Guleryuzlu pozitif bir insanım. Gülmeyi çok seviyorum ozellikle. Elimden geldiği kadar iyi bir insan olmaya çalışıyorum. Ama sevilmiyorum. Hem akrabalar hem arkadaşlar hem de aşk konusunda sanssizim.
Ben guleryuzlu olduğum icin bi akraba anneme deli deli gülüyor demiş. Bu yüzden o kızın düğününe bile gitmedik. Halbuki yeri geldiği zaman ciddi olmasını da biliyorum. Aşk konusunda hiç şansım yok zaten. Asık suratli yapmacık kızlar benden daha çok seviliyor. Ben guleryuzlu sıcakkanlı olduğum halde sevilmiyorum. Eski sevdiğim benim için saf ve çocukça demiş. Sırf guleryuzlu olduğum için. Erkekler zaten güzel olsun da ne olursa olsun kafasindalar.
Arkadaş konusunda da hep kötü sınıflara düştüm. Lisede vs hep dislandim. Üniye geçtim insanlardan mümkün olduğu kadar uzak duruyorum. Çünkü herkes yapmacık geliyor bana.
Guleryuzlu olmak kötü bir şey mi? Her şeye gülen biri değilim yeri geldiğinde ciddi de olurum. Ama insanlar hep iyi niyetim suistimal ediyor. Kendimi de eleştiriyorum yeri geldiğinde ama olmuyor. Yıllardır böyle. İnsanlar mi kötü ben mi kötüyüm anlamadım