- 23 Mart 2015
- 8.936
- 14.791
- 248
- Konu Sahibi Pink_Butterfly92
-
- #1
Ben de çok etkileniyorum.
Ama düğün, cenaze ve hastalıkları es geçemeyiz.
Bu bir görgü kuralıdır.
Illaki gitmek de icap etmez. Aranabilirdi bence.
Ya da çok şık teselli cümleleri kurmaniz gerekmez. Sizden hiçkimse Atilla Ilhan performansı beklemez zaten...Sessizlikle de bir insanın acısını paylasmak mumkun.
Bu konuda hatalısınız.
Kimse gitmiyorsa da siz kendiniz için doğru olanı yapmalısınız.
Size tavsiyem arkadaşınızdan özür dileyip yanina gitmenizdir .
Aksi halde çok yalnız kalırsınız hayatta.
Çok sıkı fıkı dost değilmişsiniz ,mesaj atmışsınız ,kendisi acısını bu şekilde yansıtmıştır ,gördüğüm kadarıyla bebek bekliyorsunuz ,rahatsız olabilirsiniz ,kötü hissedebilirsiniz ,bir sizin teselli etmenize kalmamıştır eminim ,
Bu kadar düşüncesiz fevri konuşmalar yapan insanlardan uzak durun ,boş verin konuyu gitmeyin ,
deepsimply 'e katılıyorum. Çok samimi bir arkadaşınız değil. Abisi ile sıkıntı yaşamışsınız zaten. Kız da sıkıntılı bir insan tepkisinden anladığım. Ben bu tarz birinin özür dilediğinizde size anlayış göstereceğini sanmıyorum. Yani vicdansız gibi görüneceğim ama sizden, karnınızdakinden önemli mi, şimdiden bu kadar stres yapmışsınız.
Valla yakın, değer verdiğim bir arkadaşım olsa bu duruma tabi ki asla getirmem ama ben olsam bu arkadaşın hiç üstüne düşmem. İnceldiği yerden kopsun. Bihassa verdiği tepkiye istinaden söylüyorum.
Bana da tepkisi çok agır geldi yani bu kadar önemseyecegini inanin düşünmedim aklima bile gelmedi. Ben takmam kim gelmiş kim gitmiş. Şimdi gruptaki kizlar beni suçluyor ayıp ettin sende gelmeliydin diye. Aşırı vicdan yaptım ve üzüldum
Hayır öyle birşey yok önemser.O an farkına varamasada biraz zaman geçince neden olmadığınızı sorgular bence gayet normal.Bu konuyu danıştığim bir arkadaşım bana şu cümleyi kurdu
" Pink babamı kaybettim acıdan kim geldi kim gitti görmedim bile. Acısı olan insan bunları önemsemez " dedi.
Ben de sizin gibiyim bu konularda. Sizi çok iyi anlıyorum. Siz de insanları kendiniz gibi sanıp gönül koymuyorsunuz haliyle. Ben de olsam gönül koymam. Herkesin bu durumlarla yüzleşme şekli farklı çünkü.
Size tepki verenler de sizi kendileri gibi sanıyorlar.
Malum herkes herkesi kendi gibi sanır. :)
Hiç üzlmeyin. Mevzu sıcakmış şu an, biraz daha geçsin üstünden. Uygun bir an denk gelirse izah edersiniz. Olmazsa da olmaz.
Hayır öyle birşey yok önemser.O an farkına varamasada biraz zaman geçince neden olmadığınızı sorgular bence gayet normal.
Gidip de saatlerce oturmaniza gerek yoktu başın sağolsun diyip en fazla on dk dursaniz yeter di.
Hamile haliniz ile şimdi gidip de polemik falan yaşanmasın.
Çok istiyorsanız bir telefon açıp neden gitmediginizi izah edebilirsiniz.
Yakinsam bende bir başsağlığı dilemesini beklerim .O da sizden gelmenizi beklemiş.Ha başkasına bunları konuşması bencede yanlış ben olsam direk size söylerdim .Benimde başimdan cenaze geçti inanin kim aradi kim sordu hatirlamiyorum. Belkide herkesin acısını yaşama şekli farklı bilemiyorumMesela ben isterdim ki o arkadaş bana mesaj atsin bunlari yuzume soylesin çunku inanin beklemiyordum boyle bir tepki. Ve dedigim gibi 27 yasindayim. 4-5 kez belki görüşmüşüzdur. Bekleyecegini kızacagıni düşünmedim. Nasil olsa ben aklima koymuştum gitmeyi.
Yakinsam bende bir başsağlığı dilemesini beklerim .O da sizden gelmenizi beklemiş.Ha başkasına bunları konuşması bencede yanlış ben olsam direk size söylerdim .
Bosverin üstüne gitmeyin madem o kadar yakın görmüyorsunuz kapansın gitsin .
4-5 kere görüştüğünüze göre zaten o kadar yakın değilmişsiniz, bu yüzden hissettiğiniz rahatsızlığı bilmiyordur tahminimce.
insanlar tabii destek bekliyor, ama o durumlarda nasıl davranılacağını ben de o kadar bilemiyorum ki, ben de kendi dedemin cenazesinde bile nasıl davranmam gerektiğini bilememiştim. üstünden 2.5 yıl geçti, halen konusu açılınca ne yapacağımı bilemiyorum. o yüzden anlıyorum sizi.
ben olsam durumumdan bahsederdim, anlamıyorsa da kendi bilir. bir şey kaybetmezsiniz. :)
Dedemin cenazesinde agzımı açıp tek kelime edemedim. Bana başın sagolsun diyenlere cevap bile veremedim. Günlerce aylarca agıtlar , ağlamalar gitmedi aklımdan. Hala gittigimde anneannem anlattiginda içim sıkışır günlerce etkisinden kurtulamam.
Benim için acıyı hafifletmenin tek yolu yoksaymak... Ilk defa bayramda mezarina gittim. Mezarin basina oturdum. Nefesim kesildi aglamaktan helak oldum. Çünkü kendimi yaşıyor hala evinde diye inandirarak acımdan kurtulmaya çaliştim. Bir insanin ölme fikri bile beni benden alıyor. Dayanamiyorum. Ozellikle anlatiyorlar ya nasil öldugunu , son nefesini nasil verdigini ya da iyi insandi diyorlar ya ben benlikten çıkıyorum.
Başın sagolsun dedikten sonra insanların yüzünde oluşan o acı en dayanılmazı. Daha yakin arkadasimin babasi öldü ona da sadece mesaj attim. Ama sonradan görustuk agzini acip tek kelime etmedi niye gelmedin diye.
Ben bu arkadas bahane ariyordu ve buldu dye düsünüyorum çünkü aslinda benim arkamdan çok konuşmuş. Cenazeye gitmemem de bahanesi olmuş...
ya sizi o kadar iyi anladım ki, dedemle alakalı hala aynı şekilde hissediyorum ben de, durumum da ancak bu şekilde ifade edilebilirdi. başınız sağ olsun sizin de..ölüm fikrini kabullenebilmek gerçekten çok zor, bana hala çok tuhaf geliyor, gerçek olamazmış gibi.
arkadaş meselesine gelince de, bu zaten arkadaş falan değilmiş öyleyse yaaman boşverin bunu, gönlünü falan da almaya kalkmam ben olsam, konuşsun dursun öyle arkamdan. abisi de öyle bir tipse, öyle bir ailede yetiştiyse zaten vardır onda da ciddi sıkıntılar.
hem bebeğiniz de olacakmışböyle tiplerden ne kadar uzak kalsanız o kadar iyi hem sizin için, hem bebiş için. hiç takmayın derim ben bu sözde arkadaşı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?