Aslinda bu oyle cok dert degil belki ama insanin icinde kaliyo iste biseyler. Ben mesela ne dugunum ne kinam hicbiri istedigim gibi olmadi illaki bi pürüz cikartti erkek tarafi evlilik teklifi deseniz hic almadim peki ya evlendimde noldu? Karsimdaki insan odun geldi odun gidiyo ne bi cicek alir ne bi mutlu etme derdi vardir ben aglarken sesimi duymamak icin kapiyi kapatir iki dk sonra horlamaya baslar dusunun bazen evliligimi tek basima ayakta tuttugumu dusunuyorum bi yanim hep garip.. Bi kinaya gidiyorum kiz prenses gibi dugune gidiyorum herseyi esiyle ayarlamis benim gelinligim bile ben aglaya aglaya oldu bakiyorum evlenme tekliflerii cicekler havada ucusuyo demekki diyorum gercekten bazi kadinlar kendini prensesler gibi hissediyo. Sonra esime bakiyorum ilk iki sene her ozel gunumuze bi supriz yaptim ugrastim didindim sonra baktimki o hatirlamiyo bile bende biraktim zamanla odunlastim galiba gercekten o bi goz yasina dunyalari yakan adamlar neden bizi bulmamis o karsindaki kiza deli gibi deger verip nasil mutlu etsem diye dusunenler neden diyorum ya neden yanlis anlamayin kiskanmak degil her insan kendini ozel hissetmek istiyo buna benim gibilerinin hakki yokmu??
en azından bu zamanda evlenmeyi başarmışsınız bırakın düğün eksik kalsın
