İyi geceler hanımlar... Benim size sormam gereken bişey var, beni nişanlımla ilgili açtığım konulardan az çok hatırlayanınız vardır... Direk konuya gireceğim; ben hergün evde olduğum için ve görüştüğüm hiçbi arkadaşım olmadığı için nişanlım benim "herşeyim" oldu artık. Bi kız arkadaşa anlatılacak şeyleri bile nişanlıma anlatıyorum. Artık ona o kadar alıştım ki ondan başka kimseyle görüşmediğim için o işten gelir gelmez direk görüşmek istiyorum, haftanın hergünü görüşüyoruz... İşten gelir gelmez beni eve çağırıyor, yorgun olduğu için dışarı çıkmaya mecali olmuyor çünkü... Nişanlım ayrı evde yaşasa hadi yine bi nevi derim ama evde kayınvalidem de oluyor.... Kayınvalidemle aram çok iyidir, o konuda hiçbi sorun yok beni arar kendisi çağırır gel diye... Bunca yıldır bir defa olsun birbirimize karşı en ufak bi ters hareketimiz olmamıştır. Ama hergün hergün onlara da gidince ister istemez kadın rahatsız olacak diye korkuyorum. Hem o rahatsız olacak hem de nişanlım benden sıkılacak diye korkuyorum...Bu ara kendimi o kadar kötü hissediyorum ki anlatamam size...
Sizce erkek belli bi müddet sonra bu durumdan sıkılır mı? Sanki bu ara bana karşı tavırları soğuk gibi nişanlımın... Acaba hergün hergün görüşmekten bunaldı mı? Bunu ona soruyorum saçmalama ben senin yanındayken mutlu oluyorum diyor fakat bana pek öyle gelmiyor... Ne yapmam gerek sizce? Bugün bilerek buluşma lafını çıkarmadım ağzımdan, baktım o da hiç görüşelim demedi... Onu da anlıyorum çok yoğun çalışıyor eve gelip biran evvel uyumak istiyor fakat bende görüştüğüm kimse olmadığı için bütün gün çok sıkılıyorum ve onu çok özlüyorum... Sürekli görüşmek istiyorum elimde değil.. Onu bunaltacağım diye çok korkuyorum fakat kendimi kontrol altına alamıyorum..
Sizce erkek belli bi müddet sonra bu durumdan sıkılır mı? Sanki bu ara bana karşı tavırları soğuk gibi nişanlımın... Acaba hergün hergün görüşmekten bunaldı mı? Bunu ona soruyorum saçmalama ben senin yanındayken mutlu oluyorum diyor fakat bana pek öyle gelmiyor... Ne yapmam gerek sizce? Bugün bilerek buluşma lafını çıkarmadım ağzımdan, baktım o da hiç görüşelim demedi... Onu da anlıyorum çok yoğun çalışıyor eve gelip biran evvel uyumak istiyor fakat bende görüştüğüm kimse olmadığı için bütün gün çok sıkılıyorum ve onu çok özlüyorum... Sürekli görüşmek istiyorum elimde değil.. Onu bunaltacağım diye çok korkuyorum fakat kendimi kontrol altına alamıyorum..

Son düzenleme: