- 13 Ocak 2012
- 682
- 331
- 73
kızlar meraba;
yardımlarınıza ihtiyacım var. nerden başlasam bılmıyorum. ama fıkır acısından yardımcı olursanız sevınırım.
1,5 yıllık evlıyım ve cok severek evlendık. sevgılılık ve nısanlılık dönemlerımızde hıc kavga etmedık neredeyse. ama gel gelelım evlılıgımızın ılk 6 ayından sonra duzenlı bır sekılde kavga etmeye başladık. en ufak seylerden kavga edıyoruz. çok fazla borcumuz var butun herseyımızı kendımız yaptık bırde ustune ev aldık. daha cok borca gırdık. bunaldık belkı de bundan dolayı boyle oluyor bılmıyorum... evın butun yukunu sırtımda tasımaktan usandım sanırım. ben daha hesapcı kıtapçıyım meslegımden dolayı sanırım. o daha rahat kafaya takmıyor pek. ama ben sureklı dusunuyorum nasıl olucak nasıl bıtıcek dıye. bazen bı bakmıssın cok ıyıyız. sonra en ufak bısıden asabılesıyor. o sınırlenınce bende durunamıyorum tabıkı bende kalkıyorum bagrınıyorum ısın ıcındn cıkamıyoruz. bana vurmamak ıcın sus falan dıyım gıdıyor baska odaya. kavga bıtıyor sonrada basımın etını yıyo elımden bı kaza cıkıcak. kavga ederken benden cok konusuyorsun dıye. bende daha cok kızıyorum sıkıyosa vur dıyorum öyle boyle buyuyo gıdıyo. cok sukur bu gune kadar görmedım öle vurma kırma allahda göstermesınde.
bende tahammul edemıyorum ıste. bu kadar zorluga gögus gerıyorum. ev ısı calısma borclar bende bunaldım. evlendıgımızden berı ustume basıma bısı almıyorum masraf olmasın dıye. ama artık sanırım bende saldım ıpı ne olursa olsun dıyorum. yoruldum galıba. 1 gun ıyısek 2 gun kötuyuz. bu durumu nasıl toparlıyabılırım. eşinizle güzel geçinmenin yolları neler acaba?? deneyimlerinizden bana küçük fikirler verin.
bu arada inanılmaz derecede çocuk sahibi olmak istiyoruz. ama 10 aydır denememıze ragmen daha tutturamadık. bu kadar cok kavga ederkende cocuk yapmak mantıklı mı ?
yardımlarınıza ihtiyacım var. nerden başlasam bılmıyorum. ama fıkır acısından yardımcı olursanız sevınırım.
1,5 yıllık evlıyım ve cok severek evlendık. sevgılılık ve nısanlılık dönemlerımızde hıc kavga etmedık neredeyse. ama gel gelelım evlılıgımızın ılk 6 ayından sonra duzenlı bır sekılde kavga etmeye başladık. en ufak seylerden kavga edıyoruz. çok fazla borcumuz var butun herseyımızı kendımız yaptık bırde ustune ev aldık. daha cok borca gırdık. bunaldık belkı de bundan dolayı boyle oluyor bılmıyorum... evın butun yukunu sırtımda tasımaktan usandım sanırım. ben daha hesapcı kıtapçıyım meslegımden dolayı sanırım. o daha rahat kafaya takmıyor pek. ama ben sureklı dusunuyorum nasıl olucak nasıl bıtıcek dıye. bazen bı bakmıssın cok ıyıyız. sonra en ufak bısıden asabılesıyor. o sınırlenınce bende durunamıyorum tabıkı bende kalkıyorum bagrınıyorum ısın ıcındn cıkamıyoruz. bana vurmamak ıcın sus falan dıyım gıdıyor baska odaya. kavga bıtıyor sonrada basımın etını yıyo elımden bı kaza cıkıcak. kavga ederken benden cok konusuyorsun dıye. bende daha cok kızıyorum sıkıyosa vur dıyorum öyle boyle buyuyo gıdıyo. cok sukur bu gune kadar görmedım öle vurma kırma allahda göstermesınde.
bende tahammul edemıyorum ıste. bu kadar zorluga gögus gerıyorum. ev ısı calısma borclar bende bunaldım. evlendıgımızden berı ustume basıma bısı almıyorum masraf olmasın dıye. ama artık sanırım bende saldım ıpı ne olursa olsun dıyorum. yoruldum galıba. 1 gun ıyısek 2 gun kötuyuz. bu durumu nasıl toparlıyabılırım. eşinizle güzel geçinmenin yolları neler acaba?? deneyimlerinizden bana küçük fikirler verin.
bu arada inanılmaz derecede çocuk sahibi olmak istiyoruz. ama 10 aydır denememıze ragmen daha tutturamadık. bu kadar cok kavga ederkende cocuk yapmak mantıklı mı ?