Sevdiğim insana sürekli bana eski yaptıklarını hatırlatıyorum hem kendimi üzüyorum hem onu üzüyorum ama aklımdan bana yaptıkları bir türlü çıkmıyor. Durduk yere eski konuları açıyorum o da haliyle rahatsız oluyor, utanıyor. Sonra dönüp bakıyorum ki herşeyi kırmış parcalamışım . O da üzülmüş bende üzülüyorum .bazen bana yaptıkları aklıma geliyor gözlerim doluyor ağlıyorum . Şimdi pişman herşeyi güzelleştirmek için elinden geleni yapıyor ama nafile .ben yine en ufak şeyden nem kapıyorum şüpheli yaklaşıyorum. Bu ilişkinin oluru yok sanırım