• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Nefretle Sevgiyi Bir Arada Yaşamak

ideal

Guru
Kayıtlı Üye
14 Eylül 2010
1.604
717
448
Eşim... Zamanında bana o kadar kötü o kadar kötü davrandıki.. Aldattı, hırpaladı, eve geç geldi, daha doğrusu bir yıla yakın ŞAŞIRDI.

Ne zaman bana yakalandı ben dava açtım o zaman fark etti, bir şans verdim ama benim kırgınlığım/nefretim hiç ama hiç geçmedi.

Ailem yok gibi bir şey sorumsuz bir baba akıldan hastası anne var, sadece kardeşim var o da kendi halinde, her konuda yanımdadır ama biraz çekingendir.

Eşim.. işini kaybetti, sağlığını kaybetti, o kadar ahımı aldı ki, şimdi hastanede yatıyor . Hala ona nefretim bitmedi, her gün yanına gidiyorum dün yine kustum günahlarını çekiyorsun dedim, dudağı titredi ağlayacaktı, ben ağladım, bana çok çektirdin dedim. Evet ben hayvanlıklar yaptım ama düzeldim sende biliyorsun, evet düzeldi, şuanda ondan yana sıkıntım yok ama ben o kötü/kara günleri bir türlü atlatamadım. Herkes hayatınızda yeni bir sayfa açıldı hiç geriye bakma dese de ben o acılarımı hiç unutamıyorum. Ona karşı nefret duyuyorum ve seviyorum da. Sevgi ve nefret arasında gidip geliyorum.

Aslında istediğim huzurlu mutlu olmak, evet geçti o kötü günler daha nasıl mutlu olurum diye düşüneceğime, hala bak günahların var çek diye yargılıyorum onu.

Ben bu durumdan kurtulmak istiyorum, tavsiyenize ihtiyacım var, eşi ile çok kötü şeyler yaşayıp düzelen var mı içinizde?
 
Eşim... Zamanında bana o kadar kötü o kadar kötü davrandıki.. Aldattı, hırpaladı, eve geç geldi, daha doğrusu bir yıla yakın ŞAŞIRDI.

Ne zaman bana yakalandı ben dava açtım o zaman fark etti, bir şans verdim ama benim kırgınlığım/nefretim hiç ama hiç geçmedi.

Ailem yok gibi bir şey sorumsuz bir baba akıldan hastası anne var, sadece kardeşim var o da kendi halinde, her konuda yanımdadır ama biraz çekingendir.

Eşim.. işini kaybetti, sağlığını kaybetti, o kadar ahımı aldı ki, şimdi hastanede yatıyor . Hala ona nefretim bitmedi, her gün yanına gidiyorum dün yine kustum günahlarını çekiyorsun dedim, dudağı titredi ağlayacaktı, ben ağladım, bana çok çektirdin dedim. Evet ben hayvanlıklar yaptım ama düzeldim sende biliyorsun, evet düzeldi, şuanda ondan yana sıkıntım yok ama ben o kötü/kara günleri bir türlü atlatamadım. Herkes hayatınızda yeni bir sayfa açıldı hiç geriye bakma dese de ben o acılarımı hiç unutamıyorum. Ona karşı nefret duyuyorum ve seviyorum da. Sevgi ve nefret arasında gidip geliyorum.

Aslında istediğim huzurlu mutlu olmak, evet geçti o kötü günler daha nasıl mutlu olurum diye düşüneceğime, hala bak günahların var çek diye yargılıyorum onu.

Ben bu durumdan kurtulmak istiyorum, tavsiyenize ihtiyacım var, eşi ile çok kötü şeyler yaşayıp düzelen var mı içinizde?

kaç yıllık evlisiniz?
 
Allah yardımcınız olsun ilk başta. Maalesef doğamızda var unutamıyoruz hemde böyle ağır şeyler yaşayınca. Şöyle düşünseniz (zor ama biliyorum) bu benimde eşiminde imtihanıydı ben sebat ettim affettim yuvamı yıkmadım Allah bunun mukafatını ahirette verecek. eş de düzelmiş sıkıntılı da şu anda. yanında olarak onu iyiliginizle eziyorsunuz zaten insan olan anlar diyorum ben.
 
Annem senin bir ornegini yasadi, neler cekti neler...
Ayni senin gibi bosanma davasi acti en sonunda, ben 11 yasindaydim.
Ancak o zaman aydi babam, sonra baristilar... Hayatimiz daha iyi oldu, duzene girdi...
Fakat anneme sorsan, hala unutmaz o gunleri... (33 senelik evliligi var)
Cunku unutulmayacak seyler yasadi... Senin de boyle zannediyorum...
Insan unutamiyor, unutamaz da, hep aklinin kosesinde, kalbinin kosesinde kalir o yaralar.
Rabbim yardimcin olsun insallah...

Sana tavsiyem bir psikologa git, icini dok. Senin icin de iyi gelir inan.
Insanlar "ben o kadar cikmazdamiyim, delimiyim ki gideyim" gibi dusunuyor bazen.
Halbu ki hayir, hepimizin zaman zaman destege ihtiyaci var.
O kadar iyi gelecek ki sen bile sasiracaksin... Bence bir denemedende fayda var.

Etrafindakiler dogru soyluyor aslinda, gecmisle kalinmiyor malesef.
Her ne kadar yasadiklarinin etkisini hemen atlatamasanda gun gelecek daha az hatirlayacaksin.
O yuzden simdi gelecegine bak, esini de o kadar hirpalama bence.
O da pisman olmus ve akli basina gelmis artik, erkeklerin bir tuhaf yonu de fazla soyleyince, ters tepiyor malesef.
Birak kendisini sana telafi ettirsin, daha da affettirsin, kendini ispatlasin.
Inan evliliginiz daha iyi olacaktir... Devamli kotu gunleri hatirlayarak mutlu olamazsiniz zaten.
Birakin yeni anilar yasansin, guzel gunleriniz olsun... :34:
 
Son düzenleme:
Bende benzerini yaşadım…
Belki senin kadar acı çekmedim, yaşadıklarımız bir değil tabii ki ama canım yandı hem de çooook.
Çok katıydım yaşadıklarım karşısında yüzünü bile görmek istemedim. Uzaklaştım aldım yavrumu kaçtım. Peşimden geldi görüşmedim ama nereye kadar…
Yuva dediğim yeri dağıtıp yok etmektense bu bir sınavdır, devam etmeliyim dedim.
Eşimin ihanetini affettim ama çok yaralıydım, uzun sürdü iyileşemedim. Aynı sen gibi sevgi ve nefreti bir arada yaşadım. Yoruldum, kafam karıştıkça mutsuz oldum, hayata küstüm…
Eşimin davranışları yardımcı oldu toparlanmama.
Sende öyle yap, eşinin yüzündeki pişmanlık, sözlerinde ve davranışlarındaki samimiyetine odaklan.
Her insan hata yapar, belki bir gün bizde af dileyecek bir hata yapabiliriz, af kapımız açık kalsın..
Allah yardımcın olsun
 
Yeni evli sayılırsınız, her şey daha yeni yaşandığı için bu kadar nefret dolusunuz bence, biraz zaman geçtikçe içinizde kalır belki; ama yine de unutur düşünmezsiniz nefretiniz geçer, insanların canı yandığında ah ediyor, beddua ediyor ; ama eşiniz hastaymış Allah’ım en kısa zamanda şifasını versin, yine siz üzülüyorsunuz, perişan oluyorsunuz; madem affettiniz gitmediniz her durumda eski yaşanmışlıkları önüne sürmeyin,(piskologların tavsiyesi) bu sadece kendinizi ve eşinizi üzmekten başka işe yaramaz, içinizde nefret fırtınaları kopuyordur haklısınızdır; ama Allah’tan sabır isteyin, hakkınızda hayırlısını isteyin böyle dua edin, yaşanmışlıkları Allah’a havale edin. Umarım her şey yoluna girer.
 
Hastanede kolunda serumlarla ona nefret dolu gözlerle baktığım, yine ona kustuğum için çok pişmanım. Bitti artık ne olur yapma dedi, merhametli ol dedi. 7 ay geçti üzerinden evet ama yok her gün aklımda.

Psikoloğa gittim, unut, affettin, daha mutlu olurum diye bak vs.. hep aynı terane yapabilsem zaten gelmezdim sana. en son randevuma gitmedim zaten, yine aynı şeyler.
 
Hastanede kolunda serumlarla ona nefret dolu gözlerle baktığım, yine ona kustuğum için çok pişmanım. Bitti artık ne olur yapma dedi, merhametli ol dedi. 7 ay geçti üzerinden evet ama yok her gün aklımda.

Psikoloğa gittim, unut, affettin, daha mutlu olurum diye bak vs.. hep aynı terane yapabilsem zaten gelmezdim sana. en son randevuma gitmedim zaten, yine aynı şeyler.

Geçmiş olsun öncelikle... Eşim işini kaybetti, sağlığını kaybetti şu anda hastanede yatıyor demişsin. Eşin ne iş yapıyordu, hastanede neden yatıyor, sen çalışıyor musuni şu anda nasıl geçiniyorsunuz....
 
Geçinmede sorunumuz yok Allah a şükür, biraz birikimimiz vardı. Ben çalışıyorum, benim sigortadan yararlanabildi buna da şükür. Eşim kamu kuruluşunda mali işler müdürüydü.
 
2 yıl 2 ay.............

Daha uzun süredir evli olsaydınız veya çocuğunuz olsaydı belki farklı yorum yazardım.
Ama sadece 2 senelik evlisiniz ve bunun 1 senesini kötü geçirmişsiniz.
Bu durumda sadece 1 sene diye düşündüğünüz süre,aslında evlilik hayatınızın %50 si...Üstelik cicim aylarınıza denk geliyor.

Bana çok düşünülecek birşey yok gibi geldi.Hastalık duygularınızı karıştırıyor olabilir.
İnşallah geçici bir rahatsızlıktır ve eşiniz iyileştikten sonra bir adım atabilirsiniz.
 
Daha uzun süredir evli olsaydınız veya çocuğunuz olsaydı belki farklı yorum yazardım.
Ama sadece 2 senelik evlisiniz ve bunun 1 senesini kötü geçirmişsiniz.
Bu durumda sadece 1 sene diye düşündüğünüz süre,aslında evlilik hayatınızın %50 si...Üstelik cicim aylarınıza denk geliyor.

Bana çok düşünülecek birşey yok gibi geldi.Hastalık duygularınızı karıştırıyor olabilir.
İnşallah geçici bir rahatsızlıktır ve eşiniz iyileştikten sonra bir adım atabilirsiniz.

meleknaz abla be sana bir yerden mesaj atmıştım aldın mı onu
sen konu açmışın gibi duruyor ama yazan başka diye?
eski eşimi unutamıyorum diye bir konu
 
Unutamayacaksa affetmemeli insan. Sonra ömür boyu ona her bakışında o onları tekrar tekrar yaşamak zordur.
 
Eşim... Zamanında bana o kadar kötü o kadar kötü davrandıki.. Aldattı, hırpaladı, eve geç geldi, daha doğrusu bir yıla yakın ŞAŞIRDI.

Ne zaman bana yakalandı ben dava açtım o zaman fark etti, bir şans verdim ama benim kırgınlığım/nefretim hiç ama hiç geçmedi.

Ailem yok gibi bir şey sorumsuz bir baba akıldan hastası anne var, sadece kardeşim var o da kendi halinde, her konuda yanımdadır ama biraz çekingendir.

Eşim.. işini kaybetti, sağlığını kaybetti, o kadar ahımı aldı ki, şimdi hastanede yatıyor . Hala ona nefretim bitmedi, her gün yanına gidiyorum dün yine kustum günahlarını çekiyorsun dedim, dudağı titredi ağlayacaktı, ben ağladım, bana çok çektirdin dedim. Evet ben hayvanlıklar yaptım ama düzeldim sende biliyorsun, evet düzeldi, şuanda ondan yana sıkıntım yok ama ben o kötü/kara günleri bir türlü atlatamadım. Herkes hayatınızda yeni bir sayfa açıldı hiç geriye bakma dese de ben o acılarımı hiç unutamıyorum. Ona karşı nefret duyuyorum ve seviyorum da. Sevgi ve nefret arasında gidip geliyorum.

Aslında istediğim huzurlu mutlu olmak, evet geçti o kötü günler daha nasıl mutlu olurum diye düşüneceğime, hala bak günahların var çek diye yargılıyorum onu.

Ben bu durumdan kurtulmak istiyorum, tavsiyenize ihtiyacım var, eşi ile çok kötü şeyler yaşayıp düzelen var mı içinizde?

bence yasadiklarinin ustesinden gelmek icin, unutmak icin. Kesinlikle bir psikolog gitmen lazim.
Yoksa ustesinden gelemezsin...
 
Allahın sabır denizi o kadar büyüktür ki,öyle her bedduanın karşılığını musibet olarak hemen verseydi,dünyada hepimiz musibetlerle yaşardık.Zaten her bela hemen karşılığını bulsaydı,insanlar bela almaktan korktuğu için iyilikle meşgul olurdu.O yüzden bir insanın hastalığını,iş sıknıtılarını kendi ahına maletme.Dünya kadar hasta,işini kaybetmiş sıkıntıda olsan herkes mi beddualı.

Henüz 2 yıllık birlikteliğin 1 yılında sıkıntılar yaşamışsın.Ama sonuç olarak affetmişsin.O da tolere etmiş,pişman olmuş.Allah u teale bile ne büyük günahkarların günahlarını affetmişken,senin hayat arkadaşına hem de hasta yatağında,en kötü gününde yaptığın kötü birşey.Kalbini yumuşat biraz.Her ne yaşanırsa yaşansın,inasan hastalık durumunda tüm yaşadıklarını bir kenara atıp karşısındakine şefkatle bakmalı.O hasatanın moralini bozarak hastalığını tetiklemekten başka bir faydan yok ona.Bak kendi annenin babanın yanına gitmektense kocanla evli olmayı tercih ediyorsan,ya herşeyi unutacaksın,ya da boşanacak ne kendine ne de kocana hayatı zindan etmeyeceksin.Yaptığın beddualardan dolayı kendinde huzur bulamıyorsun bir de böyle bak olaya.Bu gidişle kocanında canına tak eder ve ayrılır.Kimse nefret dolu biriyle ömür geçirmek istemez.Kalbinde sevgiyi taşıyan insanın sevdiğine nefreti olmaz.Benim bildiğim sevgi,herşeyi unutturur.
 
Nazlıdeniz yorumuna gerçekten sonuna kadar katılıyorum. Ben inançlı biriyim, Allah korkum var. Bundan dolayı nefretimden, öfkemden o kadar pişmanım ki..
 
Ama 7 ay çok az bir süre.Bu kadar kısa sürede zaten bir şey unutulmaz.Zaman lazım daha yeni yeni kabulleniyorsunuzdur belki de bazı şeyleri.7 ay hiçbir şey
 
Kendini ne kadar zorarlarsan zorla fakat af edilmiyecek seyi af edersen iste kendini böyle hisedersin.
Kadinlar iste. Ayni seyi bir kadin yapmis olsaydi, erkek degil 1 sene beklemek dava için, 1 hafta evlilikten sonra bile bosanir ve 2 hafta sonra tekrar evlenir. Ki bu konuda haklilar. Sen yeni evlenmissin, canim cicim aylari olma yerine seni aldatmis, gece geç gelmis ve kisaca sana hayati zehir etmis. Böyle büyük bir travma tabiki unutulumaz, untulmamali zaten. Esinin düzelmesi neye yarar? Sen esini aldatsaydin ve çook pisman olsaydin, esin gözünün yasina bakarmiydi?

Senin bu konuda 2 seçenegin var. Ya artik herseyi unutmus gibi yapip esin ile mutlu olmaya çalisirsin yada artik dah fazla kendini yipratmadan, çoçuk olmadan bosanirsin.
 
Çok zor unutmak ama eğer cidden pişman olmuşsa şans ver. Vermesen bile içindeki öfkenin sana zarar verdiğini düşünerek buna engel olmaya çalış. Öfkeni kinini bir kağıda yaz ve onu yak ateşle yanarken kin ve öfkeninde öyle yandığını düşün. Çünkü karşındaki pişman olmuş daha fazla içinde kinini uyaran şeytan onun vesvesesine uyma. Bunu eşin için yap demem kendin için yap ağır bir yük çünkü.
 
Back
X