Bazen oluyor ki yakınlarınızla konuşurken dertleşirken derdinizi anlatıyorsunuz...Sonra gelen cevaplar '' Ay sorun mu yaşadın?, yine mi?'' ve anladığım kadarıyla onlar için her şey güllük gülistanlık.... Benim için ise sürekli sorunları üzerime çeken biri gibi hissediyorum...
İşte bu aşamada ya ben gerçekten sorunlarla boğuşan biriyim ya da hiç kimsenin derdi falan yok diye düşünüyorum...
Böyle insanlarla paylaşımda bulunmak mı yanlış?
İşte bu aşamada ya ben gerçekten sorunlarla boğuşan biriyim ya da hiç kimsenin derdi falan yok diye düşünüyorum...
Böyle insanlarla paylaşımda bulunmak mı yanlış?
mesela atıyorum 18 yaşındaki bir kız konu açıyor diyor ki çok dertliyim kızlar saçlarım maşa tutmuyor! o onun için gerçekten büyük bir dert ama misal ben okuyunca Allah başka dert vermesin diyip geçiyorum, küçümsediğimden mi? hayır bende o yaşlarda o tür şeyleri dert ediyormuşumdur büyük olasılık ama yaş ilerledikçe sorumluluklar değiştikçe ve bakış açın, bazı şeyleri dert olarak göremiyorsun,misal biri sana gelse dese ki böyle böyle bi hastalığım var şukadar zaman biçtiler geride yavrularım kalcak.. için parçalanır üzülürsün hemen ardından başka bi arkadaşın gelse dese ki ay dün erkek arkadaşım telefonu suratıma kapadı acaba şundan mı bundan mı dese dersin ki amannn derdin de bu olsun.Anlatabiliyormuyum?hani bir laf var ya keşke yeniden çocuk olsam tek derdim düşünce kanayan dizlerim olsa.. o hesap
" yazıyo.
)
