Neden bu kadar kötü biri oldum?

dryfc

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
29 Haziran 2014
2.568
1.628
133
35
Insanlara güven diye bir şey kalmadı bende. Samimi olamıyorum önceden sarılıp öptüğüm, sinirlenip beni azarlamalarına izin verdiğim, özürler dilediğim, aptal yerine koyulduğumu anladığım arkadaşlarım sayesinde artık kimseyle samimi olamıyorum. Mutlaka mesafe koyuyorum. Hiçkimseye güvenemiyorum. Şimdi kötü biri mi oldum? Nedense kötü biri olduğumu düşünmeye başladım bu soğukluğum yüzünden. Art niyetli mi düşünüyorum bilmiyorum ama insanların yanında her şeye dikkat etmem gerektiğini düşünüyorum sürekli söyleyeceklerimi hareketlerimi ayarlamaya çalışıyorum. Iyi olduğumda aptal yerine konulacağımı düşünüyorum. Benim iyi niyetimi neden alıp götürdüler ki? Sizi böyle değiştiren arkadaşlarınız, değer verdiğiniz insanlar oldu mu?
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Sürekli her hareketine ve soylediklerine dikkat etme SIKMA kendini okadar ..
Insanlara guvenmemek kötü biri oldugun anlamina gelmez , malesef insanlar etrafimizdakiler bizi bu hale sokuyor.

Bence güvenmemek zaten en iyisi , daha az uzulur insan sonrasinda.
Ama onlarin ne dediklerini de fazla umursama takma kafana.
 
Eskiden daha çok takardım ama şimdi fazla takmamaya çalışıyorum. Bazen kendime şaşırıyorum nasıl böyle biri oldum diye. Önceden cıvıl cıvıldım. Şimdi kaçmaya çalışıyorum resmen. Konuşsan bir dert konuşmasan bir dert. Ben çok konuşmamaya çok samimi olmamaya çalışıyorum ama kötü, soğuk biliyorlar galiba beni. Halbuki beni bu duruma getiren de iyi olduklarım. Nedense bana bu dersi verenler şimdi sürekli iletişim samimiyet kurma peşindeler. Bir daha güvenir miyim? Kardeşim der miyim? Hayır. Ama onlar beni gerçekten aptal yerine koymuşlar ki canlarının istediği gibi davranıp yine peşlerinde dolanacağımı yanlarında olacağımı düşünüyorlar.
 
Insanlara güven diye bir şey kalmadı bende. Samimi olamıyorum önceden sarılıp öptüğüm, sinirlenip beni azarlamalarına izin verdiğim, özürler dilediğim, aptal yerine koyulduğumu anladığım arkadaşlarım sayesinde artık kimseyle samimi olamıyorum. Mutlaka mesafe koyuyorum. Hiçkimseye güvenemiyorum. Şimdi kötü biri mi oldum? Nedense kötü biri olduğumu düşünmeye başladım bu soğukluğum yüzünden. Art niyetli mi düşünüyorum bilmiyorum ama insanların yanında her şeye dikkat etmem gerektiğini düşünüyorum sürekli söyleyeceklerimi hareketlerimi ayarlamaya çalışıyorum. Iyi olduğumda aptal yerine konulacağımı düşünüyorum. Benim iyi niyetimi neden alıp götürdüler ki?
Samimi olmamanız daha iyi.
Alçak gönüllüğü, nezaketi, samimiyeti, iyi niyeti sürekli suistimal ediyorlar.
Herkes, verdiğiniz tavizin sınırını bilmiyor.
Siz kötü olmak yerine, baştan samimiyet kurmuyorsunuz ve böylesi daha iyi.
 
Yaş 30 a yaklasti demekki farkindalik anca o yaslarda oturuyor çünkü buyuyorsun canim hepimiz o aptallik evre l erini atlatip paranoyaga yakin yetiskinler olduk
Daha 22 yaşındayım. 30'a kadar neler göreceğim kim bilir:)
 
En iyisini yapıyorsun. Mesafe her zaman iyidir, yara almamak icin :KK14:
 
Yo canim seninki tedbir. Bende herkesten uzak cok rahatim walla. 1 kardesten ote arkadasim var. Baskasa kimsen yok. Aileye bile mesafeliyim. Nedenmi? Hepsinden kazik yedim cunki. Islerine gelince arayip sorarlar, elestirmeye bayilirlar, hep kucuk gorulmek bilmem ne walla ben depresyona girecegime onlar girsin. 23 yasima kadar okadar cok sey gordum ve ogrendimki. Huzuru kocamla yasamakta buldum. Bize zarari dokunanlarin hepsine aramda mesafe koydum.
 
temkinli olmak ile on yargiyi birbirine karistirmadigniz,
mesafeli olmakla soguk olmak arasindaki farka ozen gosterdigniz,
kendini bilmeyi ukalaliga donusturmedigniz,
mutevazi olup tesekkur etmeyi bilmek yerine kendinizi ezip aslinda "hicbir sey" yapmadiginiz konusunda israrci olmadiginiz,
ve kotu dedigniz kisiler icin dahi birkereye mahsus sans verip icindeki iyilige firsat tanidigniz surece kendinize yonelttigniz elestirilerden ve tereddutlerinizden kurtulursunuz bence.

son dedigmi maalesef yapacak guc bulamiyorum kendimde, dolayisiyla birinci madddeye donup duruyorum.
yazdiklarinizi okurken aynen aynen diyesayikladim : ))

bu arada takmadignizi soylemissiniz, kaziklari tecrube kabul etmeyi ve degmeyecek insanlari umursamamayi basarmissiniz anladigim kadariyla ; )
zor olan gecniiiis bitmis bile. tek derdiniz mesafe olsun, bence en guzel seydir kendileri : ))
 
Herkesin karisina iyi ya da kotu insan cikar. Ikincisi ise kusursuz insan yoktur. Insanlar hep "insanlar"i suclar, ama onlarin iyi ozelliklerini pek gormez, bunun karsitini da kendisine yapar. Iyi huylarini one cikarir, diger insanlara karsi hatalarini gormez. Bu genel olarak soylemek istedigim birsey oncelikle.

Herkes kendi ozelliklerinden sorumludur. "Karsima iyileri cikmadi, ben de kotu oldum, beni onlar boyle yapti, vs" demek kendini kandirmak bana gore. Karakteriniz nasil bilemem ama, demek ki boyle bir insamissiniz, meyliniz varmis, baskasina fatura cikarmaya gerek yok. Guvenin insan iliskilerinde cok gerekli birsey oldugunu dusunuyorum. Insanlara guvenmeden, soguk, uzaktan yasayan insanlar zaten iyi insanlari da kazanamazlar. "Ben kimseye guvenmem, mesafeliyimdir, ama can dostlarim var" diyeni duydunuz mu? Insanlarla guzel iliskiler kuran insanlar guven sorunu yasamayan kisiler. Samimiyet, guven eksikliginiz varsa, insanlarla iliskilerinizde daha en bastan probleminiz vardir bana gore. Karakterinizin degistigini iddia ediyorsaniz, ve bundan baskasini sorumlu tutuyorsaniz, benim aklima ozguven sorunu da geldi. Ozguven eksikligi varsa, baskalari ne yone cekerse oyle degisebiliyor insan. Kendinden emin, karakteri saglam insanin karakterini disardan insanlar pek degistiremezler cunku, ne olursa olsun. Ben buna goz acilmasi diye bakamiyorum, bayagi eksiklik yasiyorsunuz. Bence kendinizi ve insan iliskilerinizi gelistirmeye bakin.
 
Insanlara güven diye bir şey kalmadı bende. Samimi olamıyorum önceden sarılıp öptüğüm, sinirlenip beni azarlamalarına izin verdiğim, özürler dilediğim, aptal yerine koyulduğumu anladığım arkadaşlarım sayesinde artık kimseyle samimi olamıyorum. Mutlaka mesafe koyuyorum. Hiçkimseye güvenemiyorum. Şimdi kötü biri mi oldum? Nedense kötü biri olduğumu düşünmeye başladım bu soğukluğum yüzünden. Art niyetli mi düşünüyorum bilmiyorum ama insanların yanında her şeye dikkat etmem gerektiğini düşünüyorum sürekli söyleyeceklerimi hareketlerimi ayarlamaya çalışıyorum. Iyi olduğumda aptal yerine konulacağımı düşünüyorum. Benim iyi niyetimi neden alıp götürdüler ki? Sizi böyle değiştiren arkadaşlarınız, değer verdiğiniz insanlar oldu mu?
25 yaşındayım hatırlıyorumda bundan 5 -6 yıl önce daha güler yüzlü daha iyimserdim şimdi öyle hissetmiyorum kendimi galiba hayat şartları sorumluluklar insanların karakterlerini de değiştiriyor. tabi arkadaşlarda inan bende hayatım boyunca arkadaşlarımdan darbe yedim
 
Mesafe her zaman iyidir bana göre. Her samimiyetin de bir sınırı olmalı. İnsanlar çok değişik, mesafelisin diye kimseye güvenmiyosun diye kötü biri olacak değilsin. Boşver, böylesi daha iyi. ;)
 
Insanlara güven diye bir şey kalmadı bende. Samimi olamıyorum önceden sarılıp öptüğüm, sinirlenip beni azarlamalarına izin verdiğim, özürler dilediğim, aptal yerine koyulduğumu anladığım arkadaşlarım sayesinde artık kimseyle samimi olamıyorum. Mutlaka mesafe koyuyorum. Hiçkimseye güvenemiyorum. Şimdi kötü biri mi oldum? Nedense kötü biri olduğumu düşünmeye başladım bu soğukluğum yüzünden. Art niyetli mi düşünüyorum bilmiyorum ama insanların yanında her şeye dikkat etmem gerektiğini düşünüyorum sürekli söyleyeceklerimi hareketlerimi ayarlamaya çalışıyorum. Iyi olduğumda aptal yerine konulacağımı düşünüyorum. Benim iyi niyetimi neden alıp götürdüler ki? Sizi böyle değiştiren arkadaşlarınız, değer verdiğiniz insanlar oldu mu?
bUNA KÖTÜ OLMAK DEĞİL,BÜYÜMEK DİYORUZ.iNSAN YAŞ ALDIKÇA HUYLARINDA DEĞİŞİMLER OLUR.hAYATINI KİMSEYE GÖRE YAŞAMA
 
Insanlara güven diye bir şey kalmadı bende. Samimi olamıyorum önceden sarılıp öptüğüm, sinirlenip beni azarlamalarına izin verdiğim, özürler dilediğim, aptal yerine koyulduğumu anladığım arkadaşlarım sayesinde artık kimseyle samimi olamıyorum. Mutlaka mesafe koyuyorum. Hiçkimseye güvenemiyorum. Şimdi kötü biri mi oldum? Nedense kötü biri olduğumu düşünmeye başladım bu soğukluğum yüzünden. Art niyetli mi düşünüyorum bilmiyorum ama insanların yanında her şeye dikkat etmem gerektiğini düşünüyorum sürekli söyleyeceklerimi hareketlerimi ayarlamaya çalışıyorum. Iyi olduğumda aptal yerine konulacağımı düşünüyorum. Benim iyi niyetimi neden alıp götürdüler ki? Sizi böyle değiştiren arkadaşlarınız, değer verdiğiniz insanlar oldu mu?

olmaz mııı benim nikahıma şahit diye çağırdığım (erkek olur kendisi) arkadaşım gelcem diyip haber vermeden gelmedi. Hadi affettim dedim. Düğünüme gelcem diyip haber vermeden gelmedi. Üstüne evleneli beri bi aramadı. Neymiş efendim yüzü yokmuş. Eşim ile de arası iyidir. Eşim annesini kaybetti geçen ay bi başsağlığına aramadı. Artı kendisinin yakın zamanda düğünü var tabiki konuşamadığımız için çağırmadı da. Yani nikah şahidi yapmayı düşündüğüm en tepeye koyduğum kişinin halina bir bakın. Artık arkadaşlıklar manasız benim gözümde gelip geçici olduğupnu biliyorum çok iyi olsa da.
 
Insanlara güven diye bir şey kalmadı bende. Samimi olamıyorum önceden sarılıp öptüğüm, sinirlenip beni azarlamalarına izin verdiğim, özürler dilediğim, aptal yerine koyulduğumu anladığım arkadaşlarım sayesinde artık kimseyle samimi olamıyorum. Mutlaka mesafe koyuyorum. Hiçkimseye güvenemiyorum. Şimdi kötü biri mi oldum? Nedense kötü biri olduğumu düşünmeye başladım bu soğukluğum yüzünden. Art niyetli mi düşünüyorum bilmiyorum ama insanların yanında her şeye dikkat etmem gerektiğini düşünüyorum sürekli söyleyeceklerimi hareketlerimi ayarlamaya çalışıyorum. Iyi olduğumda aptal yerine konulacağımı düşünüyorum. Benim iyi niyetimi neden alıp götürdüler ki? Sizi böyle değiştiren arkadaşlarınız, değer verdiğiniz insanlar oldu mu?
al buyur ben...ne kadar samimi de olsam artık aleyhime olan durumlarda hır çıkarmayı öğrendim..ne ara bu kadar saldırgan olduğumu sorguluyorum bende hep..
 
Beni boyle degistiren arkadaslarim oldu evet.
Ben boyle iyiyim, kotu biri oldugumu dusunmuyorum. Arkadas namina kimseye guvenmiyorum.
 
Back
X