-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
negatif dusuncelerden nasil ariniyorsunuz
- Konu Sahibi persembe
- Başlangıç Tarihi
- 23 Ocak 2008
- 10.806
- 13.020
- 823
Bende unutamam muhakkak hatırlarım yıllar içinde, zaten "geçmişi arkamda bırakıp önüme bakarım" düşüncesi klişelikten öteye geçemez bana göre, bir insanın yaşadığı kötü olayları silmesi mümkün mü? muhakkak hatırlar hatırlamıyorum unuttum lafları ile insan anca kendini kandırır
- 28 Kasım 2008
- 6.205
- 59
- 158
- 39
çok kötü sıkıntılı bir düşünce içindeysem annemle yada eşimle paylaşır rahatlatıcak sözler duymaya çalışırdım...nitekimde öyle oluyor.. ne zamaz çok bunalsam ya anneme yada kocama anlatıyorum... rahatlıyorum.geçiyor sonra özellikle biri bana kucağını açıp saçımı okşuyorsa geçiyor herşey.
hiç kimse yaşadığı bir acıyı unutmaz...
unutmak ister ,kaçmak ister...
yüzleşmek istemez,beslenmek istemez hiç kimse acıları ile...
acılarımız hep içimizdedir..
sadece kalbimizin gizli ,kuytu bir köşesinde barındırır,anımsadıkça tekrar kaçarız...
ve bu hep bir kısır döngü haline gelir...
canımız acıya acıya yaşarız acıyı...
ama kalbimizden düşen her bir kırık parçasını ,cebimize atarız...
hepsi birer acı tecrübe dir... (ne yazık ki)
unutmak ister ,kaçmak ister...
yüzleşmek istemez,beslenmek istemez hiç kimse acıları ile...
acılarımız hep içimizdedir..
sadece kalbimizin gizli ,kuytu bir köşesinde barındırır,anımsadıkça tekrar kaçarız...
ve bu hep bir kısır döngü haline gelir...
canımız acıya acıya yaşarız acıyı...
ama kalbimizden düşen her bir kırık parçasını ,cebimize atarız...
hepsi birer acı tecrübe dir... (ne yazık ki)
- 18 Ağustos 2007
- 5.773
- 4.341
- 698
hmm.. bunun için bir çok yöntem var bende. ama nasıl dile getirsem bilmiyorum.
üzüntülerim için çare bulabiliyorum ama kızgınlıklarım için bulamıyorum o da var.
üzüntülerim için çarelerim, bunun yaşanmış olması gerektiğini düşünmem. bu düşüncede inanın hiçbir zaman yanılmıyorsunuz. bir acı, başka bir mutluluğa sebep olabiliyor. ve içindeki iyi şeyleri ararım. büyük bir hata yapmışsam, bir daha yapmam derim mesela.
başka türlü yöntem.. eehhh demek. bu eeeh yeter be deki eeeehe benziyo. "ne uğraşcam" der gibi. uğraşıp uğraşıp bitiremiyordum çünkü zamanında. üzüntü insanın kendinden başkasına zarar vermiyo neticede. bu üzüntüye bi başkası sebep olmuşsa, "onun umrundamı" diye düşünürüm, ki hiç bir zaman da umrunda değildir hakikaten. çünkü umursayan insan zaten o kadar üzemez karşındakini değil mi?
onun umrunda değilse benim de umrumda değildir.. tabi böle anlatınca olmuyo da, anormal buhranlar geçirip artık nirvanaya yaklaşınca bu ruh hali ortaya çıkıyo sanırım. belki de kişiliğim atlatmaya müsaittir.. bilmem. deneyin yine de.
bir başka yöntem buldum. üzülünce yaşlanıyo olabilirim değil mi :))) 24 yaşındayım ve kırışıklar için başlangıç noktası. bi arkadaşıma otobüste tanıştığı 30lu yaşlarda gösteren ama aslında 45 yaşında olan bi bayan şöyle demiş: bir şeye üzüldüğün zaman o ortamda durmayacaksın. ya odadan ya evden kaçacaksın, sakinleşince döneceksin.. o zaman genç kalıyosun..
yani genç kalmak gerçekten de çile çekmeyle alakalı, psikolojiyle.. o an o ortamdan çıkamıyosam da başka şeyler düşünmeye çalışıyorum. izlediğim komik bişi falan. çocukça ama işe yarayabiliyo. falnn filan.
üzüntülerim için çare bulabiliyorum ama kızgınlıklarım için bulamıyorum o da var.
üzüntülerim için çarelerim, bunun yaşanmış olması gerektiğini düşünmem. bu düşüncede inanın hiçbir zaman yanılmıyorsunuz. bir acı, başka bir mutluluğa sebep olabiliyor. ve içindeki iyi şeyleri ararım. büyük bir hata yapmışsam, bir daha yapmam derim mesela.
başka türlü yöntem.. eehhh demek. bu eeeh yeter be deki eeeehe benziyo. "ne uğraşcam" der gibi. uğraşıp uğraşıp bitiremiyordum çünkü zamanında. üzüntü insanın kendinden başkasına zarar vermiyo neticede. bu üzüntüye bi başkası sebep olmuşsa, "onun umrundamı" diye düşünürüm, ki hiç bir zaman da umrunda değildir hakikaten. çünkü umursayan insan zaten o kadar üzemez karşındakini değil mi?
onun umrunda değilse benim de umrumda değildir.. tabi böle anlatınca olmuyo da, anormal buhranlar geçirip artık nirvanaya yaklaşınca bu ruh hali ortaya çıkıyo sanırım. belki de kişiliğim atlatmaya müsaittir.. bilmem. deneyin yine de.
bir başka yöntem buldum. üzülünce yaşlanıyo olabilirim değil mi :))) 24 yaşındayım ve kırışıklar için başlangıç noktası. bi arkadaşıma otobüste tanıştığı 30lu yaşlarda gösteren ama aslında 45 yaşında olan bi bayan şöyle demiş: bir şeye üzüldüğün zaman o ortamda durmayacaksın. ya odadan ya evden kaçacaksın, sakinleşince döneceksin.. o zaman genç kalıyosun..
yani genç kalmak gerçekten de çile çekmeyle alakalı, psikolojiyle.. o an o ortamdan çıkamıyosam da başka şeyler düşünmeye çalışıyorum. izlediğim komik bişi falan. çocukça ama işe yarayabiliyo. falnn filan.
Ayrildigimizdan beri o kadar agir ailevi sorunlarla ugrasiyorum ki onu ozellikle unutmadim, unutmaya da hic niyetim yok hatta moralimin cok bozuk oldugu su donemde beraberken gittigimiz yerlerin onunden-mecburen-gecerken hem icim aciyor, ama hemde yuzume buruk ama icimi isitan bir gulumseme geliyor,ozlem gercekten cok zor ama o tum kapilari kapadigi icin kendi kendimi tedavi etmekten ve hayatla savasmaya devam etmekten baska birsey elden gelmiyor....
- 7 Ekim 2009
- 566
- 202
- 333
ben de unutamayanlardanım. sürekli beynimi kemirir durur negatiflikler. tam unuttum derken bi gece aklıma gelebiliyor mesela ve uykum kaçıyor. ama bunların hepsinin daha güçlü bi insan olabilmem için bi ders olduğunu düşününce rahatlıyorum biraz. çok güçlü bi insan değildim çünkü ben, artık biraz daha öyle oldugumu hissedebiliyorum zamanla. hayırlısı buymuş, bunu yaşamakmış diyorum.
bir deniz kenarına gıdıyorum ve Allaha sürekli dua edıyorum kötü veya olumsuz bır sey yaşadıgım zaman.Allahım yerı göğü yaratan sensın,sen bana bunları verıyorsan daha beterınden korumak ıcın verıyorsundur diye dua edıyorum ve denıze 10-15 dakıka bakıyorum hıcbırsey düşünmeden ve sankı bana acılarım sıkıntılarım o şekilde gidiyormuş gibi geliyor.ve kendımı daha ıyı hıssedıyorum bu sekılde ama su var yaşadıgım kötü olayların benı olgunlaştırdığını düşünenlerdenım ben...
Canim deniz, su o kadar buyuk bir nimet ki eminim cok iyi geliyordur.,cok sanslisin....
Ben de uzun suredir yasadigim tum olumsuzluklarla olgunlasmayi ogrendim ,evet bazen beni cok yormaktalar ama Allahim bana bunlari veriyorsa mutlaka bir nedeni vardir diye dusunuyorum, artik herseye cok baska bir gozle bakiyorum, burada konu ask, erkekler degil, yasamin ta kendisi, gerisi bos, degil mi??
