sevgili arkadaşım,
yarım kalmış herşey insanı acıtır. nasıl olacağını bilemediğin bir şey bu. hayallerinde ayrılmasaydık ''şöyle mutlu olurduk, böyle harika bir çift olurduk'' var. yaşansaydı ne olacağını Allah bilir.Ben 2 kez nişan attım. Yüzüğü atan ben olsam da atmaya mecbur kaldığımdan yaptım. Ben sadece üzerime düşeni yaptım yani aslında aynı şey senin yaşadığınla. Heder olan emekler, boşa kurulan hayaller, tükenen umutlar vs. korkunç acı veriyor.İlk zamanlar insan hep kendini suçluyor, sorguluyor. Ama inan geçiyor. Bir zaman geliyor hatta ya ben bu dingil için mi kahroldum diye şaşıp kalıyorsun. Biriyle tanışıyorsun ve eskisiyle kıyasladığında, seni terkedip gittiği için o eski nişanlıya şükran duyuyorsun.Herşey olması gerektiği gibi olur inan. Vardır bunda da bir hayır de. Allahtan ümidini hiç kesme. Ha bu arada nişanlın büyük ihtimalle döner. Her katil kurbanın öldüğünden emin olmak ister, bilirsin. Naçizane tavsiyem, sana acımayana asla acıma. Herşey gönlünce olsun.
ben iki tane nişan attım
ikisinide ailem istemedi.
ilki 3 yıl önce
diğeri ise
2 ay oldu nişanı atalı canım.
ikincisi doğuluydu kültürümüz farklıydı ve şiddet uyguluyordu
ve ailesi çok baskıcı ve vatan millet sevgisi olan insanlar değillerdi.
akrabalrımda sinirlendi bunlara
sizin oradan kız almayız birde kız mı vericez dediler.
söyle diyeyım ben bı kere attım ondada sorun ailesı ozellıkle annesı kardesı cok ustume geldıler
nısanlımında ılk kez basına boyle bısey gelıyodu kapatamadı agızlarını
neyse ben attım sonra bu cok yalvardı yakardı
bı gece hayatnda sıgara ıcmemıs ben sabaha kadar oturdum dusundum sıgara kahve sıgara kahve :)
bana karsıı en ufak bı sadakatsızlıgı olmamıs, en ufak bı şiddet uygulamamıs adamı, canımdan cok sevdıgım adamı terkedebılecekmıydım..
hadı yaptım dıyelım onsuz yaşamaya alışabılecekmıydım cunku benım adamın tek kusuru aılesıydı, benı koruyamamasıydı
sonra dusundum zaten ayrı sehırlerde yasayacaktık aılesıyle. ve bana bıdaha arkamda duracagına daır soz verdı (ve durdu da)
ondan daha fazla kımseyı sevemezdım ve sevmek ıstemıyordum da..
aılem cok karsıydı ama ben körkütük aşıktım ve aılemden gızlı evlendım nişanlımla..
zamanla aılemde kabullendı dugunumuz oldu sımdı cok sukur hersey yolunda nısanlımı aılemle bırlıkte yasadıgım sehre getırdım :)
sımdı bı tartısmamız olsa annemler eşimi tutuyolar yanı onu benden cok sevıyolar desem yerıdır....
sana dıyecegım tek sey, neden ayrıldın . bunun sebebı onemlı
eger benımde cıddı bır nedenım olsaydı evlenmezdım ınan.
vıcdanın rahatsa eger şu nedenle olmazdı dıyebılıyorsan hıc takma bosver
ama bız en buyuk hatayı surda yapyrz bence
kendımız uzulunce yada kızınca herseyı soyleyebılıyrz yapabılıyrz ama erkek yapınca aa dıyoruz
onlarda sınırlenıyor onlarnda duyguları var kımseden dort dortluk olmasını beklemeyın
yok oyle bısey
bende 2 saat sonra atacagm nisanı blusucaz hiçbi skntımız yoktu hatta 3 gn oncesine kadar mükemmeldik ama ailesi tam bi felaket.. yüzyüze hiçbişey dedikleri yok tek yaptıkları sözlerinn içine alttan alttan imalar yerleştrmek 1-2 sustu ailem ama artk sonnda dayanamadı.. bende gördüm ki bu adam hçbizaman ailesinn karsısında dik durup beni savunamicak verdm kararımı. ,insallah doğru yapıyorumdur allah pisman etmesin..
ATTRAENTE seni çok iyi anlıyorum bende senin gibi gelinliklere bakamıyorum.Nikah salonları kabusum.. ve canım acıyor..
Bu sanırım psikolojik bir durum, aklımıza yer eden kalıplarla ilgili, ona karşı hiç bir duygu beslemiyorum. Şu anda çok sevdiğim biri var hayatımda. Gelinlik benim 22 yaşımın güzelliğiydi, onun sembolüydü, masumluktu, iyi niyetti.
Bir de onu annem tasarlamıştı, çeyizciydi rahmetli, Almanya dan kalan iyi bir abiye eğitimi vardı. Tüm tecrubesini o gelinliğe dökmüştü ve tabi sevgisini. 1 ay uğraşmıştı onu tasarlamak için, dikildiğinde içinde kendimi tanıyamadım, bir daha da öyle bir gelinlik görmedim zaten. Biraz onunda burukluğu var, annem öldü şimdi hiç bir gelinlik onun tasarladığı gibi olmayacak ve onun benim için o kadar emek verdiği gelinliği başka biri giydi. Allah yerinde mesut etsin herkesi, bilerek mi giydi bilmiyorum ama benim çok içim acıdı...
Bende nişan attım, nikahıma 10 gün kala, gelinliğim, davetiyelerim,eşyam her şeyim hazırdı...
Ailesi ve benim ailem ortak sebep oldular bu duruma, yaşımız o zaman çok gençti, o da ben de olanların önüne geçemedik, annelerimiz çarpıştı.
Ayrılık kararını ben verdim, çünkü biliyordum ki bu evlilik olsaydı asla huzur bulamayacaktık. Beni en çok zorlayan gelinliğim oldu, gelinlikçi gelip alın diye aradı ama ben gidemedim, o kadar güçlü değildim. Rahmetli annem çizmişti gelinliğimi, nişanlımı aradım sen gidip al ne yaparsan yap dedim. Bir kaç ay sonra yeni nişanlısına giydirdi gelinliği, evlendiler.
Bir zaman kaçtım insanlardan, yaşım 22 toyum, ağzımı açıp kimseye bir şey diyemiyorum, sevgi bir yandan, ailem bir yandan, dedikodular bir yandan, aklımda acabalar bir yandan... Bir kaç ay sonra sevgili nişanlım başka biriyle evlenip, üzerine de benim gelinliğimi ona giydirince, bir uykudan uyandım sanki, verdiğim kararın doğruluğunu kendi içimde kabullendim, hiç acabam kalmadı. Bir daha da evlenmeye yeltenmedim. Nefret ettim insanların duygusuzluğundan, yere annemin dizinin oturup, başımı yasladım ona, haklıymışsın dedim. Anlayacağını biliyordum dedi rahmetli, geçip gitti...
Hala gelinliklere bakamam, neden bilmiyorum içimi acıtıyorlar, kardeşlerim evlendikleri zaman bile gelinlik aşamasında hiç birinin yanında olamadım. İçim kaldırmıyor çünkü. Ama geçiyor zaman her derde deva ...[/QU
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun....Gerçekten böyle şeyler hayatta derin izler bırakıyor insandan bir şeyler eksiliyor ve doldurması da zaman alıyor..Şuan çok büyük acı daha önceden internette saç modelleri gelinlik vs bakarken şimdi burda acımı paylaşıyorum..Gerçekten rüyadan uyanmış gibi sanki hayat sıfırdan başlıyor herşeyi başa alıp yaşıyormuş gibisin tam sonuna geldim dereken başa dönüyosun..
severek ayrılmak insanın resmen ciğerini dağlayan bir acı. biz de evlenecektik, henüz nişanlanmamıştık ama ailem de çevrem de onun evleneceğim insan olduğunu biliyordu. bir sene oldu ayrılalı, hala toparlanamadım tam olarak. hala burnumun direği sızlıyor. şöyle düşün ki, eğer gerçekten seni seviyorsa ve ömrünü paylaşmak istediği kadın sensen, o zaten sana gelecektir. ben buna hep inandım. eğer gelmiyorsa bil ki duyguları yetersizmiş. çünkü hiçbir insan gerçekten sevdiği ve sevildiği kişiden kolay kolay vazgeçmez.[/Q
canım içini yakanda çok sevdiğine inandığın insanın sevgisinden daha fazla olan gururu bencilliği kini olması ben eğer bugün terkedilmeseydim bencilliğinin bu kadar baskın olacağı aklımın ucundan geçmezdi sevgi herşeyin üstünde dedik fakat o düğüne iki ay kala bizi buraya aşk sevgi getirdi ben huzurlu olmak istiyorum dedi ve gitti güya o her sinirlendiğinde ve kızdığında ben hep alttan alacakmışım evet belki basit gibi görünüyor ama sırf bu yüzden terkedildim ve severek ayrıldık kendisinede banada böyle bir ayrılığı reva gördü ve aşka olan inancım sarsıldı...Güya kafasında kendi istediği bir insan onu mutlu edebilirmiş yani sus pus oturup etrafında dönen hep onun mutluluğu rahatı için var olacak biri buna inandı ve gitti biz mutlu olamayız diye yani iyi günde ve kötü günde demedi ki ben onun kötü huylarına sinirli olmasına rağmen kabul etmiştim çünkü çok seviyordum.. işte öyle canım şuan da onu kalbimden çıkarmaya mahkumum ve göz göre göre onu içimde öldürüyorum..Böyle kafa yapısındaki insan nasıl mutlu olur ondanda şüpheliyim elindekinin değerini bilmeyen...
Senin adına çok sevindim çünkü severek ayrılmak kadar acı birşey yok...Benimki biraz sinirliydi ve ne olursa olsun benden hep tek taraflı alttan almamı isterdi ama sorun hep onun konuşma tarzı olurdu kırıcı şeyler söylerdi yeri gelir hakaret ederdi sonra benden hiç birşey olmamılş gibi kendisiyle konuşmamı beklerdi benim maddi manevi ailevi hiç sorunum yoktu ama bunlar çok önemli sebepler..en son öfkesine ve sinirine yenik düştü bir anda karar verdi bitti diye ve o kararındanda dönmedi sevgisinden şüphe etmediğim güvendiğim insan gitmişti yerine merhametsiz bir insan çıkmıştı bitmesin diye uğraşmadı ben çok uğraştım..artık baktım olmuyor bıraktım her yapıcı olmamda hakaretller gittikçe büyüdü..hiçbir sorun yoktu en ufak şikayetlenme bile olmadı benden yana çünkü karşıdaki insana ayak uyduran bir insanımdır Öyle bir rüzgarda çekti gitti ben daha huzurlu olurum evlenince sevgi biter diye 3 buçuk sene ben nasıl böyle bir insanı sevmişim diye ortada kaldım hala daha ayrılma tarzını ve yaptıklarını sindirmiş değilim..Allaha havale ettim..
canımmm benım esımde cok sınırlıdır ya
hatta sınırlendı mı hıc gozu bısey gormez sana su kadarını soyleleyeyım kırar döker
ama ben bazen o bır soyluyorsa ıkı soylerım bazen alttan alırım duruma gore degısır ama en azından kıymetımı bılıyır
dahan dun aksam dedıkı mesela ben cok sanslı bı adamım senın gıbı bı karım oldugu ıcın yanı kahrımı cekıyorsun Allah razı olsun senden on numara bır eşsin benım ıcın dedı
bende cevap olarak baban bıle yapmazdı benım yaptıgım ıyılıgı sana , senle evlendım ya :) dedım sen yınede cok kızma cunku bılıyorsun kı en yakınındakı ınsan benım, ben senın en buyuk destekçinim bunu unutma dedım..
bılmıyorum sınırlı oldugu ıcın ( kı benım esımın siniri normal degıl) ayrılabılırdım ama yapmadım.
cunku hata yaptıgında dayanamadı hep alttan aldı. ozur dıledı. yanı farkında benım esım kendının ne oldugunun :)
ve asla ama asla agzından bıtsın lafını duymadım.. bır kere bıle.. cok sınırlenmdıgı anlarda bıle..
bılemıyorum hangısı dogru ama ben kavgayı uzatmıyorum o an sınırlıyken soyledıgı seylere fazla takılmıyorum kı , o da takılmıyor. eger takılacak olsaydık sımdıye ıkımızde bıtırırdık kı bende cok agır seyler soyleduım yerı gelınce..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?