Bu bir iç dökme gönderisidir. Uzun zamandır düzenim epey değiştiği için sıkıntıdayım, geceleri aniden bastıran korkular evde dört döndürüyor beni (hasta oldum, olcam, ölcem vb. panikatakvari şeyler). Ortalık biraz rahatlayınca dedim ki şu yürüyüş sahasına kadar bir gideyim orda yürüyüş yaparım yavaş yavaş gittim, kapalıydı, yine yavaş yavaş döndüm geldim eve. Aman sen poponu yere koyarsın.. koyar koymaz bende bir çarpıntı, pır pır ama duracak gibi değil. Mecbur ambulansı aradık, geldiler falan orda bi EKG çektiler, 180 çıktı. Hastanede tetkikler kan aldılar hemogram, kardiyak falan. Normal. Serumla EKG düzeldi zaten. Doktor sen bi kardiyoloji git dedi, holter taksınlar. Sonraki gün soluğu kardiyolojide aldım. Yine EKG çekildi, ulstrasonla kalbime bakıldı, tiroid hormonuna bakıldı falan her şey normal. Ama dün geçirdiğim atakta kalbim öyle hızlı atmış ki P dalgalarını okuyamamış EKG cihazı. Supraventriküler taşikardi var sende dedi doktor. İlaç yazdı 1 ay kullan gel duruma göre yarıma düşücem ama ömür boyu kullanman gerekebilir dedi. O kadar düştüm ki anlatamam üstelik aptal gibi internette araştırıyorum bir de, yok ölüm tehlikesi varmış bilmemne. Hiçbir şeye doyamamaktan, çocuk yapamamaktan, daha kötü şeyler olmasından. Çok korkuyorum. Kendi kendimi yiyorum. Durduğum yerde aklıma ben ölsem sevdiğim adam başkasıyla evlenecek hayalini kurduğum hayatı başkası yaşayacak diye. Sağlıktan büyük dert yok gerçekten. Allah kimseyi düşürmesin şu duruma. Çok mutsuzum.