Ayrılmak belki de hayatınızda verdiğiniz en doğru karar olmuş. Hislere kapılmayın o hisler evlendikten sonra zıttına dönüşecekti bu iki iki dört. Evlenip şiddet görüp psikolojinizi bozup ayrılmak kaçınılmaz sonunuzmuş ve yol yakınken dönmüşsünüz. Sevdiğiniz kişiyi size yaptığı kötü şeylerle hatırlayın iyileri düşünmeyin kimsenin hareketleri tamamen kötü veya tamamen iyi olmaz zaten siz hangi tarafından görmek isterseniz öyle görürsünüz ikili ilişkilerde. Barışmak için sakın bir adım atmayı dahi düşünmeyin derimMerhaba. Benim 2 hafta öncesinde nişanım atıldı.7 aylık bir nişanlılık süreci oldu. Ondan öncede baya bir konuşma süreci oldi. Nişanlım çok baskın karakterdi ben ne dersem o olur her kuralıma uyacaksın vb. gibi. En ufak bir tartışmayı bile o kadar büyütüp uzatıyordu ki çekilecek gibi değil. Her şeye alınıyor eleştiriyor en ufak bir espri bile yapamaz hale geliyordum. Sürekli bana bağırıp durmalar vs. Bende bunları görünce çok üzülüp kendisine bak bu şekilde nişan devam etmez her ne kadar sevgi olsada saygı kalktığı zaman sevgi körelir bunun sonu ayrılık olur, evlensek dahi bu tartışmaların üç katı yaşanır ve boşanmaya sebebiyet verir derdim. Belki her ay bu cümleleri kullandım çünkü artık alttan aldıkça ezilen konumuna düşüp daha çok hakaret bağırmalar duyuyordum. (Hakarette şöyle sen nankör ahlaksız utanmaz terbiyesiz gibi şeyler) bunlar en ufak kavgada söylenen şeylerdi. Ailesi zaten değer vermiyordu aramak sormak yok bile. Artık olaylar iyce büyüdü ve biz gerçekten ayrılma kararı aldık. Sonra bana gel devam edelim son bir kez dedi ve bende kabul ettim ama hemen 2 gün sonra bana güveni kalmadığını söyleyip ayrılmak istediğini söyledi. Sebebi ise şu ben nişanlılık boyunca bu kavgaların sonu ayrılık olur demişim. Ben bile bu kadar hakaret ve sorunu sineye çekip devam ederken o devam etmedi ve bahanesi benim sözlerim. Eğer nişan atan varsa sizce bu süreci nasıl atlatırim. Evden çıkamıyorum uzun süre hep ağlıyorum bir tane dışarı çıkayım dedim hemen onu gördüm dışarda. Evden çıkmak bile istemiyorum. O hayatına öyle güzel devam ediyor ki ben ise perişan oldum. Severek ayrıldım çünkü. Ben yinede sabredip devam ederdim ama o istemedi. Bu sevgi nasıl biter bilmiyorum. Sürekli kafamın içinde. Beni çok üzdü kendini haklı göstermek için aileler içinde en ufak tartışmaya varana kadar her şeyi anlattı rezil olmam için her şey soylendi özel denen bir şey kalmadı zaten. Yeter ki kendisi haklı çıksın. Ben neden unutul hayatıma devam edemiyorum bilmiyorum birde çevrede duyan herkes öyle üzülüyor ki sanki bir daha kimse beni almaz gibi bakışları var. Sevmesem gram üzülmem ama sevgi varken her hayal onun üzerine kurulmuş ve hayatımın merkezine onu koymuş iken bu bana çok zor oldu. Seven insan sevdiğinin nazınada Kahrınada katlanmaz mıydı? Hayata insanlığa olan inancımı güvenimi cidden kaybettim.
Canim o kadar pis bi adam ki, sirf ben terk ettim diyebilmek icin barisip 2 gun sonra ayrilmi, emin ol planlamistir bunu. Kurtulduguna sukretMerhaba. Benim 2 hafta öncesinde nişanım atıldı.7 aylık bir nişanlılık süreci oldu. Ondan öncede baya bir konuşma süreci oldi. Nişanlım çok baskın karakterdi ben ne dersem o olur her kuralıma uyacaksın vb. gibi. En ufak bir tartışmayı bile o kadar büyütüp uzatıyordu ki çekilecek gibi değil. Her şeye alınıyor eleştiriyor en ufak bir espri bile yapamaz hale geliyordum. Sürekli bana bağırıp durmalar vs. Bende bunları görünce çok üzülüp kendisine bak bu şekilde nişan devam etmez her ne kadar sevgi olsada saygı kalktığı zaman sevgi körelir bunun sonu ayrılık olur, evlensek dahi bu tartışmaların üç katı yaşanır ve boşanmaya sebebiyet verir derdim. Belki her ay bu cümleleri kullandım çünkü artık alttan aldıkça ezilen konumuna düşüp daha çok hakaret bağırmalar duyuyordum. (Hakarette şöyle sen nankör ahlaksız utanmaz terbiyesiz gibi şeyler) bunlar en ufak kavgada söylenen şeylerdi. Ailesi zaten değer vermiyordu aramak sormak yok bile. Artık olaylar iyce büyüdü ve biz gerçekten ayrılma kararı aldık. Sonra bana gel devam edelim son bir kez dedi ve bende kabul ettim ama hemen 2 gün sonra bana güveni kalmadığını söyleyip ayrılmak istediğini söyledi. Sebebi ise şu ben nişanlılık boyunca bu kavgaların sonu ayrılık olur demişim. Ben bile bu kadar hakaret ve sorunu sineye çekip devam ederken o devam etmedi ve bahanesi benim sözlerim. Eğer nişan atan varsa sizce bu süreci nasıl atlatırim. Evden çıkamıyorum uzun süre hep ağlıyorum bir tane dışarı çıkayım dedim hemen onu gördüm dışarda. Evden çıkmak bile istemiyorum. O hayatına öyle güzel devam ediyor ki ben ise perişan oldum. Severek ayrıldım çünkü. Ben yinede sabredip devam ederdim ama o istemedi. Bu sevgi nasıl biter bilmiyorum. Sürekli kafamın içinde. Beni çok üzdü kendini haklı göstermek için aileler içinde en ufak tartışmaya varana kadar her şeyi anlattı rezil olmam için her şey soylendi özel denen bir şey kalmadı zaten. Yeter ki kendisi haklı çıksın. Ben neden unutul hayatıma devam edemiyorum bilmiyorum birde çevrede duyan herkes öyle üzülüyor ki sanki bir daha kimse beni almaz gibi bakışları var. Sevmesem gram üzülmem ama sevgi varken her hayal onun üzerine kurulmuş ve hayatımın merkezine onu koymuş iken bu bana çok zor oldu. Seven insan sevdiğinin nazınada Kahrınada katlanmaz mıydı? Hayata insanlığa olan inancımı güvenimi cidden kaybettim.
Bence şehir dışına çıkmayı deneyin.Merhaba. Benim 2 hafta öncesinde nişanım atıldı.7 aylık bir nişanlılık süreci oldu. Ondan öncede baya bir konuşma süreci oldi. Nişanlım çok baskın karakterdi ben ne dersem o olur her kuralıma uyacaksın vb. gibi. En ufak bir tartışmayı bile o kadar büyütüp uzatıyordu ki çekilecek gibi değil. Her şeye alınıyor eleştiriyor en ufak bir espri bile yapamaz hale geliyordum. Sürekli bana bağırıp durmalar vs. Bende bunları görünce çok üzülüp kendisine bak bu şekilde nişan devam etmez her ne kadar sevgi olsada saygı kalktığı zaman sevgi körelir bunun sonu ayrılık olur, evlensek dahi bu tartışmaların üç katı yaşanır ve boşanmaya sebebiyet verir derdim. Belki her ay bu cümleleri kullandım çünkü artık alttan aldıkça ezilen konumuna düşüp daha çok hakaret bağırmalar duyuyordum. (Hakarette şöyle sen nankör ahlaksız utanmaz terbiyesiz gibi şeyler) bunlar en ufak kavgada söylenen şeylerdi. Ailesi zaten değer vermiyordu aramak sormak yok bile. Artık olaylar iyce büyüdü ve biz gerçekten ayrılma kararı aldık. Sonra bana gel devam edelim son bir kez dedi ve bende kabul ettim ama hemen 2 gün sonra bana güveni kalmadığını söyleyip ayrılmak istediğini söyledi. Sebebi ise şu ben nişanlılık boyunca bu kavgaların sonu ayrılık olur demişim. Ben bile bu kadar hakaret ve sorunu sineye çekip devam ederken o devam etmedi ve bahanesi benim sözlerim. Eğer nişan atan varsa sizce bu süreci nasıl atlatırim. Evden çıkamıyorum uzun süre hep ağlıyorum bir tane dışarı çıkayım dedim hemen onu gördüm dışarda. Evden çıkmak bile istemiyorum. O hayatına öyle güzel devam ediyor ki ben ise perişan oldum. Severek ayrıldım çünkü. Ben yinede sabredip devam ederdim ama o istemedi. Bu sevgi nasıl biter bilmiyorum. Sürekli kafamın içinde. Beni çok üzdü kendini haklı göstermek için aileler içinde en ufak tartışmaya varana kadar her şeyi anlattı rezil olmam için her şey soylendi özel denen bir şey kalmadı zaten. Yeter ki kendisi haklı çıksın. Ben neden unutul hayatıma devam edemiyorum bilmiyorum birde çevrede duyan herkes öyle üzülüyor ki sanki bir daha kimse beni almaz gibi bakışları var. Sevmesem gram üzülmem ama sevgi varken her hayal onun üzerine kurulmuş ve hayatımın merkezine onu koymuş iken bu bana çok zor oldu. Seven insan sevdiğinin nazınada Kahrınada katlanmaz mıydı? Hayata insanlığa olan inancımı güvenimi cidden kaybettim.
Yahu kurtulmuşsun otur kına yak deli mısın nesin, kendine gelMerhaba. Benim 2 hafta öncesinde nişanım atıldı.7 aylık bir nişanlılık süreci oldu. Ondan öncede baya bir konuşma süreci oldi. Nişanlım çok baskın karakterdi ben ne dersem o olur her kuralıma uyacaksın vb. gibi. En ufak bir tartışmayı bile o kadar büyütüp uzatıyordu ki çekilecek gibi değil. Her şeye alınıyor eleştiriyor en ufak bir espri bile yapamaz hale geliyordum. Sürekli bana bağırıp durmalar vs. Bende bunları görünce çok üzülüp kendisine bak bu şekilde nişan devam etmez her ne kadar sevgi olsada saygı kalktığı zaman sevgi körelir bunun sonu ayrılık olur, evlensek dahi bu tartışmaların üç katı yaşanır ve boşanmaya sebebiyet verir derdim. Belki her ay bu cümleleri kullandım çünkü artık alttan aldıkça ezilen konumuna düşüp daha çok hakaret bağırmalar duyuyordum. (Hakarette şöyle sen nankör ahlaksız utanmaz terbiyesiz gibi şeyler) bunlar en ufak kavgada söylenen şeylerdi. Ailesi zaten değer vermiyordu aramak sormak yok bile. Artık olaylar iyce büyüdü ve biz gerçekten ayrılma kararı aldık. Sonra bana gel devam edelim son bir kez dedi ve bende kabul ettim ama hemen 2 gün sonra bana güveni kalmadığını söyleyip ayrılmak istediğini söyledi. Sebebi ise şu ben nişanlılık boyunca bu kavgaların sonu ayrılık olur demişim. Ben bile bu kadar hakaret ve sorunu sineye çekip devam ederken o devam etmedi ve bahanesi benim sözlerim. Eğer nişan atan varsa sizce bu süreci nasıl atlatırim. Evden çıkamıyorum uzun süre hep ağlıyorum bir tane dışarı çıkayım dedim hemen onu gördüm dışarda. Evden çıkmak bile istemiyorum. O hayatına öyle güzel devam ediyor ki ben ise perişan oldum. Severek ayrıldım çünkü. Ben yinede sabredip devam ederdim ama o istemedi. Bu sevgi nasıl biter bilmiyorum. Sürekli kafamın içinde. Beni çok üzdü kendini haklı göstermek için aileler içinde en ufak tartışmaya varana kadar her şeyi anlattı rezil olmam için her şey soylendi özel denen bir şey kalmadı zaten. Yeter ki kendisi haklı çıksın. Ben neden unutul hayatıma devam edemiyorum bilmiyorum birde çevrede duyan herkes öyle üzülüyor ki sanki bir daha kimse beni almaz gibi bakışları var. Sevmesem gram üzülmem ama sevgi varken her hayal onun üzerine kurulmuş ve hayatımın merkezine onu koymuş iken bu bana çok zor oldu. Seven insan sevdiğinin nazınada Kahrınada katlanmaz mıydı? Hayata insanlığa olan inancımı güvenimi cidden kaybettim.
Resmen eski sözlümün sözleri aynı kişiyle mi sözlendik yoksaSevgi insanın gözünü gerçekten kör ediyor. Birde benden sonra kız falan eklediğini gördüm iyice üzüldüm kafamda dolanan şeyler acaba ben mi hataliyim benim yüzümden mi diye. O yüzden bu hale geldim çünkü bana hep dediği şeyler seni ben gibi asla kimse sevmeyecek benim sevgimi hep arayacaksın benim kadar değer veren seven bulamayacaksın sözleri. Bunlar hergun beynimi kemiriyor gerçekten böyle mi olacak diye
Herkes ayrılırken aynı şeyleri söylüyor herhalde, benim eski sevgilim de "seni benim gibi seven bulamazsin "diyip duruyordu gayet de buldum, kocam sağolsun el üstünde tutuyor...Resmen eski sözlümün sözleri aynı kişiyle mi sözlendik yoksa
birde çevrede duyan herkes öyle üzülüyor ki sanki bir daha kimse beni almaz gibi bakışları var.
Demek ki klasik manipülatif erkek sözleriymiş ben de ciddiye alırdım o zamanlarHerkes ayrılırken aynı şeyleri söylüyor herhalde, benim eski sevgilim de "seni benim gibi seven bulamazsin "diyip duruyordu gayet de buldum, kocam sağolsun el üstünde tutuyor...
Valla kimi kandirdiklarini saniyorlar bilemiyorum...duygusal manipülasyondan başka bir şey değil...
Yaa bu tarz insanların neyini seviyorsunuz anlamıyorum hakaretini mi cidden ya bol dua edin bir de şükredin kurtuldunuzMerhaba. Benim 2 hafta öncesinde nişanım atıldı.7 aylık bir nişanlılık süreci oldu. Ondan öncede baya bir konuşma süreci oldi. Nişanlım çok baskın karakterdi ben ne dersem o olur her kuralıma uyacaksın vb. gibi. En ufak bir tartışmayı bile o kadar büyütüp uzatıyordu ki çekilecek gibi değil. Her şeye alınıyor eleştiriyor en ufak bir espri bile yapamaz hale geliyordum. Sürekli bana bağırıp durmalar vs. Bende bunları görünce çok üzülüp kendisine bak bu şekilde nişan devam etmez her ne kadar sevgi olsada saygı kalktığı zaman sevgi körelir bunun sonu ayrılık olur, evlensek dahi bu tartışmaların üç katı yaşanır ve boşanmaya sebebiyet verir derdim. Belki her ay bu cümleleri kullandım çünkü artık alttan aldıkça ezilen konumuna düşüp daha çok hakaret bağırmalar duyuyordum. (Hakarette şöyle sen nankör ahlaksız utanmaz terbiyesiz gibi şeyler) bunlar en ufak kavgada söylenen şeylerdi. Ailesi zaten değer vermiyordu aramak sormak yok bile. Artık olaylar iyce büyüdü ve biz gerçekten ayrılma kararı aldık. Sonra bana gel devam edelim son bir kez dedi ve bende kabul ettim ama hemen 2 gün sonra bana güveni kalmadığını söyleyip ayrılmak istediğini söyledi. Sebebi ise şu ben nişanlılık boyunca bu kavgaların sonu ayrılık olur demişim. Ben bile bu kadar hakaret ve sorunu sineye çekip devam ederken o devam etmedi ve bahanesi benim sözlerim. Eğer nişan atan varsa sizce bu süreci nasıl atlatırim. Evden çıkamıyorum uzun süre hep ağlıyorum bir tane dışarı çıkayım dedim hemen onu gördüm dışarda. Evden çıkmak bile istemiyorum. O hayatına öyle güzel devam ediyor ki ben ise perişan oldum. Severek ayrıldım çünkü. Ben yinede sabredip devam ederdim ama o istemedi. Bu sevgi nasıl biter bilmiyorum. Sürekli kafamın içinde. Beni çok üzdü kendini haklı göstermek için aileler içinde en ufak tartışmaya varana kadar her şeyi anlattı rezil olmam için her şey soylendi özel denen bir şey kalmadı zaten. Yeter ki kendisi haklı çıksın. Ben neden unutul hayatıma devam edemiyorum bilmiyorum birde çevrede duyan herkes öyle üzülüyor ki sanki bir daha kimse beni almaz gibi bakışları var. Sevmesem gram üzülmem ama sevgi varken her hayal onun üzerine kurulmuş ve hayatımın merkezine onu koymuş iken bu bana çok zor oldu. Seven insan sevdiğinin nazınada Kahrınada katlanmaz mıydı? Hayata insanlığa olan inancımı güvenimi cidden kaybettim.
Şu cümleleri okuyana kadar ne kadar aklı başında bir insan diyordum ki aklınız başınızdan gitmiş . Ne yapacaktiniz bu adamla evlenip psikolojik şiddeti fiziksele taşımasını mi bekleyecektiniz ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?