Gercekten çevrem artik o kadar çok bu tür insan tipi varki tiksinmeye başladim kendilerinden. Seni gerçekten sevmediğini bakışlarindan,konuşmasindan, hal ve hareketlerinden ve arkandan atip tutmasindan gayet iyi bilirsin. Ama gel görki bu insan tipi karsina gelince sanki hicbirsey olmamis gibi davranan ve sevgi gösterisinde bulunan birine dönüsüyor. Birdaha karsilasmak dahi istemem böyleleriyle. Ama malesef esimin ailesindede böyle biri oldugu icin mecburen resmi olsada görüsüyorum. Yani görüsmeden kasıt gördügüm yerde selam verme, hal hatir sorma, birsey sorarsa cevap vermek gibi. Yüzünü dahi görmek istemiyorum bu kadinin cünkü sürekli kendini benle kiyasliyor gerek giyimde,gerekse cocuk yetistirmede ve hep kendini ön plana atmayla ugrasan biri. Bazen umursamaz davransamda sinir olmuyorum diyemem. Neden bu iki yüzlülük? Sevmiyorsan dolayli yollardan yaptigin gibi, yüzüme karida belli et yani ne var bunda. Ve inanirmisiniz bu şahısla aramda kavga gibi hicbisey gecmedi tek sorun KISKANC ve FESAT olmasi. Eltisiylede iyim bu arada kendisi ise pek hazetmez. Böyle insanlarla nasil basa cikilir ya? Kadinin arkadasi yok ama ne zaman biz arkadaslarla bir resim yüklesek, aaaaa bak benimde arkadasim var diye gözümüze sokarcasina hemen paylasir. Veya bir söz paylasirim hosuma gider aninda karsilik ondan gelir. Halbuki onla alakasi yoktur. Demekki yarasi varki gocunuyor sinir sey.. ay ailede olmasa aninda hayatimdan cikarirdim ama ailenden olmasi isleri bozuyor. Sizce böyle insanlara ne yapmali? Mesafeyi fazlasiyla koydum araya ama yinede herseyi üzerine almasi vs gicik olmuyorum degil..