kızlar şubat ayı gibi sözlümden ayrılmıştım,aradan 6 ay geçti ama bende yolunda gitmeyen bişeyler var,
6 ay içinde tanıdık ve arkadaş sayesinde 3 kişiyle tanıştırıldım..
aslına bakarsanız hiç biriyle görüşmek istemedim,sadece ısrarla tanışmamda hayır olduğunu düşündükleri için
birazda aracı olanı kırmamak için tmm dedim..
ilk tanıştırıldığımla sözlümden ayrıldıktan 3 ay sonra tanıştırıldım.
doğal olarak henüz olayların etkisinden kurtulamadığım için bu kişiyle 2. telefon konuşmasından sonra,
yüz yüze görüşmeye fırsat vermeden noktaladım.
diğeriyle bu olaydan 1 ay sonra tanıştırılmak istendim,
ısrarla hazır olmadığımı söylememe rağmen benden habersiz telefonumu vermişler,
çocuk aradığında bozulduğumu anladı,onunda haberi yokmuş habersiz numaramı verdiklerinden,
bunu bahane ederek görüşmek istemediğimi söyledim,
ve sonuncu kişi,
bu akraba aracılığıyla oldu,kızlar belki inanmıycaksınız ama hayır diye diretiyorum,
lütfen bana aracı olmayın hazır değilim diye üstüne basarak söylüyorum,
ama hep bi duygu sömürüsü,
bu böyle nereye kadar gidicekmiş,yaşımız gelmiş,(yaşım 25 )
biri vasıtasıyla olanlar hayırlı olurmuş felan neler neler..başınıza gelmiştir aracı kişiler ikna etmek için ellerinden geleni yaparlar..
iyi tmm dedim,çocukla 3 kere konuştum telde,
ama düzenli msj atıyor,içimden karışılık vermek gelmiyor,düzcede şuan,hemen gelim yüz yüze görüşelim diyor,
ama bende tık yok,istemiyorum,anladı oda halimi,sanırım başlamadan bunuda noktalıycam..
asıl mevzu şu;
kendime kızıyorum,belki görüşsen seviceksin diyorum,neden geçmişe saplanıp kaldığımı anlamıyorum,
belki kendim tanısam ve öyle başlasa olur diycem de,aracı oluncaa sanki hemen evlenip gitcekmişim korkusu oluyor,tanımadan etmeden..
tecrübelerinize ve yorumlarınıza ihtiyacım var ..
6 ay içinde tanıdık ve arkadaş sayesinde 3 kişiyle tanıştırıldım..
aslına bakarsanız hiç biriyle görüşmek istemedim,sadece ısrarla tanışmamda hayır olduğunu düşündükleri için
birazda aracı olanı kırmamak için tmm dedim..
ilk tanıştırıldığımla sözlümden ayrıldıktan 3 ay sonra tanıştırıldım.
doğal olarak henüz olayların etkisinden kurtulamadığım için bu kişiyle 2. telefon konuşmasından sonra,
yüz yüze görüşmeye fırsat vermeden noktaladım.
diğeriyle bu olaydan 1 ay sonra tanıştırılmak istendim,
ısrarla hazır olmadığımı söylememe rağmen benden habersiz telefonumu vermişler,
çocuk aradığında bozulduğumu anladı,onunda haberi yokmuş habersiz numaramı verdiklerinden,
bunu bahane ederek görüşmek istemediğimi söyledim,
ve sonuncu kişi,
bu akraba aracılığıyla oldu,kızlar belki inanmıycaksınız ama hayır diye diretiyorum,
lütfen bana aracı olmayın hazır değilim diye üstüne basarak söylüyorum,
ama hep bi duygu sömürüsü,
bu böyle nereye kadar gidicekmiş,yaşımız gelmiş,(yaşım 25 )
biri vasıtasıyla olanlar hayırlı olurmuş felan neler neler..başınıza gelmiştir aracı kişiler ikna etmek için ellerinden geleni yaparlar..
iyi tmm dedim,çocukla 3 kere konuştum telde,
ama düzenli msj atıyor,içimden karışılık vermek gelmiyor,düzcede şuan,hemen gelim yüz yüze görüşelim diyor,
ama bende tık yok,istemiyorum,anladı oda halimi,sanırım başlamadan bunuda noktalıycam..
asıl mevzu şu;
kendime kızıyorum,belki görüşsen seviceksin diyorum,neden geçmişe saplanıp kaldığımı anlamıyorum,
belki kendim tanısam ve öyle başlasa olur diycem de,aracı oluncaa sanki hemen evlenip gitcekmişim korkusu oluyor,tanımadan etmeden..
tecrübelerinize ve yorumlarınıza ihtiyacım var ..
