neden tahammülümüz kalmadı sizce???

HeartLess

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
20 Ekim 2007
12.733
40
208
53
Diğer
hiçkimsenin kimseye tahammülü kalmamış artık,
ikili ilişklerde iki sevgilinin birbirine,
anne,babanın çocuğuna,
eşlerin birbirine,
kısacası insanarın hiiç tahammülü kalmamış,
hemen parlıyor,ağzımıza geleni sayıyoruz,
hiçbir esneklik payı yok,alttan alma,
anlamaya çalışma yok...
nereye gidiyoruz böyle????
bu davranışlar insanları yıpratmıyor mu??
ben ne yapıyorum dedirtmiyor mu??
buyrun genel anlamda alabiliriz konuyu??
 
Son düzenleme:
Gereksiz yere çok fazla harcadım kendi adıma be Songülcüm..
O kadar zorladım ki sabrımın sınırlarımı..
Patladım sonunda..
Bak kalmadı işte elimde..
Ve artık hiç kimsenin ufacık hatasına katlanamaz hale geldim..:delphin:
 
nede güzel bir konu,teşekkürler...
Sanırım yaşam şartları,olanaksızlık ve stres,anlayışlı olmamızı engelliyor...
bir ana evladına,karı koca veya iki sevgili bir anda kırıyorlar birbirlerini,bazıları tüm ilişkiyi sonlandırıyor bir anlık öfkeyle...
herşey daha iyi olsaydı insanlarda,bu yaşam savaşı en yüksek seviyeye ulaşmasaydı,işsizlik,terör ve bu öfke olmasaydı bu kadar tahammülsüz yaşamadık...
herkesin psikolojisi kötü,parası olanda,olmayanda...geleceğimiz kaygılı dilerim herşey düzelir,umut payımız az olsada...
:
 
ama hatalar insanlar için değil midir??
hoşgörü,anlayış insanlar için değil midir...??
neden karşımızdakinin söyledikleri bize küfür gibi geliyor da,
onu anlamaya çalışmaya çalışmıyoruz...
zaten genel anlamda sıkıntılar yaşıyoruz hepimiz,
hiç olmazsa sevdiklerimizle veya arkadaşlarımızla yaşamayalım
bu sıkıntıyı...birazcık anlayış,bizden çok şey mi götürür acaba??
 
yaşam şartları,hayat kaygısı,gelecek korkusu ve stress......dahada çogaltılabilir örneklerr...
ama eskilerde kalmışş bence sabırr ve elindekiyle yetinmek bence
bugün boşanmalar çogaldı, çocukların anne babaya sevgisi saygısı kalmadıı ....
vefasızlık arttııı......herkes bir telaş içinde ....
.hiç dönüp kendimize bakmıyoruzz neyiz kimiz nerde ne yaptık hatamız neydiden ziyade hep başkalarını suçlamak artık alışkanlıkmı oldu neee?????

galiba bugünün şartlarıı insanlarıı bu hala getiriyorrr....
 
ama hatalar insanlar için değil midir??
hoşgörü,anlayış insanlar için değil midir...??
neden karşımızdakinin söyledikleri bize küfür gibi geliyor da,
onu anlamaya çalışmaya çalışmıyoruz...
zaten genel anlamda sıkıntılar yaşıyoruz hepimiz,
hiç olmazsa sevdiklerimizle veya arkadaşlarımızla yaşamayalım
bu sıkıntıyı...birazcık anlayış,bizden çok şey mi götürür acaba??

belki bu kadar sıkıntı içersinde ufak bir güler yüz çözer herşeyi...
bazen bu bile fazla geliyor insanlara....
içe kapanmalar,yalancı tebessümler aldı yerini sıcacık kuçaklaşmanın...
korkarmı olduk ne?
hayata anlam katan herşeyi bir çırpıda ezip geçebilecek haldeyiz...
elbette düzelir herşey,sadece bir kişi başlasın yeter...
halimiz mi yok? belkide...
birazcık anlayış çok şeyi götürür evet,mesela kırgınlıkları,küslükleri götürür...
yürekten bir sevgi anlayışı çözer herşeyi,buna herkesin çok ihtiyacı var...
 
niye mi kalmadı?

her tahamül edişiminde karşımdaki kişilerden yeni tahamülsüzlükler aldım. her defasında sanki daha fazla geldiler üzerime ve artık tahamül edemez hale geldim.

affetmek büyüklükmüş lafını biz tarihin tozlu raflarına kaldırdım. affetmek anladım ki bir sonraki suclara karşı tarafın daha yüzsüzce gelmesini sağladı.

tahamül etmek mi? O da ne????!
 
Evet yaşam koşulları, sorunlar, problemler insanları yıpratıyor...Elimizde olmadan olaylara yada kişilere karşı tutumumuz değişiyor. Fakat bunu dizginlemekte yine biz kişilerin elinde. Herşeye tepki vermek, sabırsızlık, aşırı sinir, öfke bunların sonucu kaybetmektir...
Songül abla bugün bir anne baba evde birbirine karşı tahammülsüz olursa, sorunları agresif bir tutumla değerlendirirse bu evde yaşayan çocuk nasıl bir hal alacak? Yada sorunları çözüm yöntemi ne olacak?
Aslında biz hoşgörüyü, anlayışı, saygıyı sadece kendimiz için değil bizden sonra gelen nesillere örnek olmak içinde başarabilmeliyiz...
Bir söz söylemeden iki kere düşünmeliyiz. Evet bazı durumlarda bu mümkün olmayabiliyor ama kontrolü elden bırakmamak lazım...
 
Eski evliliklere,ilişkilere bakalım.

Zor şartlarda hatta iki odalı evlerde kuru ekmeği paylaşmışlar büyüklerimiz.

Dertleri sıkıntıları olmamış mı ? olmuştur tabiki. ama FEDAKARLIK varmış bizim unuttuğumuz bir duygu

değil mi ?

Şimdi herkesin herşeyi var çoğu bayanın ekonomik özgürlüğüde var,iki kavgada ipler kopuyor.

Özetle herşeye doyduk şimdi birbirimizi yiyoruz :)
 
Malesef..
Herkesde bir kabadayılık,efelik..
Sanki karşısındaki kuzu..Korkup kaçacak..
Cürmün kadar yer yakarsın oysaki değil mi?:hulya:
 
bir insana deger verip onu basinin ustune cikartirsan karsiligindada nankorlugu gordugun an lanet olsun boyle hayata diyorum kimse icin degmez ama tabiki herkesede sans verilmeli..
 
aahhh songül ablam olmazmı bende bazen hiç kimseye tahammül edemiyorum eşime anneme kardeşimee....... ama bunların hepsi iş stresnden kaynaklanıyor. inan çözümünü bilmiyorum bilen varsa söylesin kafamçokkarıştı
 
Back
X