Nişan Atmak. Bohçalar? Edilen beddualar...

Su0511

Üye
Kayıtlı Üye
16 Şubat 2015
13
6
Merhaba Kızlar
Çok zor zamanlar geçirdiğimde hep burda okuduklarım,sizlerin yaşadıkları bana güç verdi.
9 yıllık Ex nişanlımla 1 yıl önce söz ve onun hemen sonrasında (3 ay sonra) nişan yaptık. Nişan büyük ve yemekli oldu. 250 kişilik düğün gibi yani..
Bizim ilişkimiz 3 gün iyi 4 gün tripli küs giden bi ilişkiydi. ben özür dilemezsem aylarca tavır yapardı sanki ilişkideki bayan oydu. hayatı boyunca hep pohpohlandığı için o keyifli olduğunda bizim ilişkimiz keyifli ve güzeldi.
Ama yaşanılan hatıralar,güzellikler bi şekilde devam ettirdi. Şimdi sevgi var mıydı dönemde de? diye düşünüyorum ama sanırım sevgi değil alışkanlıktı..
neden Evet dedim onu bile bilmiyorum.
Belki de ilerde pişman olmamak adına en son ana kadar onunla evliliği değerlendirmekti..
Belkide değişebilecek olmasının umuduydu. Bilemiyorum yaşanacağı varmış yaşandı bitti demek ki..
9 yıl...
Dile kolay ne hayaller biriktirmiştim oysa ki onunla..
neyse..
Bizim problemlerimiz aslında nişandan da önce belli etmişti kendini.
İş yerimin kameralarına girip beni aylarca izlemiş. En son merdivenden kiminle indin? Masana bırakılan şey aşk mektubu muydu? sorusunun hesabını bile verdim siz düşünün yaşadıklarımı..
Nasıl başlarsa öyle devam eder derler ya
kesinlikle buna inanın.
Kıskaçlık,paronayaklık ve inanılmaz bir ego, karşısındaki herkesi gecekondu mahallesinden çıkmış gibi aşağılamalar, hor görmeler, inanılmaz dedikodular......
anlatsam sayamam bile sadece gülüyorum şuanda. okadar bile his yok içimde
Neyse bu olaylardan sonra özürler diledi askere gidicem ondan böyle oldu bir şans daha verir misin bana dedi. deneyelim bakalım dedim sonra bu askere gitti.
Askerde düzelir diye bekledikçe sadece nerdesin? napıyosun? niye beni aramadın? soruları aldım.
artık tükendim gerçekten en son askerliğinin bitmesine 3 ay kala nasıl bi patlama yaşattıysa bana 3 saat içinde diş köküme kadar inen bir uçuk çıkardım..
Sonra bitti dedim.
Tamamen herşey bitti.
bidaha asla aramadım.
En son 15 gün önce bize geldi. Bitti dedik ve 2 gün sonra bohçaları annemle babam kapıdan onlara bıraktılar..
dünde onlar bize getirmiş kapıdan aldık gittiler.
Allahıma binlerce kez şükrediyorum..
He bu arada bohçaları verdikten sonra öğrendim ki askerdeyken hem benim hem annemin babamın hepsiyle telefon konuşmalarını telefonuna kaydetmiş kendi ailesine dinletmiş hep..
ama allahın işine bak kendi annesiyle konuşmalarını da kaydetmiş telefonu otomatik olarak. Hepsini mailinde gördüm dinledim. Hayatımda duymadığım dedikodular,benim ve ailem hakkında ağıza alınmayacak beddualar, benim ailemi aşağılamalar, küfürler... daha sayamam bile. Bir erkek annesiyle nasıl bukadar dedikodu yapar duyduklarıma inanamadım.
Ben kendi ailemden 78 yaşındaki babaannem dahil onlar için en ufak bir kötü söz duymadım hala.. Ve gurur duyuyorum bukadar olgun oldukları için..
O kayıtları dinlediğimde gözlerim dolduğunda annem gelip "Bittiyse bitti kızım lütfen düşünme kötü söz söyleme allah de ötesini ona bırak. Çok sinirlendiğinde sadece allaha sığın" dedi..
Hala en ufak bi bedduam yok onlara karşı..
O ise halen anneme babama mesaj atıyo;
Sizin kızınız bana böyle dedi,Şöyle dedi. Şunu yaptı diye bu ilişkide tek suçlu sizin kızınız diye..
benim ailem ise; haklı haksız aramadan sadece iki genç birbirleriyle anlaşamıyolar diye bakıyor..
Aradaki kalite farkına bakar mısınız?
Bi taraf küfür,hakaret, beddua dolu... Diğer taraf ise sessizce olayları izliyor..
Ne annem ne babam hala konu açıldığında benim konuşmama izin vermiyorlar. Kötü bi söz söylerim isyan ederim diye sus diyorlar bana..
Bırak artık tutma içinde kendini serbest bırak onlardan diyorlar..
Nefret bile onlar için his beslemek olur. Besleme artık unut. Yeni yaşamına odaklan diyorlar.
Böyle durumlarla karşılaşanlar varsa onlara tavsiyem arkanızda dağ gibi duran aileniz varsa hiçbir kötü şeyi düşünmeyin.
Bol bol allaha sığının. O sizi asla yalnız bırakmıyor.
he bohçalar demişken
Aldığı kıyafetlerden tutun diş fırçasına kadar geri gönderdim.Kullanmamıştım zaten hiçbirini. iğnesine kadar geri iade ettim. Aramızda bi ara lafı olmuştu. Ayrılık olursa bunlar sende kalsın geri gönderme demişti. onları bile gönderdim. Sadece bohça değil doğum günü hediyesini bile gönderdim. Önceleri çok ağlamıştım. Şimdi geriye döndüğümde hiç değmez diyorum.
9 yıllık hatıralar,kurutulmuş çiçekler,hediyeler.. vs.
Hepsini attım. Bir çoğunuda dağıttım.
Kangren olan kolu sarmak yerine kopartıp atmak daha iyi.
Şimdi daha rahat nefes aldığımı hissediyorum.
Şu lafı unutmayın;
Öfkeniz size ait bişey. Hiçkimse sizin öfkenize layık değil aileniz dışında inanın buna..

Pişman değilim iyiki bunları yaşadım ve yeni yaşantıma hazırım artık.
Hatalarımı bidaha asla tekrarlamayacağım.
Göre göre hissede hissede öğrendim.
Evlensem nasıl bir evlilik yaşayacağımı görebiliyorum
O kayıtlar bana allahın mucizesiydi sanki.
Binlerce kez şükrediyorum..
 
geçmiş olsun
adınıza sevindim
evlendikten sonra gerçek yüzleri görmek binkat daha yıkıcı olacaktı
 
Cok uzucu seyler yasamissiniz..
Dile kolay 9 yil degil mi? Kim bilir ne kadar cok yiprandiniz..
Ayrilmakla dogru yaptiginizi gordugunuz icin daha kolay atlatacaginiza inaniyorum Allah bundan sonra helal sut emmis insanlarla karsilastirsin.
 
Cok uzucu seyler yasamissiniz..
Dile kolay 9 yil degil mi? Kim bilir ne kadar cok yiprandiniz..
Ayrilmakla dogru yaptiginizi gordugunuz icin daha kolay atlatacaginiza inaniyorum Allah bundan sonra helal sut emmis insanlarla karsilastirsin.

Amin hepimiz için..
 
Geçmiş olsun gerçekten üzücü olsa da yüzünü görmüşsünüz hakkınızda hayırlısı olsun eminim olmuştur da Hoppa
 
Allahın sevgili kuluymuşsunuz ki size gerçekleri evlenmeden göstermiş. Hakkınızda hayırlı olan buymuş demek ki. İnşallah bundan sonra çok mutlu olursunuz...
 
Canım çok etkilendim yazdığın yazıdan. Çok şükür RABBİM bunları görmeni sağlamış. Biraz da kendimi gördüm sanki benimde 9 senelik bir ilişkim var 4 ay oldu nişanlıyız fakat bilmiyorum. Kafamda soru işaretleri çok oluyor. Bazen güzel bazen ise kötü gidiyor ilişkimiz. Korkularım çok evlilikten yana bir yanım diyor ki evlenme bir yanım diyor ki evlenince geçecek korkuların. Neden korkuyorsun diye sorarsan mutsuz olmaktan çünkü nişanlım ailesine çok düşkün ve ailesini ben hiç seviyorum. babasının ağzından küfür düşmüyor annesi iyi bir kadın ama çok geri kafalı. o eve hala girdiğimde kendimi yabancı birinde gibi hissediyorum. Benimseyemedim. Babamı 2 sene önce kaybettim. Doğum günümde babamla annemın resmini bizim nişan resmimizle birleştirip hediye etmiş bana, çok mutlu oldum. Bu şekilde düşünceli oluyor yanı sıra ama bilemiyorum ahh şu korkularım bitse rahatlıycam sende de böyle oluyor muydu ?
 
Canım çok etkilendim yazdığın yazıdan. Çok şükür RABBİM bunları görmeni sağlamış. Biraz da kendimi gördüm sanki benimde 9 senelik bir ilişkim var 4 ay oldu nişanlıyız fakat bilmiyorum. Kafamda soru işaretleri çok oluyor. Bazen güzel bazen ise kötü gidiyor ilişkimiz. Korkularım çok evlilikten yana bir yanım diyor ki evlenme bir yanım diyor ki evlenince geçecek korkuların. Neden korkuyorsun diye sorarsan mutsuz olmaktan çünkü nişanlım ailesine çok düşkün ve ailesini ben hiç seviyorum. babasının ağzından küfür düşmüyor annesi iyi bir kadın ama çok geri kafalı. o eve hala girdiğimde kendimi yabancı birinde gibi hissediyorum. Benimseyemedim. Babamı 2 sene önce kaybettim. Doğum günümde babamla annemın resmini bizim nişan resmimizle birleştirip hediye etmiş bana, çok mutlu oldum. Bu şekilde düşünceli oluyor yanı sıra ama bilemiyorum ahh şu korkularım bitse rahatlıycam sende de böyle oluyor muydu ?


Öncelikle başınız sağolsun. Çok ağır bi kayıp yaşamışsınız.
Evet Allahıma hergün şükrediyorum. Karşıma çıkardıkları olmasa belki bir gün pişman olurdum. 9 yıl çok uzun bir süre sonuçta..
Bizim ki biraz farklıydı. Ailesel değil onunla alakalıydı sadece..
Mesela ben hep telefonu gülerek neşeli şekilde açmak zorundaydım. Alo? dememden dolayı bile tavır yapıp kapatırdı telefonu. Asla durgun keyifsiz olamazdım. Hele bazen yorgun yada hasta olduğumda sessizliğe ihtiyacım olduğunda hemen "aklın nerde hayırdır sessizsin? neyse.. buluşmayalım yada seni evine bırakıyım" diyordu..
Onunlayken neşeli olup onu keyiflendirmek zorundaydım. Durgun asla olamazdım.
Benim onunla ilgili güzel anılarım yok denecek kadar azalmaya başladı zamanla..
Şuan bile en son onunla ne zaman mutlu oldum hatırlayamıyorum.
Bu ilişkide o kadar kendimden bişeyler vermişim ki. Şimdi kendimi çektiğimde sadece yaşanılanıların kendi duygularım olduğunu görüyorum..
Ailesini çok kafanıza takmayın. Anladığım kadarıyla sizin mutluluğunuz önemli onun için.
Sadece lafta değil. Onu size hissettirebiliyor.
Bizde bu yoktu..
Beraber 9 yıl boyunca keşfettiğimiz şeyler,yaşanılan güzel şeyler, gidilen yerler hep sanki o beni götürmüş, o yapmış gibi davranıyordu.. "Benimle olmak" yada "Biz olmak" yoktu onda..
Ben onu buraya götürdüm, burayı benim sayemde gördü lafları vardı..
Bu duyguyu yaşamayan pek bilemez..

Sözlenmeden önce karşındakinin gerçek yüzünü bilemezsin derlerdi hep.
Ben hiç inanmazdım bu söze.
hatta gerçekten çok iyi tanıdığıma yemin bile edebilirdim.
O konuşmaları kendi kulaklarımla duymasaydım hala tanıdığıma emindim ama büyüklerimiz gerçekten haklıymış. Gerçek yüzü çok farklıymış.
Evlilik yolunda ne hissediyorsan evliliğinin devamı da aynı olucak..
O yüzden benim tavsiyem ailesine değil eşine odaklan.
O sana huzur getirebiliyorsa geri kalan herşeyi aşarsınız..


Annesiyle de vakit geçir.. belki yakından tanıdığında içindeki soru işaretlerini kaldırabilirsin..
Babasının konuşmaları çok mu bozuk? yani sana yada ailene karşı bi saygısızlığı oldu mu? yoksa sadece konuşması mı kaba?

Biraz uzun oldu yazı kusura bakmayın. İçimi döktüm
:oops:
 
ben bu hikayeyi bizzat yaşadım canım inan bana o kadar çok benziyor ki..tamam sözlenmemiştik henüz ama arefesine gelmiştik. Allah a isyan etmiş olmamak için çok zorlandım sustum ama çok zor oldu. ve biterken iftara atacak kadar küçüldü... düşünüyorum da o kadar küçükmüş ki iyice yerin dibine sokmuş kendisini:-)Allah kimselere yaşatmasın çok zor. takip edildim her türlü(tlf, internet peşe adam takma..), tehditler, iftiralar ohooooo..Ailemin yüzüne bakmaya utanıyordum hiçbir suçum yokken. Ama şanslıydım onlar benim hep yanımda durdular korudular yalnız bırakmadılar. zamanla zaten neler olmuş da ben görmemişim diye diye bir çok şeyi fark ettim. ve o gün bugündür şükrediyorum... şimdi öyle mutluyum ki. Allah karşıma beni insan olarak seven insan olduğumun farkında olan değer veren güvenen bi adam çıkardı. çok kısa zamanda ben hiç birşey yaşamamışım mutluluk neymiş bilmiyormşum ki dedirtti. dilerim Allah tan sende böyle hissedersin yakın zamanda. Gerçekten işini Allah a bırakacaksın ve olacak...
 
Çok güzel anlatmışşın canım. İnşallah hayırlısı hep RABBİM'den hayırlısını istiyorum. Bilmiyorum yaa bizim aileler cok farklı nişanlım sevgiyle büyümemeiş mesela çok katılar. Ben ise sevgiyle büyüdüm hala annem sabah öperek uyandırıyor beni işe gönderiyor. Rahmetli babam kıymetlim derdi hep bana. En küçükleriydim bide dahada üstüme düştüler ailemi çok seviyorum ve böyle sevgi dolu evlatlarını iyi yetiştiren ailem gibi bir yuvam olsun istiyorum. Ama bazen görüyorum ki olmuycak gibi ama yinede gidemiyorum çünkü bakıyorum ki çaba harcıyor yapamasa da bizim gibi olmayı. Benim toğafıma gidiyor sevgini yansıtmak alışmak istiyorum ama zaman ver diyor korkuyorum yapamsazsa eğer çocuklarımıza annesi babası gibi sevgisiz herşeyi kısıtlayan sevgi olmayanca saygı gösteriri zihniyetinde büyütücek ve büyüdüğü kişiliği sonradan ben buyum evlenmeseydin ozaman diyecek diye. Birde ilgilenme huyu yok benimkine nasıl diyim sürekli aramaz eve vardınmı canım nasılsın çok konuşmaz çok az konuşur bir derdi varsa eğer hiç konuşmaz. Kendimi değersiz hissediyorum ozamanda çünkü ben onunla ilgilenirim bunaltmak değil benim dediğim zaten günde sabah ve akşam konuluyoruz 10 dk okadar ama onunda genelde benim çenemden kurtulmak için yapıyor. Bilmiyorum çok kez kavga ettik bu konuda tamam yapıcam ailemden alışkın değilim bn ozur dılerım duzelıcem dıyor. Yapıyor 2 , 3 gun oda zaten ben huzursuz oluyorum zorla yapıyormus gıbı hissediyorum. Karmakarışığım yani canım. Sana da anlatırken biraz karışık anlatmış olabirim özür dilerim inşallah RABBİM herkeze gönlüne göre bir yuva nasip eder AMİN.
 
ben bu hikayeyi bizzat yaşadım canım inan bana o kadar çok benziyor ki..tamam sözlenmemiştik henüz ama arefesine gelmiştik. Allah a isyan etmiş olmamak için çok zorlandım sustum ama çok zor oldu. ve biterken iftara atacak kadar küçüldü... düşünüyorum da o kadar küçükmüş ki iyice yerin dibine sokmuş kendisini:-)Allah kimselere yaşatmasın çok zor. takip edildim her türlü(tlf, internet peşe adam takma..), tehditler, iftiralar ohooooo..Ailemin yüzüne bakmaya utanıyordum hiçbir suçum yokken. Ama şanslıydım onlar benim hep yanımda durdular korudular yalnız bırakmadılar. zamanla zaten neler olmuş da ben görmemişim diye diye bir çok şeyi fark ettim. ve o gün bugündür şükrediyorum... şimdi öyle mutluyum ki. Allah karşıma beni insan olarak seven insan olduğumun farkında olan değer veren güvenen bi adam çıkardı. çok kısa zamanda ben hiç birşey yaşamamışım mutluluk neymiş bilmiyormşum ki dedirtti. dilerim Allah tan sende böyle hissedersin yakın zamanda. Gerçekten işini Allah a bırakacaksın ve olacak...


Çok geçmiş olsun gerçekten..
Biliyorum ve tüm kalbimle inanıyorum bugüne kadar yaşamadığım mutluluğu yaşatıcak biri karşıma çıkacak..
Her sabah şükrediyorum hayatımdan çıktığı için.
 
Çok güzel anlatmışşın canım. İnşallah hayırlısı hep RABBİM'den hayırlısını istiyorum. Bilmiyorum yaa bizim aileler cok farklı nişanlım sevgiyle büyümemeiş mesela çok katılar. Ben ise sevgiyle büyüdüm hala annem sabah öperek uyandırıyor beni işe gönderiyor. Rahmetli babam kıymetlim derdi hep bana. En küçükleriydim bide dahada üstüme düştüler ailemi çok seviyorum ve böyle sevgi dolu evlatlarını iyi yetiştiren ailem gibi bir yuvam olsun istiyorum. Ama bazen görüyorum ki olmuycak gibi ama yinede gidemiyorum çünkü bakıyorum ki çaba harcıyor yapamasa da bizim gibi olmayı. Benim toğafıma gidiyor sevgini yansıtmak alışmak istiyorum ama zaman ver diyor korkuyorum yapamsazsa eğer çocuklarımıza annesi babası gibi sevgisiz herşeyi kısıtlayan sevgi olmayanca saygı gösteriri zihniyetinde büyütücek ve büyüdüğü kişiliği sonradan ben buyum evlenmeseydin ozaman diyecek diye. Birde ilgilenme huyu yok benimkine nasıl diyim sürekli aramaz eve vardınmı canım nasılsın çok konuşmaz çok az konuşur bir derdi varsa eğer hiç konuşmaz. Kendimi değersiz hissediyorum ozamanda çünkü ben onunla ilgilenirim bunaltmak değil benim dediğim zaten günde sabah ve akşam konuluyoruz 10 dk okadar ama onunda genelde benim çenemden kurtulmak için yapıyor. Bilmiyorum çok kez kavga ettik bu konuda tamam yapıcam ailemden alışkın değilim bn ozur dılerım duzelıcem dıyor. Yapıyor 2 , 3 gun oda zaten ben huzursuz oluyorum zorla yapıyormus gıbı hissediyorum. Karmakarışığım yani canım. Sana da anlatırken biraz karışık anlatmış olabirim özür dilerim inşallah RABBİM herkeze gönlüne göre bir yuva nasip eder AMİN.

nişanlılık dönemi evliliğin fragmanı gibidir der annem sürekli..
İyi düşünün taşının.
Ben nişanlılığım süresince 1 kez bile "iyiki nişanlandım" diye sevinç yaşamamıştım. hep ağlayarak geldim eve.
İçimde ona ait his kalmadığı için bukadar kolay bitirebildim 9 yılı..
Ayrılıklar zordur. Hem karar vermesi, hem o kararı uygulaması..
Ben şöyle yaptım belki yardımcı olur karar vermenize

Evliliğinizi hayal edin gözlerinizi kapatıp

Hergece aynı yatağa huzurla baş koyabilir misiniz onunla? Aynı mutfakta beraber yemek hazırlayabilir misiniz?
Hamile olduğunuzda, regl dönemlerinizde, sinirli olduğunuzda sizi değerli hissettirir mi mesela tartışmaları alttan alır mı?
Moraliniz bozuk olduğunda sizinle ilgilenir mi?
Sevmediği bişey yaptığınızda kızgınlığını nasıl belli eder? saygısı nasıldır size karşı?
Kavgacı mıdır?

Bunları iyi analiz edin.
Hiçkimse mükemmel değil.. herkes kızınca,sinirlenince değişir ama saygı ve güven asla değişmez.

Benim ilişkimde huzur yoktu. herşey tek taraflıydı. Saygı yoktu. Güven var sanırdım ama oda yokmuş sonradan ortaya çıktı .
Herşeyi annesine anlatırdı.. anlatma derken mesela sadece günlük yaşanılan genel şeyleri değil
her ama herşeyi..
kadınlar arasında dedikodular nasıldır? heh işte onu 3'le çarpın..
Hayatımda bukadarını duymamıştım.
bunlar bende çok büyük etkenlerdi..
herşeyi ölçün tartın hatta yazıp iyi kötü karşılaştırın..
Evlilik zor. böyle bir yoldayken hatalı karar vermeyin isterim..
 
Teşekkür ederim gerçekten çok güzel analiz etmişşiniz bu süreci. Bende nişanlalı 3 ay oldu yalnız çok çok mutlu değilim ama sizin kadar herşeyi bitirmişte değilim mutlu olduğum anlarda oluyor. Kavgalarımızda alttan alıyor evet çünkü kaybetten korkuyor ben bir kaç kez nişanlanmadan önce vazgeçmiştim. Bu yüzden geri adım atıyor biliyor ki sabrım taşınca gideceğimi... Ama dediğim gibi korkularım var hergece yatarken diyorum mutlu olurmuyuz ? olalım ne olur olalım diyorum ama buna bir de ben inansam. Kendisine de söyledim. Biz mutlu olamayacağız diye benim korkularım var dedim. ''Biz mutlu olacağız ama sen böyle düşünürsen olamayabiliriz.'' dedi . Düşündürüyorsun li düşünüyorum kendimden uyduramam dedim. Biliyorum ama zamanla düzelir diyor. 9 yıl oldu evet ama hala ilgisiz halleri beni okadar çok üzüyor ki, bazen kendimi yalnız hissediyorum. Mesala mutfakta size yardım eder mi ? demişşiniz bu konuda yardım eder diye düşünüyorum çünkü hep aynı şeyi söylüyor geliriz işten eve sofrayı hazırlarız yemek yeriz. Diyor ve onlara gittiğimde sürekli benimle beraber mutfakta beraberken çok ilgili eve gidiyorum. Çok nadir arar msj atar. Ailesiyle ilgili birşey olsun tartışır benimle. Mesela ilk bize tanışmaya geldiklerinde benim büyük abim gelmemişti. biraz sinirlidir. Bunu adem biliyor. Benim aram çok iyi değil o abimle. Ogün tanışma zaten çok kötü geçti. Bizi beğenmedi ailesi saçma sapan sebepler yok onlar giderken biz aşağıya kadar merdivenlerden inip onları yolcu etmemişiz yok ayakkabılar ters çevrilmemiş. Yok çay bittiğin an konulmamış nasıl insanlar bunlar denmiş ki ben bukadarını biliyorum. Daha neler demişlerdir. Zaten 15 kişi geldiler teyzesi flan. Neyse biz bunu ayrılmadan hallettik kandırdır beni bizimki sonra biz onlara gideceğiz on kere dedi babamı ara diye. Aradım nasılsınız dedim. İyiyim odun kesiyoruz sen nasıl gelinsin gel odun kessene. Kaç kişi geleceksiniz kim kim gelecek şişko tezen mi gelecek yoksa öteki mi deli abinde gelecek mi bu sefer. Ben ağlayarak telefonu kapattım. Zaten babam yok babam yerine koyabileceğim insan ilk tanışmalarda bunları söyledi patavatsız kaba bir insan ben herşeyi iptal ettim o an gitmedik ayrılıyoruz dedim. Sonra neyse kriz geçirince nişandım barıştım sonra bizimkiler istemedi onlarıda ikna edip nişan isteme oldu ardı arda. İşte geçmişimiz bunlar şimdi ben ailesiyle çok mesefaliyim nişanlım olmadan asla gitmiyorum. Ve babasıyla siz biz annesiylede öyle çünkü babası öyle konuşurken anneside yanında kah kah gülüyorud telefonda sesini duyuyordum. Bütün bunlar bitince ben mutlu olmayı başardım nişanımda . Ama sanki birşeyler eksik tamamlanmadı içimde belki bu olanları hala hazmedemiyorum belki de nişanlımın bana yaklaşımı yetmiyor bilemiyorum Allah'ım güzel iyi yuvalar naip etsin inşallah.
 
Teşekkür ederim gerçekten çok güzel analiz etmişşiniz bu süreci. Bende nişanlalı 3 ay oldu yalnız çok çok mutlu değilim ama sizin kadar herşeyi bitirmişte değilim mutlu olduğum anlarda oluyor. Kavgalarımızda alttan alıyor evet çünkü kaybetten korkuyor ben bir kaç kez nişanlanmadan önce vazgeçmiştim. Bu yüzden geri adım atıyor biliyor ki sabrım taşınca gideceğimi... Ama dediğim gibi korkularım var hergece yatarken diyorum mutlu olurmuyuz ? olalım ne olur olalım diyorum ama buna bir de ben inansam. Kendisine de söyledim. Biz mutlu olamayacağız diye benim korkularım var dedim. ''Biz mutlu olacağız ama sen böyle düşünürsen olamayabiliriz.'' dedi . Düşündürüyorsun li düşünüyorum kendimden uyduramam dedim. Biliyorum ama zamanla düzelir diyor. 9 yıl oldu evet ama hala ilgisiz halleri beni okadar çok üzüyor ki, bazen kendimi yalnız hissediyorum. Mesala mutfakta size yardım eder mi ? demişşiniz bu konuda yardım eder diye düşünüyorum çünkü hep aynı şeyi söylüyor geliriz işten eve sofrayı hazırlarız yemek yeriz. Diyor ve onlara gittiğimde sürekli benimle beraber mutfakta beraberken çok ilgili eve gidiyorum. Çok nadir arar msj atar. Ailesiyle ilgili birşey olsun tartışır benimle. Mesela ilk bize tanışmaya geldiklerinde benim büyük abim gelmemişti. biraz sinirlidir. Bunu adem biliyor. Benim aram çok iyi değil o abimle. Ogün tanışma zaten çok kötü geçti. Bizi beğenmedi ailesi saçma sapan sebepler yok onlar giderken biz aşağıya kadar merdivenlerden inip onları yolcu etmemişiz yok ayakkabılar ters çevrilmemiş. Yok çay bittiğin an konulmamış nasıl insanlar bunlar denmiş ki ben bukadarını biliyorum. Daha neler demişlerdir. Zaten 15 kişi geldiler teyzesi flan. Neyse biz bunu ayrılmadan hallettik kandırdır beni bizimki sonra biz onlara gideceğiz on kere dedi babamı ara diye. Aradım nasılsınız dedim. İyiyim odun kesiyoruz sen nasıl gelinsin gel odun kessene. Kaç kişi geleceksiniz kim kim gelecek şişko tezen mi gelecek yoksa öteki mi deli abinde gelecek mi bu sefer. Ben ağlayarak telefonu kapattım. Zaten babam yok babam yerine koyabileceğim insan ilk tanışmalarda bunları söyledi patavatsız kaba bir insan ben herşeyi iptal ettim o an gitmedik ayrılıyoruz dedim. Sonra neyse kriz geçirince nişandım barıştım sonra bizimkiler istemedi onlarıda ikna edip nişan isteme oldu ardı arda. İşte geçmişimiz bunlar şimdi ben ailesiyle çok mesefaliyim nişanlım olmadan asla gitmiyorum. Ve babasıyla siz biz annesiylede öyle çünkü babası öyle konuşurken anneside yanında kah kah gülüyorud telefonda sesini duyuyordum. Bütün bunlar bitince ben mutlu olmayı başardım nişanımda . Ama sanki birşeyler eksik tamamlanmadı içimde belki bu olanları hala hazmedemiyorum belki de nişanlımın bana yaklaşımı yetmiyor bilemiyorum Allah'ım güzel iyi yuvalar naip etsin inşallah.


amin inşallah..
"sadece eşinle değil ailesiyle de evlenirsin" diye bir laf vardır..
Umarım herşey yoluna girer.. Aile gerçekten çok önemli.
Şüphe varsa içinizde bu süreci uzatmalısınız. Kesin emin olmadan evlenmeyi düşünmeyin bence..
 
Merhaba Kızlar
Çok zor zamanlar geçirdiğimde hep burda okuduklarım,sizlerin yaşadıkları bana güç verdi.
9 yıllık Ex nişanlımla 1 yıl önce söz ve onun hemen sonrasında (3 ay sonra) nişan yaptık. Nişan büyük ve yemekli oldu. 250 kişilik düğün gibi yani..
Bizim ilişkimiz 3 gün iyi 4 gün tripli küs giden bi ilişkiydi. ben özür dilemezsem aylarca tavır yapardı sanki ilişkideki bayan oydu. hayatı boyunca hep pohpohlandığı için o keyifli olduğunda bizim ilişkimiz keyifli ve güzeldi.
Ama yaşanılan hatıralar,güzellikler bi şekilde devam ettirdi. Şimdi sevgi var mıydı dönemde de? diye düşünüyorum ama sanırım sevgi değil alışkanlıktı..
neden Evet dedim onu bile bilmiyorum.
Belki de ilerde pişman olmamak adına en son ana kadar onunla evliliği değerlendirmekti..
Belkide değişebilecek olmasının umuduydu. Bilemiyorum yaşanacağı varmış yaşandı bitti demek ki..
9 yıl...
Dile kolay ne hayaller biriktirmiştim oysa ki onunla..
neyse..
Bizim problemlerimiz aslında nişandan da önce belli etmişti kendini.
İş yerimin kameralarına girip beni aylarca izlemiş. En son merdivenden kiminle indin? Masana bırakılan şey aşk mektubu muydu? sorusunun hesabını bile verdim siz düşünün yaşadıklarımı..
Nasıl başlarsa öyle devam eder derler ya
kesinlikle buna inanın.
Kıskaçlık,paronayaklık ve inanılmaz bir ego, karşısındaki herkesi gecekondu mahallesinden çıkmış gibi aşağılamalar, hor görmeler, inanılmaz dedikodular......
anlatsam sayamam bile sadece gülüyorum şuanda. okadar bile his yok içimde
Neyse bu olaylardan sonra özürler diledi askere gidicem ondan böyle oldu bir şans daha verir misin bana dedi. deneyelim bakalım dedim sonra bu askere gitti.
Askerde düzelir diye bekledikçe sadece nerdesin? napıyosun? niye beni aramadın? soruları aldım.
artık tükendim gerçekten en son askerliğinin bitmesine 3 ay kala nasıl bi patlama yaşattıysa bana 3 saat içinde diş köküme kadar inen bir uçuk çıkardım..
Sonra bitti dedim.
Tamamen herşey bitti.
bidaha asla aramadım.
En son 15 gün önce bize geldi. Bitti dedik ve 2 gün sonra bohçaları annemle babam kapıdan onlara bıraktılar..
dünde onlar bize getirmiş kapıdan aldık gittiler.
Allahıma binlerce kez şükrediyorum..
He bu arada bohçaları verdikten sonra öğrendim ki askerdeyken hem benim hem annemin babamın hepsiyle telefon konuşmalarını telefonuna kaydetmiş kendi ailesine dinletmiş hep..
ama allahın işine bak kendi annesiyle konuşmalarını da kaydetmiş telefonu otomatik olarak. Hepsini mailinde gördüm dinledim. Hayatımda duymadığım dedikodular,benim ve ailem hakkında ağıza alınmayacak beddualar, benim ailemi aşağılamalar, küfürler... daha sayamam bile. Bir erkek annesiyle nasıl bukadar dedikodu yapar duyduklarıma inanamadım.
Ben kendi ailemden 78 yaşındaki babaannem dahil onlar için en ufak bir kötü söz duymadım hala.. Ve gurur duyuyorum bukadar olgun oldukları için..
O kayıtları dinlediğimde gözlerim dolduğunda annem gelip "Bittiyse bitti kızım lütfen düşünme kötü söz söyleme allah de ötesini ona bırak. Çok sinirlendiğinde sadece allaha sığın" dedi..
Hala en ufak bi bedduam yok onlara karşı..
O ise halen anneme babama mesaj atıyo;
Sizin kızınız bana böyle dedi,Şöyle dedi. Şunu yaptı diye bu ilişkide tek suçlu sizin kızınız diye..
benim ailem ise; haklı haksız aramadan sadece iki genç birbirleriyle anlaşamıyolar diye bakıyor..
Aradaki kalite farkına bakar mısınız?
Bi taraf küfür,hakaret, beddua dolu... Diğer taraf ise sessizce olayları izliyor..
Ne annem ne babam hala konu açıldığında benim konuşmama izin vermiyorlar. Kötü bi söz söylerim isyan ederim diye sus diyorlar bana..
Bırak artık tutma içinde kendini serbest bırak onlardan diyorlar..
Nefret bile onlar için his beslemek olur. Besleme artık unut. Yeni yaşamına odaklan diyorlar.
Böyle durumlarla karşılaşanlar varsa onlara tavsiyem arkanızda dağ gibi duran aileniz varsa hiçbir kötü şeyi düşünmeyin.
Bol bol allaha sığının. O sizi asla yalnız bırakmıyor.
he bohçalar demişken
Aldığı kıyafetlerden tutun diş fırçasına kadar geri gönderdim.Kullanmamıştım zaten hiçbirini. iğnesine kadar geri iade ettim. Aramızda bi ara lafı olmuştu. Ayrılık olursa bunlar sende kalsın geri gönderme demişti. onları bile gönderdim. Sadece bohça değil doğum günü hediyesini bile gönderdim. Önceleri çok ağlamıştım. Şimdi geriye döndüğümde hiç değmez diyorum.
9 yıllık hatıralar,kurutulmuş çiçekler,hediyeler.. vs.
Hepsini attım. Bir çoğunuda dağıttım.
Kangren olan kolu sarmak yerine kopartıp atmak daha iyi.
Şimdi daha rahat nefes aldığımı hissediyorum.
Şu lafı unutmayın;
Öfkeniz size ait bişey. Hiçkimse sizin öfkenize layık değil aileniz dışında inanın buna..

Pişman değilim iyiki bunları yaşadım ve yeni yaşantıma hazırım artık.
Hatalarımı bidaha asla tekrarlamayacağım.
Göre göre hissede hissede öğrendim.
Evlensem nasıl bir evlilik yaşayacağımı görebiliyorum
O kayıtlar bana allahın mucizesiydi sanki.
Binlerce kez şükrediyorum..
Gözün aydın canım benim allah kurtarmış.. Konuşmaları nasıl kaydetmiş onu anlamadım? Proframı var otomatik dediğine göre? Hangi program bu? Ben de dikkat edeyim gerçi böyle bi insan değilim dedikoduyla işim olmaz ama ay ürperdim ya. Tövbe tövbe.
 
Gözün aydın canım benim allah kurtarmış.. Konuşmaları nasıl kaydetmiş onu anlamadım? Proframı var otomatik dediğine göre? Hangi program bu? Ben de dikkat edeyim gerçi böyle bi insan değilim dedikoduyla işim olmaz ama ay ürperdim ya. Tövbe tövbe.

bilmiyorum canım sanırım program indirmiş. herkesin yapacağı bişe değil bu ruh hastası insanlar düşünür bukadar paranoyakça bişeyi ama dikkat etmekte fayda var .
 
X