- 2 Ocak 2018
- 308
- 88
- 103
- Konu Sahibi kahvesevenkiz
- #1
Yalniz ve evde kalinca cok düsünüyorum. Bazen de kafami toplamak ve rahatlamak icin disarida gezerim, mümkün oldugunda dogaya cikarim. Aslinda cok pozitif ve her soruna bir cözüm üreten bir insanim fakat böyle evdeyken kendimle bas basa kalip düsününce cok negatiflesiyorum. Bugün bu forumdaki sorulara baktim, hamile olupta aldatilan.. sidder gören, duygusal yönden aldatilan vs okuyunca daha cok negatiflestim. Konustugum biri var istanbuldan, ben ise yurt disindanim. Sevgiliyiz. Her sey güzel gidiyor ama ben sürekli negatiflesiyorum. Sevgilim cok sabit hic degiskenlik göstermiyor. Ben ama öyle degilim sürekli endiseleniyorum. Diyorum ala ala veb gercekten mutlu muyum smdi diyorum. Eskiden de konustugum 2 kisi beni cok sevdigini beni bekleyeceklerini söyleyen insanlar benden ayrilip bir kalemde silip baskasiyla evlenmislerdi. Onlari unuttum elbette iyi ki olmamis diyorum fakat seni seviyorum diyip böyle igrenclikler yapan erkeklerin hepsi ayni diye geciriyorum icimden. Su an ki sevgilimde aynisini yapar, yine aynisi olur diye korkuyorum acikcasi ama diger yandanda onu digerleriyle karsilastiriyorum onlardan daha üstün bir karakterde. Negatiflige odakli bir varlik olusumdan midir nedir sürekli mutlu olacagima inanmiyorum. Ya sevgi biter ya aldatilirsam diye smdiden endiseleniyorum. Psikologa mi gitsem? Sizce durumum cok mz vahim? 
ne bileyim kücükken ihmal edilen bir cocuktum. Ailemden kücükken Pek ilgi, destek ve sevgi görmedim. Kendimi hep yalniz mutlu hissediyordum. Gecen ailemle toplandik orda abim kalbimi kirdiginda bile evden ciktim disari yürüyüs yaptim agladim kendine geldim. Sürekli uzak duruyorum insanlardan.. yapayalniz kalmak istiyorum oysa insanlarla cok yakin olmak isterken.. sevgilimide bazen üzüyorum.. dün mesela kalbini kirdim konusmayalim dedi bugün ama cok uzun sürmedi. Baslarda böyle dayanamiyor diyorum ama ya 5 sene sonra? Ya bikarsak birbirimizden? Ya sevgi biterse ya aldatirsa? Benim hassas bünyem hic kaldiramaz herhalde düsüncesini bile kaldiramazken.. Cok kötü bir durum yasayan herkese güc diliyorum
ne bileyim kücükken ihmal edilen bir cocuktum. Ailemden kücükken Pek ilgi, destek ve sevgi görmedim. Kendimi hep yalniz mutlu hissediyordum. Gecen ailemle toplandik orda abim kalbimi kirdiginda bile evden ciktim disari yürüyüs yaptim agladim kendine geldim. Sürekli uzak duruyorum insanlardan.. yapayalniz kalmak istiyorum oysa insanlarla cok yakin olmak isterken.. sevgilimide bazen üzüyorum.. dün mesela kalbini kirdim konusmayalim dedi bugün ama cok uzun sürmedi. Baslarda böyle dayanamiyor diyorum ama ya 5 sene sonra? Ya bikarsak birbirimizden? Ya sevgi biterse ya aldatirsa? Benim hassas bünyem hic kaldiramaz herhalde düsüncesini bile kaldiramazken.. Cok kötü bir durum yasayan herkese güc diliyorum 
