biliyorum yazdıklarımdan sonra beni çok aciz bulacaksınız ama gerçek. üç yıl önce tanıştığım erkek erkedaşımla evlenmek üzereyim kendisi çok iyi anlayışlı ama gelin görün ki ben sevemiyorum . o da bazen bunun farkında ikimizde öğretmeniz. ama ben cesaret edip söyleyemem ailem çevren okuldakiler hep muhazafakar kişiler böyle evlenecem. hayatta artık hiç bir şey beni heycanlandırmıyor, mutlu etmiyor. eski umutlu günlerime dönmek istiyorum. ayrılamam nişanlım çok üzülür onu üzmekte istemiyorum. lütfen akıl verin