlama. ben sana şunu yap ya da yapma demek istemiyorum ama mutlu bir yuva kurmak istyorsan iyi düşünüp taşınman gerekecek.evlenecek çiftlerin önce işini aşını vs bulup, kendilerini gerçekleştirip öyle evlenmesi doğru olan. eğitimin çok önemli.onu ihmal etmen seni büyük pişmanlıkalra sürükler.
son olarak arkadaşın hakkında "benden sonra ne olur?" şeklinde düşünmen çok ince bence. hiç umrunda da olmayabilirdi. onu kırmak istememen çok güzel.ama sırf bu yüzden kendini feda edeceksen yazık edersin.orta yolu bulmak lazım. en doğru kararı sen vereceksin canım benim. biz ne desek boş...
allahım hayırlı mutlu sağlıklı bir hayat nasip etsin hayırlı bir eşle.

Verdiginiz cevaplar icin tesekkür ederim öncelikle. Bitirme cesaretini buldum ve bitirdim. Ve bunu yaptigimda aldigim küfürlü mesajlara ben inanamadim, onunla aramdaki farki tekrar gördüm.

Bir kac gün oldu bitireli ve suan cok huzurluyum, insallah böyle kalir tek dilegim bu. Hickimseye manevi acidan bile olsa muhtac olmak istemiyorum, bu sevgi/ask degil cünkü.

Insallah bu kararim hayirli olur benim icin :)

arkadaşlar yardımınıza ihtiyacım var!!!
4 yıldır devam eden bir birlikteliğim var.sevgilim aşırı kıskanç ve çok sinirli bir insan.1,5 yıl önce askerden geldi herşey çok güzel gidiyordu taa ki şu son 1 yıl öncesine kadar.son 1 yıldır hayatım mahvoldu kafam karışık ne yapacağımı bilmiyorum.erkek arkadaşım her sinirlendiğinde ( istediği bi şeyi yapmazsam, ona yaptıgı yanlış bi hareket sonucu tavır yaparsam kısacası onun suyuna gitmediğim anlarda) bana siniri geçene kadar ağıza alınmayacak küfürler hakaretler ediyor.defalarca konuştum bu konuyu onunla bana sinirlenince ağzımdan çıkanı kulağım duymuyor diyor ve özür diliyor.defalarca aynı şeyleri yapmayacağına sözler verdi yeminler etti ama değişen bişey yok herşey yine aynı.ben hayatımda daha kimseden küfür yemedim gururuma dokunuyo.bana küfür etmemesi için yalvarıyorum ona ya bu derece küçüldüm ben :26: defalarca ayrılmak istediğimi söylesemde beni bırakmıyo,ayrılmıcaz hayatını mahvederim gibi sözler sarfediyo.kaç kez hattımı kırdım fakat yine buluyo beni (aynı semtte oturuyouruz).ona karşı koyamıyorum bi daha yapmaz küfür etmez diyorum barışıyoruz ama sadece kendimi avuttuğumla kalıyorum.ve en önemlisi de 2 ay sonra ailesiyle gelip yüzük takmayı planlıyorlar.çok zor durumdayım kızlar kafam çok karışık elimden hiç birşey gelmiyor artık lütfen bana yardımcı olunnnnnnn