Neden baz insanlar birilerine krldklarn da, yzlemek yerine susmay seerler?..

susmak sizler için belki en güzeli. ama birde kendinizi karşı tarafa koyun lütfen...nedenini bilmek hakkı değil mi o kişinin..ben 1 senedir o arkadaşımın bana neden kırıldığını bilmiyorum. neden . yok. çünkü bir hatamın olduğunu düşünmüyorum...birine kırılmışsın,ve nedenini söylemeden ilişkiyi bitiriyorsun. bu bence karşındaki insanı, savunma hakkı vermeden yargılamak ve infaz etmektir.ben birine kırılsam,ve o arkadaşlığı bitirmek istesem ,önce konuşurum. nedenini anlatırım.. karşımdakinin bunu bilmek hakkıdır diye düşünürüm. bazı arkadaşlar yazmışlar sen sor diye. neden, ben mi kırıldım benmi kestim,arkadaşlığı...ben sadece bekliyorum.ne hırçınlaşıyorum,ne saygısızlaşıyorum... yaşanmış dostluğumuz adına bunu yapmam zaten... benim tarzım değil..ben susanı ve nedenini söylemeden bitireni hatalı buluyorum...

okypete .!.:

susmak sizler için belki en güzeli. ama birde kendinizi karşı tarafa koyun lütfen...nedenini bilmek hakkı değil mi o kişinin..ben 1 senedir o arkadaşımın bana neden kırıldığını bilmiyorum. neden . yok. çünkü bir hatamın olduğunu düşünmüyorum...birine kırılmışsın,ve nedenini söylemeden ilişkiyi bitiriyorsun. bu bence karşındaki insanı, savunma hakkı vermeden yargılamak ve infaz etmektir.ben birine kırılsam,ve o arkadaşlığı bitirmek istesem ,önce konuşurum. nedenini anlatırım.. karşımdakinin bunu bilmek hakkıdır diye düşünürüm. bazı arkadaşlar yazmışlar sen sor diye. neden, ben mi kırıldım benmi kestim,arkadaşlığı...ben sadece bekliyorum.ne hırçınlaşıyorum,ne saygısızlaşıyorum... yaşanmış dostluğumuz adına bunu yapmam zaten... benim tarzım değil..ben susanı ve nedenini söylemeden bitireni hatalı buluyorum...

Genişletmek için tıkla...

sizin arkadaşlığınız uzun bir döneme dayanan bir arkadaşlık çok şeyi paylaşmışsınız
bana göre bir kahvenin bile kırk yıl hatırı vardır bu anlamda sana katılıyorum ama bu şartlar altında ben senin yerinde olsam bunca yılın hatırına arkadaşımı bir kez olsun ararım
eğer bir yanlış anlaşılma varsa böylece bunu ortadan kaldırırım eğer bu tamamen bir kaprise dayanıyorsa sen bilirsin deyip bir daha bu mevzu için canımı sıkmam hiç değilse neden sorusu seni gereksiz yere üzmez ve düşündürmez benim bahsettiğim henüz sıkı bir dostluğun kurulmadığı birbirini tanıma aşaması

bencede okypetecigim git sen sor sebebini.gerci gururum var diyosun.herkes kendine göre hakli.birde karsidakinin yerine kendini koy varsayim yapalim belki birilerinden birseyler duydu olayi büyütmemek icin sana sormuyo olabilir üstelik sende hic sormayinca "demekki duydugum seyler dogruki bana birkere gelipte sormadi neoldu diye"diye düsünebilir.bence konusmakta cok fayda var.baktin konusma sonucu afratafra yapio arkadasliginiu bitirirsin.bunlar benim düsüncelerim.konus sende rahatla oda rahatlasin.aranizi acmak isteyen biri olabilir.artik zaman cok kötü kimin ne oldugunu anlayamiyosun

Açık ve net olmak, herhangi bir problem ve kırgınlıkta yüzleşmek, görüşlerimi ve gerekçelerimi söylemek, aynı şekilde dinlemek her zaman tarzımdır. Alınganlık da vardır, ama gider sorarım, o şekilde düşünmenin altında yatan nedenleri de açıklarım ve dinlerim. Yüzleşmek cesaret işidir, bir yerde şeffaflıktır, bazen zaaflarını ortaya koymaktır. Misal, senin çok basit, iyi niyetli bir lafını olmayacak şekilde anlamıştır, kendisi de aşırı hassasiyet göstermiş olduğunu bilmesine rağmen, buna engel olamamış, sana kırılmış, küsmüş... Açık açık konuşunca, "alınganlık yapmışsın canım, ben öyle niyetle demedim" duymaya bile cesareti veya tahammülü yoksa, baştan senin "ona göre hatanı" kabul etmeyeceğini düşünürek susmayı tercih etmiş olabilir.
Alınganlar, alındıklarının hissedilmesini ister aynı zamanda alınganlıklarını ifade etmeyi sevmezler, zor kabul derler...kendimden biliyorum:) Ben bunu aşmak için çaba sarfediyorum, epeyce yol aldım da... Olayı açıklığa kavuşturmak; alınganlık göstermemem gerekiyorsa, onun sebeplerini kendime kabul ettirmeye çalışmak alınganlığımın ilacı... Belki o arkadaşın kırgınlık, üzüntü, öfke hislerine bağımlı olmuştur, komik gelecek belki ama kimi tipler öyledir, inan bana....

Okypete'cim yalnız ben şu noktada senden ayrılıyorum...Ben bana karşı bir kırgınlık hissettiysem veya bana o şekilde anlatıldıysa "filanca sana çok kırılmış" diye ben gider sorarım. Ha bazı kişiler vardır sonradan sorarım, bazı kişiler vardır duyduğum veya hissettiğim anda "problem nedir?" derim ona.. artık pas karşı tarafta, ondan sonrası onun problemi...Eğer ık mık ediyorsa, "yok ya sana bir kırgınlığım yok" şeklinde cevap veriyorsa, o zaman üstelemek, "bak valla birşey yaptıysam özür dilerim" şeklinde konuşmak -istisnalar hariç- tercihim değildir. en azından "problem nedir?" diye sorabilirsin...Belki onu sorsan, bazı şeyler değişebilir...

Seninki gururla inatlaşma arasında bir şey, belki en çok da hassaslıkla alakalı... Ya o konuşur ya da böyle devam eder, konuşmayız şeklinde bakıyorsun...onun kişilik yapısına kızıyorsun, cesurca ve açıkça konuşmadığı, sana savunma hakkı vermeyişini kabul edemiyorsun, hazmedemiyorsun...Bazıları da öyledir okypetecim, ve de hiç değişmezler...

Kendilerince sebepleri nelerdir, bu sadece bir mizaç ve yetiştiriliş meselesi midir bilmiyorum, ama pek çok davranış şeklini ben de anlamıyorum...kafamın içinde "neden, niçin"ler dolanır durur, sürekli sorgularım, ama bu beni mutsuz eder ne yazık ki... Halbuki herkesin olayları ele alış şekli farklıdır, karşılaştığı problemde devreye soktuğu psikolojik savunma mekanizması farklıdır, mantığının işleyişi farklıdır, sorgulama şekli farklıdır(bazıları ise hiç sorgulamaz)...Bunu bazen unutuyoruz işte..Topik başlığında yer alan sorunun seni, beni tatmin edecek cevabı yok, ya da henüz ben bulamadım...

Eğer bu kafanı kurcalıyorsa, sadece "problemin nedir?" diye sormanı tavsiye ediyorum..Eğer "yok bir şey" cevabı olunca sormuş olduğun için pişman olmaz, bak cevap bile vermiyor boşu boşuna gururumu ayaklar altına alıp gittim diye düşüneceğini sanmıyorum. Sormamak sana bir şey katmadığı gibi, sormak da senden bir şey götürmez...

Ya da neden kırıldığını açıklayacak, sen öyle olmadığını -nedenlerinle birlikte- söyleyeceksin, belki sana o dönemde pek çok yaşadığı şeyi, talihsiz bir dönem geçirdiğini anlatacak, belki ikiniz de çok rahatlayacaksınız, sarılacaksınız birbirinize:)...

Arkadaşınla ilişkiniz, birbirinize bakış açınız, samimiyet dereceniz, yaşanmışlıklarınız ne olduğunu bilmeden yorum yapmak ne kadar isabetli bilemem ama benim naçizane düşüncelerim bunlar canım...

Sevgilerimle...

kendi gelir Okypete.Bana öyle olmuştur hep,nedensiz yere benden uzaklaşanın üzerine gitmem ,aylar sonrada olsa arar sorar en sonunda.Bende senin gibiyim sormam hiç karşımdakine,benim hatam yok bide ben mi soracağım derim.

Zeynep neslihan .!.:

kendi gelir Okypete.Bana öyle olmuştur hep,nedensiz yere benden uzaklaşanın üzerine gitmem ,aylar sonrada olsa arar sorar en sonunda.Bende senin gibiyim sormam hiç karşımdakine,benim hatam yok bide ben mi soracağım derim.

Genişletmek için tıkla...

valla canım. .
kendi bilir. onun kaybı,beni kaybetmek

okypete .!.:

geçen sene yaşadığım bir davranıştan bahsedeceğim...çok yakın arkadaşım bunu bana yaptı. arkadaşlıkta,ailede çoğu zaman karşılaşıyoruz bununla...size kırıldığında,yada farkında olmadan söylediğiniz bir kelimeyi yanlış anladığında,,bunun nedenini sorup,kırgınlığını paylaşmak yerine,anlayamadığım bir hareket yaparak, susuyorlar....konuşmuyorlar....arkadaşım bunu bana yaptı. nedenini hala bilmem. etraftan farklı şeyler duyuyorum....ama tam nedeni belirsiz..yüzleşmek gerekmez mi. karşındakine kendini savunma imkanı tanımak....neden yargısız infaz yapılır...bunun sebebi ne olabilir sizce.....

Genişletmek için tıkla...

karşı tarafın yaptığı haksızlığı görmesini belker ki pişman olduğuna acı çektiğine gerçekten inanmak içinnnnn:çok üzgünüm:

ben kendı kendıme kusmem ama karşımda ki bana hakaret etmışse ve kavga pozisyonuna gelmişsek asla konuşmam. kudursun dursun kendı kendıne konuşmamak kaile bıle almamaktır.her olayda degıl ama derın sorunlarda asla konuşmam. ama karşıdakı neden kırıldıgımı zaten bılır. yada söylerım. sebebsiz susan ve kusen ınsan benı çok sınırlendırır, aynı zamanda çok konuşan,tatsızlıgı uzatan ve herşeye kırılan ınsan da benı çok sınırlendırır. kartlar açık olmalı.

bence yüzleşmeyen insanın bir kaç nedeni vardır.
en öenmlisi ve birinci nedeni bence yüzleşsem ne olacakki nasılsa hep kendini haklı görürü başka açıdan bakmazki diyerek karşısındakinin sabit fikiri olmasından kaynaklanır .mesela ben böyle kişilerle asla tartışmaya girmem çünkü bellidir sen kendini yırtsanda o hep haklıdır p hep doğrudur .hiç düşünüpte acaba demez acaba bende hatalımıyım demez laftan anlamayacaksa neden tartışmaya gireyimki derim .

2. bir nedense yüz göz olup kaybetmekten korkmaktır ama buda bir yere kadar devam eder çünkü sonunda kişi kaybetmek korkusuyla biriktirir biriktiri ama çok alasız bişeyd yeter artık deyip patlar.
ben genelde kaybetmek istemediğim insanlarla tartışmak istemem ama rahatsızlığımı illaki söylerim açıklarım. ancak gözden çıkardıklarımla son noktaya varırı tartışırım zaten sonrada bitmiştir benim için herşey

yüzleşmeye korkuyordurşutarafagitti

bende böleyim yaa kırıldığım zaman susarım ve giderim hemen o ortamdan kimse konuşturamaz bilmiyorum neden ama o an konuşamıyorum sanki içim kan ağlıyo ama söleyemiyorum hani bağıra çağıra kavga bile edemiyorum hiç çok ilginç ve kötü bi durum içine atıosun çünkü

Kırıldığımda susarım çünkü karşımdaki kişinin bunu anlamasını beklerim.. Bi yöndende duygularımı yansıtmamak için bunu yapıyorum.. Kızgın olduğumdada susmayı tercih ederim yoksa o kızgınlıkla geri dönülmeyecek hatalar yapabilirim..
Gerçi sessizlik benim kendi yapımdada olan bi ruh hali.. Ama bunun kötü yanlarıda yok değil
Herşeyi kendi içime atıp yaşıyorum, buda benden bazı şeyleri götürüyo ne yazıkki :1no2:
bu yüzleşmekten korkmak değil yada cesaretsizlikte değil... Bi yönden kendi karakterimi koruyorum.. Olaylar, durumlar karşısında değişmiyorum sadece susuyorum !!!

konusuna bagli olarak
kirilmissam ve tavir yapmayi gereksiz buluyorsam konusmam
yine kirilmissam ama karsimdakinin ne halimden ne de kirginligimdan anlamayacagini dusunuyorsam yine konusmam.
ve yine kirilmissam gurur yapip cogu zaman konusmam..

Ben hiç duramam, kırılmışsam veyahut karşımdaki bana tavır yapıyorsa açık açık söylerim sorarım, ama bende cevap alamam, çok sık yaşıyorum bunu, ilişkilerimde açığımdır karşımdakinden de bunu beklerim, birde gurur yapar insanlar bu tavırdan da nefret ediyorum ağırdan alırlar kendilerini sanki sorunlarını açık açık dile getirirse kendilerini daha aşağıda bulurlar, bence insanı kırıyor bu tutumlar ilişkilerin önünü kesiyor

ya o an belkide insan kızgınlıkla yanlış bişey söylemek istemyrdur