Ya canım kendisine kız istendiğini sanmıyorum çünkü abisi evde fırtınalar kopartıyormuş. Bana herşeyi anlatırdı. Çok buluşmak istedik ama askerden gelmesi işsizlik çekmesi araya başka sebeplerin girmesi derken 1 defa buluşabildik. Onun en büyük hayaliydi orada, onun yanında okumam. Ev bile bakmaya başlamıştı bana. Hangi yer senin rahatın için daha iyi olur diye.. Çok çok hayalleri vardı, hayallerimiz vardı. Sevgisinden şüphe etmediğim için zaten bu noktada bu hayalleri konuşabiliyorduk. Ama şöyle bir sorunu varki çok dengesiz. Yani bazen açıkcası onun şizofren olduğunu dahi düşünüyorum. Yani çift kişilik barındırıyor içinde resmen yaa. Aynı anda bir yanı başka söylerken, diğer yanıda başka söylüyor. Çözebilmiş, anlayabilmiş değilim bu durumu. Bundan önce seferlerde de aynı durum söz konusu oldu. Aramız iyiyken bi sebepten kavga çıkartıyor, küsüyor darılıyor anlamıyordum. Ayrıldık geçen sefer daha 1 ay olmadan pişman olmuştu ama ben 2 ay çıkmadım karşısına. Bu sefer kesin bitti benim için. Çekemiyorum çünkü dengesizliklerini. Dün ona biraz bağırdım. Telefondayken o da haklı olarak. Suçsuz yere beni suçlamasından. Vay efendim sen bana nasıl bağrırsında ben bunu çekememde. Ben ne yapıyım o zaman senin her dengesizliğini çekiyorum ya diye iyice sinirlendim. Bir kişi için insanın kendisini değiştirmesi gerçekten kolay bir durum değil ama başarmışken bunu, tekrar bu noktada kendimi, kendimizi bulmak çok canımı acıttı mafoldumben Gece buraya bu konuyu açıp gidip yattıktan sonra mesaj attı. Hiç birşey olmamış gibi bana aşkım diyebiliyor düşünebiliyor musunuz? Ben tabiki ters davrandım. Yok efendim küs yatılmazmış, şöleymiş böleymiş.. ıyi kötü dün gece yattık. Sabah işe gidicekti. ılk iş günü olduğu için ondan çok ben heyecanlıydım. Güzelce mesaj atıp uğurlamak isterken araya bu sorunlar girdiği için çok ters konuştum. Haklı olarak. O da kendince alttan aldı. Düşünelim biraz demeye başladı. Bende kararımın kesin olduğunu söyleyip bu ilişkiyi bitirdim. mafoldumben