• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

neden benimle dertleşecek bir annem yok?

  • Konu Sahibi Konu Sahibi t24
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
t24

t24

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
Katılım
9 Ağustos 2011
Mesajlar
718
Emoji Skoru
6
Puanlar
33
ne yapayım ben ne yapayım.neden annem beni dinlemiyor,neden hemen sinirleniyor ortada birşey yokken.neden bana vuruyor sinirini almak için.bende diğer kızlar gibi anneleriyle neden hiç dertleşemiyorum acaba.neden benim konuşacak ve beni anlayacak bir annem yok.çok mutsuzum beni dinlemeden yargılıyor hep birşey anlatmaya çalışsam başıma kakıyor günün birinde. ben bu devirde anne-babadan başka kimlerle dertleşeyim arkadaş mı,dostlar mı? kim.neden ben annemle anne-kız gibi olamıyoruz.neden hep kollarım benim mosmor halde.çözümü bende bulamadım o yüzden buraya yazayım içim rahatlasın dedim sadece belki rahatlar...
 
eminim annenin sorunları vardır ya da psikolojik bir rahatsızlığı.beraber bir psikoloğo gitmeyi deneyin canım.bu arada annenin babanla ve kardeşlerinle ilişkisi nasıl onlara nasıl davranıyor
 
mcan84 .!.:
eminim annenin sorunları vardır ya da psikolojik bir rahatsızlığı.beraber bir psikoloğo gitmeyi deneyin canım.bu arada annenin babanla ve kardeşlerinle ilişkisi nasıl onlara nasıl davranıyor
Genişletmek için tıkla...

onlarlada arada bir böyle anlaşmazlıkları olmakta.
 
gecmis olsun cnm annenin belki size anlatamadigi bi sorunu vardir yada menapoza girmiss olabilir anneyle iyi anlasan biriyle konusup anneyle konusmasini istesen?
 
annenizin sorunu her ne olursa olsun, bunu sizden çıkarmaya hakkı yok, önce bunu kafanıza sokun ve onun yaptıkları için kendinizi suçlamayın. sanırım üniversite öğrencisisiniz, anneniz bu yaşa gelmiş bir kıza hala bunu yapabiliyorsa pes! (çocukların hırpalanması apayrı bir iğrençlik zaten de)

bence annenizle konuşun ki konuşmuşsunuzdur da herhalde yıllardır. hala yaptıklarını kabullenmiyor, anlamazlıktan geliyorsa annenizin seviyesine düşün bence. yanlış anlamayın aman, siz de onun kollarını morartın demiyorum, öyle bir seviyeye hiç düşmeyin. benim demek istediğim, annenizi ele güne rezil edin, komşulara akrabalara yaptıklarını anlatın, kollarınızı gösterin, gerekirse polise şikayet edin. belki size sert gelir bilemem ama ben kötülüğe aklı eren insanların her şeyi aslında düşünebildiklerini ama işlerine gelmediği için iyilikle davranmadıklarını, dolayısıyla da iyilikten değil kendi dillerinden anlayacaklarını düşünüyor ve 'sana bir tokat atana öbür yanağını dön' şeklindeki hristiyan öğretisini reddediyor ve 'kısasa kısas' diyorum. ha bizde 'anne-babaya öf bile deme' denmiş diyeceksiniz biliyorum ama arkadaşa öf demesini salık vermiyorum ben de zaten, ona hatasını anlama fırsatı sunmasını öğütlüyorum.

ayrıca, menopozda olmak kimseye kimseyi hırpalama hakkı vermez. kimse, kötülüğüne yanlışlığına kulp aramamalı.
 
aynı dertten muzdaribim.keşke bende annemle konuşabilsem..
 
bende annemle hiç anlaşamıyorum.ailem sadece kendileirni ddüşünüyor.evlenirken beni çok ezdiler eşime ve ailesine çok mahçup ettiler.ve ben içime kapandım.özgüvenm kalmadı kendime.ama beni kaybettiler.şimdi sadece bayramlarda gidiyoruz eşimle.benm içinde çok zor oluyor.yabancı bi şehirdeyim.kimsem yok eşimden başka.oğlumu yalnız büyüttüm.bi derdim olduğunda yada oğlumla ilgili bişey olduğunda soracağım yada dertleşeceğim bi annem babam yok.şimdi kendimi toplamaya çalışıyorum ama hep bi kanadım kırık:50::50:
 
ben lise yıllarındayken birkere annemle dertleşmiştim.gayet ılımlı yaklaşmıştı sonrasıda hergün yüzüme vurmalar,oda bir çocuk benden hoşlanıyor demiştim.aman allahım konunun kapanması aylar almıştı.sonra aynısını ben ona yaptım o evlenmeden önce hoşlandığı biri olduğunu söyledi bana artık bu koz elime geçince benim anlattığımı unutmak zorunda kaldı.bende ogünden sonra zira birdaha dertleşmedim sohbet etmedim.sadece hal hatırını sordum okadar.onun yerine çok içim doldugunda yazardım kağıda yakardım.böylesi en iyisi.rahatlıyrodum.
 
t24, annesizlik çok zor bir duygu, anne varken annesizliği yaşamak..

Yaşınız kaç bilmiyorum ama annenizin yerine koyun kendinizi.. Bu yaşına kadar neler görüp neler yaşadı.

Bizler bile bu yaşlarımızda artık tahammulsuz zamanlar yaşıyoruz, sinirlerimiz çok yıprandı..

Toplum olarak böyleyiz.

Annenizi anlamaya çalışın, hediyeler alın, boynuna sarılın, kucağına uzanın; her ne kadarda karşılık bulamasanızda onu mutlu etmeye çalışın.

Sıralı ölüm yoktur; ama Allah korusun o kokuyu bir daha hiç duyamamakta var.. Varsın anlamasınlar, varlıkları olsun yeter.
 
bu konu güncellenmiş anladığım kadarıyla bu aralar bir sorun yok Allaha şükür ama sinirlendiği zaman kendini kaybediyo gerçekten o morluklarda cimciklemesinden arada bir dövdüğüde olur ama her sinirlendiğinde öyle bir cimcik atar ki sanki dövmüş gibi morarır,anlamıyorum ben üniversiteye gidiyorum hala beni anlamıyor,yabancı bir şehirdeyim ben kimlere güveneyim ya her derdimi arkadaşıma sevgilimemi anlatayım,bazen çok iyi oluyor bazen çok kötü psikolojik sorunları var ama hıncını bizden çıkarıyor anlamıyorum herşeyimi gizli yapıyorum ben istermiyim hiç ya bazen en ufak bir şeyi bile saklıyorum ondan aman kızarsa aman yanlış anlarsa diye,herşeyimi konuşmak isterdim beni anlamasını isterdim ama olmuyor bende böyle kabulleniyorum annedir diye.bazen vicdanım acıyor ona niye öyle yaptım diye o anne diyorum dövsede sövsede ama konuşamıyoruz bile hemen kavga.
 
t24 .!.:
ne yapayım ben ne yapayım.neden annem beni dinlemiyor,neden hemen sinirleniyor ortada birşey yokken.neden bana vuruyor sinirini almak için.bende diğer kızlar gibi anneleriyle neden hiç dertleşemiyorum acaba.neden benim konuşacak ve beni anlayacak bir annem yok.çok mutsuzum beni dinlemeden yargılıyor hep birşey anlatmaya çalışsam başıma kakıyor günün birinde. ben bu devirde anne-babadan başka kimlerle dertleşeyim arkadaş mı,dostlar mı? kim.neden ben annemle anne-kız gibi olamıyoruz.neden hep kollarım benim mosmor halde.çözümü bende bulamadım o yüzden buraya yazayım içim rahatlasın dedim sadece belki rahatlar...
Genişletmek için tıkla...

benım anneylede bir güzel dertleşiliyoki sorma! agzını açtığına bin pişman olurusun :1: :26:
 
Seni o kadar çok iyi anlıyorum ki.. Ben de asla konuşamam annemle. O hep gergindir, sinirlidir vs vs. Çok çok çok nadir arada iyiliği tutar ama o da geçicidir. Genelde bağrış çağrış olur aramızda. Hep annesiyle çok iyi anlaşanlara özenirim ben. Muhabbet edenlere, sarılanlara, annesini içten öpenlere... Ama olsun diyorum. Ben bana bir imtihandı. Nasıl anne olacağımı bilmiyorum ama nasıl olmayacağımı biliyorum işte bu sayede diyorum ve sadece halime şükrediyorum. Ne yapalım, onların da böyle olması için bir sebep vardır mutlaka. Biz annelik yapacağız alttan alacağız. Tek çare bu şimdi...
 
pimiento .!.:
annenizin sorunu her ne olursa olsun, bunu sizden çıkarmaya hakkı yok, önce bunu kafanıza sokun ve onun yaptıkları için kendinizi suçlamayın. sanırım üniversite öğrencisisiniz, anneniz bu yaşa gelmiş bir kıza hala bunu yapabiliyorsa pes! (çocukların hırpalanması apayrı bir iğrençlik zaten de)

bence annenizle konuşun ki konuşmuşsunuzdur da herhalde yıllardır. hala yaptıklarını kabullenmiyor, anlamazlıktan geliyorsa annenizin seviyesine düşün bence. yanlış anlamayın aman, siz de onun kollarını morartın demiyorum, öyle bir seviyeye hiç düşmeyin. benim demek istediğim, annenizi ele güne rezil edin, komşulara akrabalara yaptıklarını anlatın, kollarınızı gösterin, gerekirse polise şikayet edin. belki size sert gelir bilemem ama ben kötülüğe aklı eren insanların her şeyi aslında düşünebildiklerini ama işlerine gelmediği için iyilikle davranmadıklarını, dolayısıyla da iyilikten değil kendi dillerinden anlayacaklarını düşünüyor ve 'sana bir tokat atana öbür yanağını dön' şeklindeki hristiyan öğretisini reddediyor ve 'kısasa kısas' diyorum. ha bizde 'anne-babaya öf bile deme' denmiş diyeceksiniz biliyorum ama arkadaşa öf demesini salık vermiyorum ben de zaten, ona hatasını anlama fırsatı sunmasını öğütlüyorum.

ayrıca, menopozda olmak kimseye kimseyi hırpalama hakkı vermez. kimse, kötülüğüne yanlışlığına kulp aramamalı.
Genişletmek için tıkla...

aynen katılıyorum.
şimdi anlatmazsan sonunda seni kötü bilecek herkes.
 
rouges .!.:
aynen katılıyorum.
şimdi anlatmazsan sonunda seni kötü bilecek herkes.
Genişletmek için tıkla...

hepinize teşekkür ediyorum ama menepozda falan değil biraz ailevi sorunlar var onlara veriyorum artık.
 
Böyle birseye karsıyım sorunu her ne ise baska yollarla halletmeli. Sen kum torbası degilsin!
O zaman bosuna siddete hayır diyoruz..
Bence siddet bir cocugun kalbinde, ruhunda, psikolojisinde cok derin yaralar bırakır. Bu yüzden kabullenemiyorum.
Sinirini senin üzerinde bosaltmamalı!
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X