- 20 Şubat 2015
- 536
- 456
- 29
- Konu Sahibi ikigomlekbiceket
- #1
İyi geceler herkese.
Sebepsiz yere içim sıkkın,hiç birşey yapmak istemiyorum.Ağlayasım geliyor buraya yazayım dedim.
Böyle koşup kaçmak istiyorum yeşilliğin olduğu yerlere.Yanlız kalayım istiyorum.Nefes alayım ama gerçekten hissederek alayım istiyorum.
Gideyim istiyorum.Atlayıp bi gemiye yada bir trene gideyim..Otobüste cam kenarı olup olmaması da farketmez sadece uzaklaşayım kendimden istiyorum.Özeniyorum filmlerdeki o çantasını alıp çıkan,gidebilen insanlar.Ama haliyle ben gidemiyorum.
Affettiklerimi unutayım istiyorum ama kendime bile diyemesem de bazen içimin acısından uyuyamadığım geceler oluyor.İnsanlar gelirler ve giderler. Sadece bazıları biraz fazla kalır.Gidenlerin arkasından bakmıyorum ama sanki kapattım kendimi kimselere de açmıyorum.
Aşka felan da inancımı kaybettim.İyice körleşmeyim diyorum ama nerden nasıl başlayacağımı da bilmiyorum.Daha kendime açık olamazken bir başkasına kendimi anlatmakta istemiyorum.
Ailevi problemlerimi kafaya takıyorum.Bazı insanlar hata yapıyorlar ama acısını en çok siz çekiyorsunuz.Aile olmak bundan çok uzakta bir kavram galiba.Annemi babamı çok seviyorum.Ama bazen onlardan da uzağa çok uzağa kaçmak istiyorum.
Derslerimi kafaya takıyorum.Zorlar.Halletmem gerek vizeler yaklaşıyor ama çok istememe rağmen kalkıpta başına oturacak gücü bulamıyorum.Otursam da hemen sıkılıyorum.
Okulda vs aslında iyiyim gülüyorum ama yurda geldiğimde sanki dünyayı omuzlamışım gibi hissediyorum.
Kimseye guvenmek,inanmak ve yine yanılmak istemiyorum.
Herkes benden uzak dursun ki bana zarar veremesin istiyorum.Sadece yorgun hissediyorum.Kalben çok yorgunum.
Nasıl geçecek neden yazıyorum buraya onu da bilmiyorum.Okuduysanız teşekkür ederim.
Sebepsiz yere içim sıkkın,hiç birşey yapmak istemiyorum.Ağlayasım geliyor buraya yazayım dedim.
Böyle koşup kaçmak istiyorum yeşilliğin olduğu yerlere.Yanlız kalayım istiyorum.Nefes alayım ama gerçekten hissederek alayım istiyorum.
Gideyim istiyorum.Atlayıp bi gemiye yada bir trene gideyim..Otobüste cam kenarı olup olmaması da farketmez sadece uzaklaşayım kendimden istiyorum.Özeniyorum filmlerdeki o çantasını alıp çıkan,gidebilen insanlar.Ama haliyle ben gidemiyorum.
Affettiklerimi unutayım istiyorum ama kendime bile diyemesem de bazen içimin acısından uyuyamadığım geceler oluyor.İnsanlar gelirler ve giderler. Sadece bazıları biraz fazla kalır.Gidenlerin arkasından bakmıyorum ama sanki kapattım kendimi kimselere de açmıyorum.
Aşka felan da inancımı kaybettim.İyice körleşmeyim diyorum ama nerden nasıl başlayacağımı da bilmiyorum.Daha kendime açık olamazken bir başkasına kendimi anlatmakta istemiyorum.
Ailevi problemlerimi kafaya takıyorum.Bazı insanlar hata yapıyorlar ama acısını en çok siz çekiyorsunuz.Aile olmak bundan çok uzakta bir kavram galiba.Annemi babamı çok seviyorum.Ama bazen onlardan da uzağa çok uzağa kaçmak istiyorum.
Derslerimi kafaya takıyorum.Zorlar.Halletmem gerek vizeler yaklaşıyor ama çok istememe rağmen kalkıpta başına oturacak gücü bulamıyorum.Otursam da hemen sıkılıyorum.
Okulda vs aslında iyiyim gülüyorum ama yurda geldiğimde sanki dünyayı omuzlamışım gibi hissediyorum.
Kimseye guvenmek,inanmak ve yine yanılmak istemiyorum.
Herkes benden uzak dursun ki bana zarar veremesin istiyorum.Sadece yorgun hissediyorum.Kalben çok yorgunum.
Nasıl geçecek neden yazıyorum buraya onu da bilmiyorum.Okuduysanız teşekkür ederim.