Şuan baştan beri okuyorum tekrar burda yazılanları.
Düşünüyorum.
Annem sen bilirsin iyice düşün diyor.
Babam daha sert tabi bu durumda.
Bana gelince bir kez yüzyüze konuşup düşüncelerini öğrenmek isterdim.
Gözlerinden beni özlemişmi görmek isterdim aslında.
Ama şu da var ki benim gönlüm onun bir adım atmasından yana.
tugce su durumda, ben parasal konularda ayrilmayi hakli görürüm
yani erkek tarafindan olani,cünkü kadin ayrilirsa para icin o zaman bilir ben yapamam
ama erkegin sorumlulugu bu konuda cok zor,mesela sen calisiyor musun?
bir erkek eve para getiremediginde o onun icin kötü olur,
bir kadin calismazken evde parasal sorunlar olsada cikip kimse sen calismiyorsun demez
ama erkek calisamazsa ya da istekleri karsilamiyorsa o zaman herkes erkege yüklenir..
ben en basindan beri yani onun yazdigi mailde samimiyetine inandim,ayrilmayi kabullenmesinin nedenini az cok gördüm..
ama sen diyorsun ki bana karsi kötü,bana karsi kaba,o zaman farkli bakmak gerek..
simdi ayrilma sebebi olarak parasal sorunlar,evlilik zamaninin uzamasi belirsizlik
filan o bundan bunalmis seni oyaladigini düsünüyor..sende arti ve eksi olarak düsün.
neler arti neler eksi neyi yapabilirsin neden fedakarlik edebilirsin,
tabiki bide onun istemesi var o ne düsünüyor bunu asacagina inaniyor mu?
ya da seni bekletmenin acisindan vazgececek mi? ben burada ayrildik ama adam beni sevmiyormus olayini göremiyorum..
ailece zor günler geciriyorlar anladigim kadariyla ve bütün yük bunun omzumda