- Konu Sahibi starimlsls
-
- #1
1.5 sene beni tanıması için yeterli bir süre gibi. Arkadaştık, bazen sabahlara kadar oturup muhabbet ettiğimiz olurdu.her şeyini biliyorduk artık birbirimizin sevgili olmaya böyle bir ortamdan sonra başladık ben değişmedim aynı benim .2-3 kisi gelip kalp kirikligi verdi diye hayata küsmeleri, herkes ayni isyanlarini ben anlamiyorum ve anlamayacağim. Bende cok sey yaşadim, bende aşık oldum, bende aldatildim, benimde kalp kirikliklarim oldu, benimde 3 yil süren dolu dizgin iliskim oldu ve bitti ama ne isyanlara girdim ne 2 sene birinin acisını çektim. Cok abartiyorsunuz. 2 ay 3 ay 6 ay neysede 2 sene acı çekmek normal değil.
Peşinden kostuğu dönemler seni tanimiyordu bile dogru durust ve doğal olarak onun için ilgi cekiciydin, meraktin ilk başta. Lakin ilerleyen zamanlarda o merak geçer, dış gorunuş 2. Plani alir. Karakterlerle devam eder. Uygun degilmişsiniz demekki... Ne var bunda?
1.5 sene beni tanıması için yeterli bir süre gibi. Arkadaştık, bazen sabahlara kadar oturup muhabbet ettiğimiz olurdu.her şeyini biliyorduk artık birbirimizin sevgili olmaya böyle bir ortamdan sonra başladık ben değişmedim aynı benim .
Süper özet.Boşver unutursun napçan Allah’ın kazmasını bence yas tutmayı bırak başka talipleri değerlendir
Herkes geçiyor o yollardan, sonrasında birini bulup evleniyor bulamayan bulunca evleniyor sonrası gayet sıkıcı heyecansız bir hayat
Üniversite okurken 4 yıl konuştuğum birisi oldu. İlişki bittiğinde yıkımdan çıkmış gibiydim. Resmen bir daha kimseyle konuşmam diyordum. Sonra biriyle tanıştım ve aslında ondan önce konuştuğum kişilerde yaşadığım şeyleri onun kıymetini bilebilmem için yaşadığımı hissettirdi. Şimdi evliyiz 4 ay oldu ve çok şükür her şey çok güzel.izninizle derdimi paylaşmak istiyorum. ilk sevgilim beni istemediği halde yanında tutup başka birini bulunca beni silmişti. hayatından her şeyden.şimdi böyle kolay yazıyorum ama acısı 2 sene sürdü, 2 sene gizli gizli ağladım bir daha ciddi kimse olmayacak diye yemin ettim.sonra 1 tane öylesine biri oldu hayatımda eğlendik takıldık ayrıldık.
1.5 sene önce kadar biri çıktı karşıma. benle ilgilenmeye başladı,hoşlanmadığım için yüz vermedim. bir dönem okulu dondurmam gerekiyordu sağlık sorunlarından,bir dönem uzak kaldık.döndük hiç uzak kalmamış gibi benle ilgilenmeye devam etti. hep yanımda oldu. sonra bir gün çıkma teklifi etti hayır dedim. tamam saygı duyuyorum istemiyorsan dedi ama aynı ilgi devam etti. 1.5 seneden fazla dolandı peşimde. ilgi,sevgi hissediyordum resmen. ve birgün dayanamadım korka korka çıkmaya başladık.
7-8 aydır çıkıyorduk. ilk 1 ay mükemmel,kavga ettik bir gün kapımın önünde gelmemi beklemiş. sonra ise her şey berbat gitmeye başladı. tartışmalar tartışmalar ilgisiz alakasız, hasta oluyorum umrunda değil, görüşelim diyorum hep arkadaşlarıyla sadece boş olunca görüşüyoruz, mesaj atıyorum canı isteyince cevaplama. sürekli kavga ediyoruz. ama hep barışan ben oluyorum onun umrunda bile değil çünkü ona göre konuşmayan taraf gelip ilgilenmeli hatta konuşmama hakkım yok.bir şey olursa o anda her şeyi söyleyeceğim orda bitecek. ben de tam tersiyim o an söylemem biraz bekler sakinleşirim sonra konuşurum.bu yüzden bile defalarca tartıştık.
kendimi ergen gibi hissettiriyordu,hayatta birini sıkacak zorla bi şey yaptıracak insan değilim ama şehir dışına çıktığı gün saatlerce cevap vermediği için aradığım gün bile kavga ettik,beni sıkıyorsun diye. oysa yapması gereken tek şey şurdayım işim var demek çünkü başına bi şey mi geldi diye korkmuştum o kadar saat cevap alamayınca. düşündüğü tek şey kendi rahatlığı olduğu halde alttan aldım.
derken bi gün geldi ayrılmak istiyorum,eskisi gibi değilim dedi. yine arkadaşlar yine..
bekledim döner diye 3 ay oldu dönmeyecek artık biliyorum.soğukluğu yüzünden okunuyor. konuşmak bile istemiyor benle.
unutcam biliyorum ama artık erkeklere olmayan güvenimi de aldı götürdü.hep böyle mi olacak.bir insan bu kadar çabuk vazgeçmek için bir sene birinin peşinden koşar mı?bu kadar kolay mı erkekler için? madem bu kadar kolay neden uğraşıyorlar bu kadar birinin hayatına girmek için? istediğim tek ama tek şey sevgili olduğumuzu hissetmekti yani bana değer verdiğini bilmek onun dışında hiçbir şey beklemedim ben o bile çok geldi
Yok zaten ben melek değilim tabi, benim de hatalarım var. Kendimi bazen çok suçluyorum. Ama nolursa olsun bazen beni çok üzdüğü halde ben ayrılalım demedim. Ben sorunlarımızı çözebileceğimize inanıyordum, böyle çok büyük şeyler de değillerdi, benim sevgim böyle şeylerden daha çoktu. Zaten kızdığım nokta da o. O kolayı seçti, olmuyor dedi bitti bende dedi ayrıldı.Tek taraflı bakmamak lazım,illa ki bir yerlerde hata yapmışsınızdır. Durup düşünüp -sonraki ilişkinizde üzülmemek adına - bu hareketlerin ne olduğunu bulmalısınız.
Erkek milleti genel olarak öküzdür ama bazen bizler de hata yapabiliyoruz.
Ha bunu da neden söylüyorum,siz üzülüyorum dediğiniz için. Yoksa koyverin gitsin zaten.
izninizle derdimi paylaşmak istiyorum. ilk sevgilim beni istemediği halde yanında tutup başka birini bulunca beni silmişti. hayatından her şeyden.şimdi böyle kolay yazıyorum ama acısı 2 sene sürdü, 2 sene gizli gizli ağladım bir daha ciddi kimse olmayacak diye yemin ettim.sonra 1 tane öylesine biri oldu hayatımda eğlendik takıldık ayrıldık.
1.5 sene önce kadar biri çıktı karşıma. benle ilgilenmeye başladı,hoşlanmadığım için yüz vermedim. bir dönem okulu dondurmam gerekiyordu sağlık sorunlarından,bir dönem uzak kaldık.döndük hiç uzak kalmamış gibi benle ilgilenmeye devam etti. hep yanımda oldu. sonra bir gün çıkma teklifi etti hayır dedim. tamam saygı duyuyorum istemiyorsan dedi ama aynı ilgi devam etti. 1.5 seneden fazla dolandı peşimde. ilgi,sevgi hissediyordum resmen. ve birgün dayanamadım korka korka çıkmaya başladık.
7-8 aydır çıkıyorduk. ilk 1 ay mükemmel,kavga ettik bir gün kapımın önünde gelmemi beklemiş. sonra ise her şey berbat gitmeye başladı. tartışmalar tartışmalar ilgisiz alakasız, hasta oluyorum umrunda değil, görüşelim diyorum hep arkadaşlarıyla sadece boş olunca görüşüyoruz, mesaj atıyorum canı isteyince cevaplama. sürekli kavga ediyoruz. ama hep barışan ben oluyorum onun umrunda bile değil çünkü ona göre konuşmayan taraf gelip ilgilenmeli hatta konuşmama hakkım yok.bir şey olursa o anda her şeyi söyleyeceğim orda bitecek. ben de tam tersiyim o an söylemem biraz bekler sakinleşirim sonra konuşurum.bu yüzden bile defalarca tartıştık.
kendimi ergen gibi hissettiriyordu,hayatta birini sıkacak zorla bi şey yaptıracak insan değilim ama şehir dışına çıktığı gün saatlerce cevap vermediği için aradığım gün bile kavga ettik,beni sıkıyorsun diye. oysa yapması gereken tek şey şurdayım işim var demek çünkü başına bi şey mi geldi diye korkmuştum o kadar saat cevap alamayınca. düşündüğü tek şey kendi rahatlığı olduğu halde alttan aldım.
derken bi gün geldi ayrılmak istiyorum,eskisi gibi değilim dedi. yine arkadaşlar yine..
bekledim döner diye 3 ay oldu dönmeyecek artık biliyorum.soğukluğu yüzünden okunuyor. konuşmak bile istemiyor benle.
unutcam biliyorum ama artık erkeklere olmayan güvenimi de aldı götürdü.hep böyle mi olacak.bir insan bu kadar çabuk vazgeçmek için bir sene birinin peşinden koşar mı?bu kadar kolay mı erkekler için? madem bu kadar kolay neden uğraşıyorlar bu kadar birinin hayatına girmek için? istediğim tek ama tek şey sevgili olduğumuzu hissetmekti yani bana değer verdiğini bilmek onun dışında hiçbir şey beklemedim ben o bile çok geldi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?