oturdugum semtte daha dogrusu gıttıgım hemen hemen her yerde en genc evlı ben oluyorum sıkıntım komsularımın aılemın benı ınsan yerıne koymaması.komsularım sureklı kendı aralarında oturup yıyıp ıcıyolar ama benım haberım yok.bı yere gıdıyolar bana soylemıyolar.elımden gelenın en ıysını yapıyorum ama kımseye yaranamıyorum.esım benden baska herkesle ballı yaglı bana gelınce ıkı kelıme konusmaktan usenıyo.sorun nerde bulamıyorum.cok uzuluyorum bu duruma.cokmu:çok üzgünüm: abartıyorum kafaya takmamamalıyım sızce:?