- 9 Ağustos 2011
- 718
- 6
- 33
ailemle ilgili o kadar çok şey yazdım ki... ama artık gerçekten burama geldi diyebilirim.neden ben annemle düzgün geçinemiyorum,neden beni sinirlendiği zaman dövmeye kalkıyor,neden benim isteklerimi ciddiye almıyor.22 yaşında olmama rağmen neden benim peşimden geliyor her yere yoruldum artık.hayatım boyunca kendi başıma hiçbirşey yapamadım.herşeyi ben gizli saklı yaşamak zorundamıyım.evden okula okuldan eve gitmek bu benim hayatım.ona göre orda burda gezmemeliymişim.herşeyi zamanında yapmalıymışım.herşeye hayır diyor ya.bir yere gitmek istesem tek gidemezsin.okulda gezi olsa hocanız gelsin başınıza kaç yaşındayım hala bana böyle davranıyor.lisedeyken üniversiteyi kazanıp kurtulurum demiştim yine peşimden geldi kazandığım yere.evlenene kadar tek başına birşey yapamazmışım yoruldum artık ya bazen ağlıyorum,canım sıkılıyor ne yapacağımı şaşırdım.o yüzden buraya yazıyorum hep.arkadaşlarımın aileleri o kadar rahatlar ki bilmiyorum.bazen haline şükret diyorum ama psikolojik bakımdan kötü olduğumu düşünüyorum.ve okb hastalığı başlangıcı oluştu bende.keşke biraz onlardan uzak kalıp kafamı dinleyebilsem ama imkansız çok uzak ihtimal.
Son düzenleme:
