nedendir bilinmez ama. ..

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Puxhu

Doğarken ağladı insan bu son olsun bu son🎶
Pro Üye
Anneler Kulübü
27 Şubat 2012
17.032
28.852
798
Iyi geceler diliyorum herkese

Aslında niye açıyorum bu konuyu bilmiyorum.

Son zamanlarda kendimi bi boşluk da gibi hissediyorum. Bu hayatta bulunmamin nedeni ne acaba diye sorguluyorum.

Ufacık şeyleri kafasına takan bi insan haline geldim. Üstelik herkese karşı şüphe duyma ihtiyacim tavan yapmış halde. Eşim arkadaşım annem babam sanki herkes bana ihanet ediyor yalan soyluyormus gibi geliyor.

Eskisi kadar iyi değilim ben galiba aslında hiç iyi değilim. Sinirli bir yapım var doğru ama çok rahat kalp kiriyorum mesela ve asla pişmanlık duymuyorum. Gaddarin önde gideni oldum.

Ya ruh halimi bile size anlatamıyorum sanırım kafam çok dolu neyi nereye koyacagimi bilmiyorum. Kısaca bu bdv de açılan konuların % 70 ini sanki ben son 3 haftadır yaşıyorum.

Eşim bana bi kere de biseyden mutlu ol ya dedi bana bugün. Kafanı dağıtmaya çalışıyorum, seni güldürecek şeyler bulmaya çalışıyorum ama hep suratin asık sürekli soyleniyorsun bana dedi :( ne istiyorsun ne yapmak istiyorsun seni anlayamıyorum kendini kapatiyorsun iletişim kuramiyorum sana yaklaşmaya korkuyorum artık dedi. Iyi de napıyım yani napıyım olmuyo ki mutlu olacak hicbirsey bulamıyorum :(

Uyku duzenim ev hayatım hepsi değişti arkadaş ortamım komşuluk iliskilerim tepetaklak oldu sanki. Biri gelip darmaduman etti gitti galiba.

Kusura bakmayın ne yazdığımı bile unuttum o kadar manyadim işte.
 
Ayni seyleri ben iki yildir yasiyorum. Size önerim bir psikologa ve ya psikatriste gidin mutlaka. Depresyon belirtilerine benziyor. Sakin hafife almayin. Ben hep düzelir düzelir dedim ve suanda haplarla ayaktayim. Umarim sizde zamanla eski nesenizi kazanirsiniz.
 
Ayni seyleri ben iki yildir yasiyorum. Size önerim bir psikologa ve ya psikatriste gidin mutlaka. Depresyon belirtilerine benziyor. Sakin hafife almayin. Ben hep düzelir düzelir dedim ve suanda haplarla ayaktayim. Umarim sizde zamanla eski nesenizi kazanirsiniz.

Psikologu bile delirtecek kafa var ben de sanırım.
 
Güneş görmek insanı mutlu ediyor ikindi vakitleri ya da sabahları dışarı çıkıp yarım saat yürü parka fln git böyle ağacı bol yeşilliği bol yerlerde yüru güneş ve yeşillik iyi gelir için açılır
 
Her zamanda ayni modda yasayamayiz insaniz degisir elbet..hayat bazen bizi buyutur ve sıkıntılı bir gecis sureci yasariz.boyle bir donem yasiyor olabiliriz..insanoglu mukemmel bir programla yaratilmistir ters giden birsey oldugunda kendi dogasina uygun tepkiler verir.sebebini iyice dusunursen cozumu bulman kolaylasir
 
Geçen eşimede dedim istediğin hayatı yaşayamıyorsan belli bir yaştan sonra elindekilerle mutlu olmayı bileceksin sanki hayat çok uzunmuş gibi herşeyi neden dert ediyorsun kendime :KK12:yaşamak güzel nefes almak güzel mutlu olmak için fazla şeye gerek yok :spor:
 
Psikologu bile delirtecek kafa var ben de sanırım.
kan ve vitamin değerlerine baktır. sağlıklı beslenmeye çalış. haber izleme dinleme, bdv konularını okuma. yani canını sıkacak her şeyden uzak ol.
bol bol yürü eğlenceli müzik eşliğinde yap her şeyi, içinden gelmese de yap.
sen kendi kendinin dr u psikoloğu ol. yine de ihtiyaç duyuyorsan yardım al.
 
Konu sahibi öncelikle glikoz ve tiroid değerlerinize baktırın.
Herşey normalse kendinize bir "psikolog" edinin.
Bazen sıkıntıları 3.bir yabancı sizi hiç tanımayan birine anlatıp tarafsız bir gözle eleştirmek insanı kendine getirir.
Niye böyleyim ?diye düşünerek vakit kaybetmeyin lütfen...
 
Aynı şeyleri bende yaşıyorum bir kaç zamandır. Sizi çok iyi anlıyorum...
Ama yine de mücadele vermeye çalışıyorum.

Spor yapıyorum, yeni yerler keşfetmeye çalışıyorum. İşime odaklanıyorum vs ...
Ama dediğiniz gibi bende her başımı yastığa koyduğumda içimde sonsuz bir acı hissediyorum.
Bu acı nedir çözemedim yıllardır... sanki sevdiğim herkesi kaybetmişim gibi derin bir acı..
 
Her şeyi dert edip de hayatı zehir etmemek lazım. Bugün 17 ağustos mesela, 1999'da sizin bizim gibi bir sürü insan kafasında kim bilir ne dertlerle yatağına yattı. 45 saniyede 50.000 hayat yok oldu. Neleri dert ettiğimiz önemli bence. O gün aşk acısını dert eden bir insan depremden sonra enkaz altından çıkarılan ailesinin görüntüsünü aklından çıkaramaz oldu. Hayatta bunun gibi çok daha ciddi şeyler varken ve hepimize bu kadar yakınken ufak şeylerle ömrümüzü tüketmeyelim bence.
 
Bende de oluyor böyle gel gitler ama kendimden başka yardım edecek insan olmadığını biliyorum kendimle öyle bir tartışıyorum kı düzeliyorum.En önemlisi herşeye söylenme eşin sana destek maden köstek olmasını sağlama kendi dilinle ne kadar sabredecek sanıyorsun en fazla 3 hafta daha sonra ne halin varsa gör olacak .Kalk şirketle kendini sabah 7de yürüyüşe çık onuda yapamıyorsan balkona çık temiz hava al yuvan bozulmadan kendine gel .
 
Kendinden en çok nefret ettiğin özellikten dolayı içine atıp atıp sonunda kendine olan saygını mı yitirdin acaba. Çünkü zaman zaman o bende de oluyor ve ben şöyle birşey keşfettim kendimde.

Ben örneğin çok erteleyici biriyim. Bu huyum beni hep zora sokuyor. birşey bitirmem lazımsa o elimde sallanır durur. O iş bir türlü bitmez hatta eşim sorar bitirdin mi şu incelemeyi fln der ben bitirmemişimdir ama bitirdim derim rezil olmamak için. Dikkatimi çok zor toplayabiliyorum çünkü. Ve bu eksik kalanlar bitirmediğim işler içten içe beni boğmaya başlamıştı. yataktan kalkmak istemiyordum, sanki boşlukta yüzüyor gibiydim. MEsela geçen gün elimde bitirilmesi gereken bir iş vardı word dosyasında bir sunum hazırlamam gerekiyordu internet kesildiği için oyalanmadım başka sitelerde ve o işi hallettim. İnanılmaz bir rahatlama hissettim üzerimde. sanki başka şeyler yapmayı hakettiğimi düşünmeye başladım, örneğin bir film izlemek daha tatlı geldi sorumluluğumu yerine getirdikten sonra.DAha Anlamlı gelmeye başladı gözüme herşey. Elimden geldiğinde erteleme huyumun üzerine gideceğim bundan sonra.


Belki de kendinin en olumsuz özelliği senin saygını yitirmene sebep olmuştur, kendine güvenini azaltmıştır. Bir kendi üzerine düşün bakalım canım.
 
Iyi geceler diliyorum herkese

Aslında niye açıyorum bu konuyu bilmiyorum.

Son zamanlarda kendimi bi boşluk da gibi hissediyorum. Bu hayatta bulunmamin nedeni ne acaba diye sorguluyorum.

Ufacık şeyleri kafasına takan bi insan haline geldim. Üstelik herkese karşı şüphe duyma ihtiyacim tavan yapmış halde. Eşim arkadaşım annem babam sanki herkes bana ihanet ediyor yalan soyluyormus gibi geliyor.

Eskisi kadar iyi değilim ben galiba aslında hiç iyi değilim. Sinirli bir yapım var doğru ama çok rahat kalp kiriyorum mesela ve asla pişmanlık duymuyorum. Gaddarin önde gideni oldum.

Ya ruh halimi bile size anlatamıyorum sanırım kafam çok dolu neyi nereye koyacagimi bilmiyorum. Kısaca bu bdv de açılan konuların % 70 ini sanki ben son 3 haftadır yaşıyorum.

Eşim bana bi kere de biseyden mutlu ol ya dedi bana bugün. Kafanı dağıtmaya çalışıyorum, seni güldürecek şeyler bulmaya çalışıyorum ama hep suratin asık sürekli soyleniyorsun bana dedi :KK43: ne istiyorsun ne yapmak istiyorsun seni anlayamıyorum kendini kapatiyorsun iletişim kuramiyorum sana yaklaşmaya korkuyorum artık dedi. Iyi de napıyım yani napıyım olmuyo ki mutlu olacak hicbirsey bulamıyorum :KK43:

Uyku duzenim ev hayatım hepsi değişti arkadaş ortamım komşuluk iliskilerim tepetaklak oldu sanki. Biri gelip darmaduman etti gitti galiba.

Kusura bakmayın ne yazdığımı bile unuttum o kadar manyadim işte.
sizi az çok anlıyorum.
kendınıze bıraz zaman ayırmanız gerekıyor .sosyalleşin mümkünse.
eşinizle sevdıklerınızle arkadaslarınızla alısverıse gezıye veya yemege vs gıdın konusun ıcınızı dokun dusunmemeye calısın hıcbırseyı.
dusundukce zorlastırırsınız kendınız ıcın herseyı.
ben de yakın zamanda cok yakın gorduklerım tarafından ıhanete ugradım ve bu yuzden herkese supheyle yaklasır oldum.korkularım oluştu.
acaba bu da canımı yakar mı yuz versem mı vermesem mı dıye..
ama ıste yavas yavas kendıme vakıt ayırıp sosyallesmeye baslayınca aklıma gelmedıgı ıcın kendımı bunaltmıyorum ve o bosluktan yavas yavas cıkıyorum cok şükür.
 
Iyi geceler diliyorum herkese

Aslında niye açıyorum bu konuyu bilmiyorum.

Son zamanlarda kendimi bi boşluk da gibi hissediyorum. Bu hayatta bulunmamin nedeni ne acaba diye sorguluyorum.

Ufacık şeyleri kafasına takan bi insan haline geldim. Üstelik herkese karşı şüphe duyma ihtiyacim tavan yapmış halde. Eşim arkadaşım annem babam sanki herkes bana ihanet ediyor yalan soyluyormus gibi geliyor.

Eskisi kadar iyi değilim ben galiba aslında hiç iyi değilim. Sinirli bir yapım var doğru ama çok rahat kalp kiriyorum mesela ve asla pişmanlık duymuyorum. Gaddarin önde gideni oldum.

Ya ruh halimi bile size anlatamıyorum sanırım kafam çok dolu neyi nereye koyacagimi bilmiyorum. Kısaca bu bdv de açılan konuların % 70 ini sanki ben son 3 haftadır yaşıyorum.

Eşim bana bi kere de biseyden mutlu ol ya dedi bana bugün. Kafanı dağıtmaya çalışıyorum, seni güldürecek şeyler bulmaya çalışıyorum ama hep suratin asık sürekli soyleniyorsun bana dedi :KK43: ne istiyorsun ne yapmak istiyorsun seni anlayamıyorum kendini kapatiyorsun iletişim kuramiyorum sana yaklaşmaya korkuyorum artık dedi. Iyi de napıyım yani napıyım olmuyo ki mutlu olacak hicbirsey bulamıyorum :KK43:

Uyku duzenim ev hayatım hepsi değişti arkadaş ortamım komşuluk iliskilerim tepetaklak oldu sanki. Biri gelip darmaduman etti gitti galiba.

Kusura bakmayın ne yazdığımı bile unuttum o kadar manyadim işte.


Psikoloğa bir danışın derim ama hamile olabilir misiniz? Belki bu yüzden duygularınız bir anda değişmiş olabilir
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X