Doğru yaptığımı düşündüm henüz evli bile olmadığımız için. Ailemden yorum almak istedim doğru biri mi o diye sanırım
31 yaşında kadınsınız Allah aşkına 14-15 yaşındaki çocuklar gibi yürütmüşsün ilişkiyi senden ayrılması adamın hayrına olmuş.
Bilemeyecek bı durum yok, karşılıklı ilişkiler lackalasmis, yaptığın doğru değil, basit bı kavgayi sen affedersin ama ailen affedemez, araya zaten mesafe girer, bir iki üç her seferinde kavgaları anlatırsan sonunda sen affetsen de ailen nefret eder. Her neyse olan olmuş zaten, ailen sizinle ilişkiyi yaşamış daha ileri gidemezdiniz, gitseniz de aranızda hep bu sorun olacak. Herkes kendi yoluna gitsin daha iyi...
Galiba kimseye tam olarak güvenemeyip bu sorumluluğu ailemle birlikte almak istiyorumEvet bundan sonra olmayacak gibi ama ailem sorduğunda ben de söylemeden edemedim. Ağladığımı gördüler anlattım. Haklısınız teşekkür ederim yorumunuz için
Çok büyük bir hata aileni böyle alıştırdığın için hiç bir ilişkin iki kişilik olmayacak en iyisi bile dayanmaz.
Çok baskıcı bir aile olduğunu düşünmüyorum yoksa sevgili olur olmaz aileye söyleyemezdiniz, onlar sizi korumak istemiş ve evet herşey aileye anlatılmaz ama siz anlattığınız zaman karşı tarafın ailenize beddualar etmesine gerek yoktu, tartışma anında nekadar sınır tanımaz bir insan olduğunu görmüş oldunuz. Ve aile biriyle görüşmene saygılı tanımak istiyor ve tanıdıktan sonra olmaz diyorsa (önyargı olmadan , tanıyıp hoşlarına gitmediyse) sizin görmediğinizi de görüyor demektir. Hayırlısı böyleymiş bence helalleşin ve yolunuza ayrı olarak devam edin
Bir anda olmadı ailem laf söyledi çok. Ailem iyi niyetle yaklaştı benim mutlu olacağıma başta inanıyordu destekliyordu ama özellikle çok müdahale ediyorsunuz ilişkimize dedikten sonra değiştiler. İyi niyetlerini kaybettiler ve beni soğutmaya çalıştılar ama işte burada onu küçük düşerecek şeyler söylediler ben de bunu erkek arkadaşıma söyledikçe o da aileme doldu.
Cok ön yargım var bu konularda güvenemiyorum mutsuz olmaktan çok korkuyorum ailemle de bu yüzden paylaşıyorum her şeyi yanlış bir karar almak istemiyorum
Ee boyle boyle nasil duzgun bir iliski yasayacaksiniz? Benle yasadigi herseyi ailesine yetistiren birini ayni gun terkeder yuzune bakmazdim acikcasi.
Haklısınız doğrusu bu diye düşünmüştüm. Hiçbir şeyi gizlemeyip anlatayım doğrusu yanlışı görsünler diye evliliğe mesafeliyim biraz sanırım ondan ötürü
Doğruyu yanlışı siz görüp siz tartacaksınız, bu sizin ilişkiniz, sizin hayatınız. İlla ki evlenmeniz gerekmiyor, sahip olduğunuz ilişkiyi de anlatmak hiç özeliniz olmadığı anlamına geliyor. İlişkilerinizi böyle yaşamaya devam ederseniz, sağlıklı birliktelikleriniz olmaz.
Beni çok seven birini kaybetmiş gibi hissediyorum. Ama korktum, ailem sorunca söylememezlik edemedim. Onlardan bir şeyler gizlemek huyum değil onlar da böyle biri değil çünkü açıklar bu konularda ama iyi niyetlerini kaybettikten sonra sürekli bana onu kötülediler. Boşanır gelirsin, sana şöyle yapar böyle yapar. Çocuk da sürekli kendisinin öyle olmadığını açıklayıp duruyordu. Bir daha böyle beni seven karşıma çıkmazsa diye çok üzülüyorum ama barışmayı düşününce de boğuluyorum sanki. Ailemle onu yanyana düşünemiyorum artık ama o da yaptı aileme bir sürü şey söyledi benim hatam da bu dediklerini aileme taşımak oldu
Aileniz sorabilir, iyi misiniz kötü müsünüz merak edebilir, beraber olduğunuz kişi nasıl biri merak edebilir bunlar çok normal, normal olmayan sizin ayrıntılı her şeyi anlatıyor olmanız. İyiyim, iyi gidiyoruz, nasip kısmet, birbirimizi tanıyoruz gibi onları rahatlatacak yanıtlar verebilirsiniz.
Ailenin bulduğuyla evl3n o zaman
E siz ailenizin laflarini niye erkek arkadasiniza taşıyorsunuz?
